5e dag Dinsdag 24 mei 2011

5e dag Dinsdag 24 mei 2011

Het waait als we wakker worden en het is half bewolkt, maar aan de horizon zien we de gorte hoeveelheden blauwe lucht al weer liggen wachten. We rennen onder de douche door en alsof we al jaren niets anders doen ruimen we gezamenlijk de tent en overige rotzooi op. Nog voor 9 uur zitten we in de auto. Dag St. Malo en dag fijne camping: wat een heerlijke plaats is dit!

Maar er wacht meer Bretagne en na een korte omzwerving zitten we op de goede weg naar het westen. Het kost wat moeite om BB te overtuigen dat we echt deze weg willen en uiteindelijk zetten we haar uit. Met een kaart komen we er ook. Via een prachtig groene route met af en toe uitzicht op het water rijden we naar het westen. Het is al snel prachtig weer (wat nou wolken) en we genieten van de uitzichtjes. De wegen zijn wat overzichtelijker dan bijvoorbeeld zuid-Engeland, maar ook hier rijden de smalle wegen, vele afslagen en tientallen rotonds vermoeiend. Harro betoond zich onverstoorbaar en zet er de sokken in. Muziekje aan en we vreten ongemerkt heel wat kilometers weg. De tussenstop van vandaag is Paimpol. Dit kleine stadje heeft een mooie, vervallen abdij die we willen bekijken en schijnt bovendien leuk dwaal-materiaal te zijn, dus misschien ook een fijne lunchstop.

Rond 11 uur komen we aan bij de abdij en de LP heeft niets teveel gezegd. De abdij is grotendeels vervallen en voor een paar euro dwalen we door dakloze zalen, bekijken we een eetzaal met gras op de grond en kijken we door ramen zonder glas naar de enorme tuin. Na nog even neuzen in de kelder (waar nog een vat stat van de jaren dat er cider werd gemaakt) houden we het voor gezien en rijden we naar het centrum.

Daar is het enorm druk. We komen terecht in het laatste staartje van de wekelijkse markt en dwalen langs de kraampjes met lokale producten (worst, kaas, hong, groente, fruit). Met een koffiestop en een lunchstop op een terrasje waar we een heerlijke salade eten(met zalm, maar ook meloen en het is echt heerlijk) zijn we al met al wel even bezig. Uiteindelijk stappen we rond alf 3 weer in de auto.

Na een laatste uurtje tuffen bereiken we de plaats van bestemming: Roscoff. Dit echt schattige dorpje ligt op een rotspunt en is langs drie kanten omgeven door water of, bij laag water, eindeloze modder- en rotsvlakten. Ons hotelletje (Aux Tamaris) ligt pal aan het water en de vriendelijke eigenaresse wijst ons onze kamer. Niet heel groot, maar met een schitterend uitzicht op zee, een heerlijk bed en een mooie badkamer. Klinkt goed: even haren kunnen wassen in je ‘eigen’ badkamer in plaats van op de camping is wel zo praktisch. En dan dat uitzicht… We pakken een tasje en wandelen na een tijdje uit het raam turen via de kademuur naar het centrum. Daar bekijken we de kerk (met een vreemde toren, met kanonnen erop, die de stad symbolisch bescherming moeten bieden) en dwalen langs het haventje. Drankje, crepje, nog een drankje. De tijd kabbelt voorbij en we komen allebei in een wat lager tempo terecht: wat een heerlijke plek!

Rond 6 uur gaat Harro ene uurtje plat en Karin gaat met boek naar buiten en zit op een bankje voor het hotel te lezen en naar het water te kijken. Na een uurtje maakt ze Harro wakker en gaan we richting Le Surcouf, een visrrestaurantje waar de LP hoog over opgeeft. En terecht, zo blijkt. We eten allebei huisgerookte zalm vooraf, gevolgd door een halve krab (Harro) en langoustines (Karin). Tegen beter weten in nemen we nog een toetje: dame blanche, met echte chocolade (Harro) en kwark met verse fruitsiroop (Karin). En dan kunnen we echt geen pap meer zeggen. Heel tevreden wandelen we naar het hotel, waar we de zonsondergan bekijken en na een beetje lezen in slaap vallen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.