Het vervolg van onze rit naar Dawson City. Na de lange rit van gisteren moeten we nog 120 kilometer naar Dawson: stad van losbandigheid, verwerpelijke activiteiten en alles wat fout is! Oftewel, een erg gezellige bende en bovendien in Canada. Na de overvloed van regeltjes, voorschriften en moralistisch gedrag in de VS een verademing.
De tocht van vandaag gaat over de ‘top of the world highway’, een van de hoogst gelegen wegen ter wereld. Klinkt heel spannend, maar in de praktijk een gravel- en zandpad over de tundra naar de grens. Het weer wordt richting Canada steeds beter en onze Canadese reisleider wordt ook steeds vrolijker naarmate hij dichter in de buurt van zijn thuisland komt.
De eerste stop die we onderweg maken is het dorp Chicken. Chicken bestaat uit 21 inwoners (6 in de winter) en heeft een postkantoor en in downtown Chicken (geen gein) een kroeg, een eettentje, een souvenirshop en niet te vergeten: de Chicken Poop! Het dorpje heet Chicken omdat de oprichters het woord Ptarmegan niet konden spellen… De Ptarmegan is een vogel die veel voorkomt (en werd gegeten) in de omgeving, maar werd in de volksmond ook wel Chicken genoemd. Voldoende dus om het dorp Chicken op te richten.
Onze eerste stop is het postkantoor, waar een aantal mensen kaarten op de post gooien. Na een groepsfoto voor dit enorme gebouw gaan we op weg naar downtown Chicken. We bezoeken de souvenirshop, de kroeg en landen uiteindelijk in het eettentje, waar we een sandwich en appeltaart eten en koffie drinken. De chicken poop blijken 4 op een rij gebouwde outhouses, toiletten zonder stromend water, ook wel bekend als een gat in de grond.
Na deze fantastische stop gaan we verder en rijden binnen een uurtje Canada binnen. De grensovergang is vergeleken met de inreis in de VS meer dan soepel. Onze paspoorten worden gestempeld, de dame van de douane komt even kijken of alle gezichten bij de foto’s in de paspoorten passen en stelt ons een aantal korte vragen over de hoeveelheid alcohol die we bij ons hebben. Binnen 10 minuten zijn we weer op weg.
De weg wordt al snel beter (yay, asfalt!) en na nog een korte stop om van de natuur te genieten staan we in Dawson. Onze camping wordt gerund door Dieter, een licht gestoorde Duitser/Israeli/Canadees die een hostel met bijbehorende camping heeft. We hebben een overdekt gedeelte met tafels en banken, douches die een combinatie van sauna en bad zijn en je zelf moet opstoken en het urinoir zijn twee wasbakken. Al met al een aparte maar leuke ervaring. De camping zelf ligt aan de Yukon rivier, en aan de overkant ligt het stadje Dawson. 24 uur er dag vaart er een pontje op en neer om mensen en auto’s te vervoeren en het dorpje ligt op loopafstand…
Na het avondeten is het dan zover: We hebben al anderhalve week niets anders dan verhalen over de Can Can danseressen van Kris gehoord en vanavond zullen we het zien! Het stadje zelf is opgericht tijdens de gold rush van 1896, en men heeft geprobeerd het geheel redelijk authentiek te houden. De straten zijn niet geasfalteerd, er zijn houten steigers als stoepen en alle façades zien er inderdaad redelijk authentiek uit zonder een te hoog pretpark gehalte te krijgen.
Eerste stop in het dorp is een  kroeg die bekend staat om de Sour Toe Cocktail… De sour toe is een echte menselijke teen die in een glas (bij voorkeur sterke) drank wordt gegooid. Het drankje dient na een lachwekkende toespraak door de kapitein in een keer achterover te worden geslagen, waarbij de teen minimaal de lippen dient te raken. De drinker wordt na het drinken en aftikken van 10 dollar lid van het illustere gezelschap van sour toe drinkers! Een aantal mensen in onze groep kunnen de verleiding niet weerstaan en uiteindelijk gaan 4 man en 1 vrouw aan de cocktail. Al jaren is er een discussie gaande over hoe echt de donkerbruine verschrompelde teen is, maar van dichtbij ziet het er toch behoorlijk echt uit…
Rond half elf is het dan tijd voor de Can Can girls. We gaan op bezoek bij Diamond Tooth Gertie’s, waar Gertie en haar meisjes de bezoekers vermaken. We schuiven snel aan een tafel en genieten van een hele leuke show met veel zang en natuurlijk gedans door de zeker niet lelijke dames. Naast het podium voor de dames is Diamond Tooth Gerties ook het enige legale casino in geheel noord Canada, en na het optreden van een half uurtje gaan een aantal mensen een gokje wagen. Wij vermaken ons een uurtje bij het roulette, waar we vlak voor het volgende optreden met toch een leuke winst weglopen. Ook het volgende optreden is erg leuk en al met al genieten  we van een erg leuke avond. Uiteindelijk lopen we rond twee uur richting de pont, waar we worden opgewacht door een vosje die door de bemanning van de pont wordt gevoerd en vlakbij de mensen komt. Gelukkig mogen we morgen uitslapen, want we liggen pas om half drie op bed.