Om een uur of 9 worden we bij de bus verwacht. We beginnen met het inladen van al onze zooi in de op het eerste gezicht toch vrij kleine bus. Op het tweede gezicht is de bus niet veel groter, al helpt slim indelen en het verstouwen van alle bagage op het dak een stuk. Eerste stop op het programma is het ontbijt.
We stoppen bij een restaurant/diner ergens in Anchorage en worden daar bediend door een persoon die wel erg Amerikaans en overdreven is. Alle dames heten Angel of Darling, hij rent werkelijk door de tent en vraagt zelfs nog een applausje voor zijn eigen manager.  Het ontbijt is wel prima, de pancakes zijn het lichtste gerecht wat we op de kaart kunnen vinden en ze smaken erg goed.
Een tweede stop brengt ons bij de drankzaak om in te slaan voor de komende 4 dagen. Binnen enkele minuten heeft er al iemand een kortingskaart gescoord die snel de groep rond gaat. Een laatste korte stop bij de bank en we zijn op weg: We rijden vandaag zo’n 80 kilometer naar het Kenai Schiereiland waar we de komende twee nachten zullen overnachten op een camping in Coopers Landing. Onderweg zien we de eerste besneeuwde bergtoppen en in de verte zelfs een gletsjer. Wat met name opvalt is de de bergtoppen waarop de sneeuw ligt niet erg hoog zijn! Een korte stop langs een baai waar de weg langs voert om walvissen te kijken blijft helaas zonder resultaat, althans, als je de bighorn sheep aan de andere kant van de weg op de bergen niet mee telt.
Een klein uurtje verder staan we op de camping langs de Kenai River en begint het grote kampeerfeest: De corveelijsten worden opgehangen, de rotzooi wordt uitgeladen en we krijgen een spoedcursus tent opzetten. Tegen de tijd dat de uitleg klaar is staan de meeste tenten al: We blijken een behoorlijk ervaren groep te hebben.

Zodra de zaken klaar staan gaan we terug in de bus op weg naar een mooie trail een paar kilometer verderop. Een van onze groepsgenoten die heeft zijn eigen hengels meegenomen, en hij besluit achter te blijven om zijn geluk in de rivier te beproeven. Een wandeling van een klein uurtje brengt ons bij de Russian Falls, een aantal watervallen en stroomversnellingen, waar een enorme hoeveelheid zalm probeert tegenop te zwemmen en springen. We genieten van dit prachtige schouwspel en proberen tevergeefs een springende zalm op de foto te krijgen.
Als we terugkomen blijkt onze groepsgenoot ook behoorlijk zijn best te hebben gedaan: Op de bank liggen twee prachtige forellen. Terwijl een aantal mensen zich bezig gaat houden met het eten van die avond weet hij ook nog een derde forel uit de rivier te plukken. Harro krijgt een spoedcursus vis schoonmaken en fileren, en zijn poging om ook een hengel uit te werpen laat de lijn in een boom verdwijnen…
In de avond beginnen we het kamp op te ruimen: Alles wat eetbaar is moet de bus in, maar ook alles wat maar naar eten kan ruiken ook: het bestek, de pannen, en zelfs je toilettas moeten de bus in om geen beren aan te lokken.
Om een uurtje of 11, terwijl het buiten nog helemaal licht is, duiken we onze tenten in en vallen we in slaap in de hoop dat de beren ons met rust laten.