We zijn vergeten de luiken dicht te doen gisteravond, dus op het onzalige tijdstip van 6 uur worden we allebei wakker van een steeds lichter wordende kamer. Als het euvel verholpen is draaien we ons heerlijk nog eens om. Tot een uur of half 9. Dan duikt Martijn onder de douche en drinkt Karin een kopje thee op bed. Luxe!

Als ook Karin is gedouchet en haren heeft gewassen is het inmiddels al behoorlijk laat (we zijn wat traag vandaag: een echt vakantietempo zullen we het maar noemen). En we willen nog wel iets doen vandaag. We kiezen voor een kopje koffie en een broodje aan de haven en daarna kopen we een kaartje voor de ferry naar de Grotte di Nettuno, de belangrijkste natuurlijke trekpleister in de omgeving. Het weer is geweldig (heerlijk zonnig met maar een klein beetje wind) dus we smeren ons nog eens in, zetten een petje op en nemen plaats op het bovendek.
Om 10 over 11 scheuren we er vandoor en het is heerlijk op het water. Zonnig en met een zee zo glad als een spiegeltje. Een bijkomende bonus is de uitleg die de kapitein tussendoor af en toe geeft…. in het Italiaans! Als we net als bijna iedereen aan dek verwachtingsvol kijken als hij zijn Italiaanse praatje heeft afgerond, maar er vervolgens geen Engels komt, ontstaat er wat gegniffel en vervolgens genieten we zonder uitleg. Iets met rotsen. En lekker weer. En een mooi natuurgebied.

Na ongeveer 3 kwartier komen we vlak bij de grot en zien we de reden dat we voor deze excursie kiezen in plaats van de goedkopere versie met de auto: 656 traptreden langs de 110 meter hoge rotswand naar beneden! Karin wordt al bleek bij het idee! De boottocht brengt ons bovendien langs mooie rotsformaties en daarna keurig bij de ingang vn de grot.
Daar blijkt het stikdruk, maar met wat geduld krijgen ook wij en kaartje en lopen we achter de meute aan. In de eerste ruimte kijken we nog een tikkie verveeld, maar de enorme ruimte erachter is prachtig: eindeloos veel mooie stalagmieten en stalagtieten en een laagje kristalhelder water waar alles in weerspiegeld. We hopen dat de plaatjes mooi zijn, maar we zijn vooral zelf tevreden met de keuze van ons uitstapje.

Na ongeveer 3 kwartier zijn we weer bij de ingang en gaan we weer aan boord. Met een rotgang varen we terug naar Alghero: tijdens de hele route hangen we tevreden op het achterdek in het zonnetje.
Terug in Alghero eten een broodje, drinken we een drankje (ijscappucino, mjummie) en na nog wat water gekocht te hebben ploffen we in ons appartementje op de bank. Pauze!

Na een paar uur ‘lummelen’ heisen we ons in een vers shirtje en andere schoenen: tijd om te ‘clubben’. Als de Italianen iets kunnen is doen of ze allemaal beeldschoon, beroemd EN hip zijn. Wij zijn daar iets minder goed in, maar na een peptalk zijn we er klaar voor: Alghero, here we come (of het Italiaanse equivalent daarvan).
We aarzelen geen moment maar gaan direct naar Buena Vista, de cocktailbar op de muren van de stad waar we gisteren ook wat dronken. Vandaag is het er fantastisch uit te houden: in de zon, met uitzicht op het water en de ondergaande zon, uit de wind, terwijl heel Alghero voorbij komt. Als we er gaan zitten zijn we (bijna) de eerste (we zijn te vroeg om hip te zijn: kwart over 6 voor een borrel is natuurlijk ook belachelijk vroeg) maar al snel loopt het vol. De mojito (Karin) en long island ice tea (Martijn) verdampen ongeveer, de chippies smaken er heerlijk bij en we amuseren ons met en om de Zweedse serveerster die allerlei talen blijkt te spreken. We vermaken ons prima!

Om kwart voor 8 is het tijd om er toch iets substansielers in te stoppen en we schuiven vrij letterlijk 6 tafels op naar het terras van het naastgelegen restaurant Agedras. In de ondergaande zon eten we een heerlijke maaltijd: verse vistartaar en rauwe gemarineerde tonijn vooraf; spaghetti met verse kreeft en geroosterd speenvarken als hoofdgerecht en we delen een traditionele tiramisu. We delen ook een halve liter witte wijn en die is, net als al het eten niet alleen lokaal, maar ook verrukkelijk. Om kwart voor 10 rollen we van het terras af en onder een diepblauwe lucht met maan en sterren wandelen we langs de haven naar huis. Een dag die nog wel even zal blijven hangen: heerlijk!