Ook dat was weer een prima, hoewel wat warm nachtje. Wat is het heerlijk stil! We douchen, pakken onze zooi in en na het prima ontbijtje (erg grappig: we zitten aan tafel met 4 Italianen, die het na een blik op ons volledig met ons opgeven en vrolijk met elkaar beginnen te babbelen) checken we uit. Oristano is vriendelijk, maar niet bijster interressant, dus wij gaan naar Cagliari!

Het is stralend weer en als we de auto volgestopt hebben en met behulp van SopSop het doolhof van straatjes uitgereden zijn, rijden we de snelweg op en naar de hoofdstad van het eiland. Onderweg wordt het steeds drukker: we gaan naar een echte Stad, dat is duidelijk. Het is ongeveer anderhalf uur rijden en met wat pauze en het zoeken naar een parkeerplekje op Via Roma (wat Martijn vindt op 1 hele minuut lopen: gratis!) zijn we keurig volgens afspraak om 11 uur bij B&B Marina di Castello. Sabrina, waarmee Karin heeft gemaild, blijkt een enorm aardig mens, dat ons sleutels in handen drukt, aangeeft dat de kamer vanaf 12 uur klaar is en zegt dat het ontbijt morgen om 9 uur op het dakterras is. Na een snelle plas zijn we klaar voor Cagliari!

De sad blijkt nog best een uitdaging: hij is tegen een heuvel opgebouwd, dus er is ongeveer geen vlakke straat te vinden. Het is bovendien warm, dus hijgend en puffend wandelen we naar boven, richting de stadsmuren (nouja, Karin hijgt en puft; Martijn neemt de tas over en is zo vriendelijk niets te zeggen). We vinden een van de twee liften dus ons heeel veel traptreden schelen en staan dan bovenop Bastion St. Remy, een prachtige plek bovenop de stadsmuren, met uitzicht over de hele stad en een heerlijk verkoelend windje. Om verder af te koelen vinden we een terrasje in de schaduw, in het windje en na een drankje kunnen we er weer even tegenaan. We bekijken de steegjes in het ‘castello’, kijken uit over de muren en dwalen via steegjes en de andere muur verder naar beneden. Naast het belangrijkste plein van de stad vinden we een prima cafe (Tiffany) waar we een zalig broodje eten. Hehe, effe bijkomen…

We besluiten om eerst de tassen even uit de auto te halen en in de kamer achter te laten en als we dat hebben gedaan en in de schaduw bovendien een uurtje gelezen hebben, is het tijd voor een klein beetje actie. We wandelen weer helemaal naar boven, naar het archeologisch museum. Dit museum is gelukkig open en bevat de mooiste schatten van het eiland. Het is niet heel groot, maar we zijn onder de indruk, vooral van de kleine bronzen beeldjes uit de Nuraghe. We zien ook de kleine beeldjes uit de nuraghe die we op de eerste dag hebben gezien en die onze gidse toen op een plaatje liet zien!

Na ongeveer anderhalf a twee uur zijn we er wel klaar mee. Vooral Karin heeft nogal last van het spaghettibenen-syndroom: beetje wiebelig en slap van de hitte, het klimmen etc. We drinken onderweg naar beneden een drankje en nadat we ons op de kamer verkleed hebben en nog wat hebben gedronken gaat het beter. We besluiten dat het tijd is voor een beetje shoppen. Op Sardinie zijn de meeste winkels open tot een uur of half 1 en dan pas weer vanaf 4 uur of half 5! Maar dan wel tot 8 uur, dus nu kunnen we mooi nog even shoppen. We vinden een juwelier die sieraden maakt van zilver en kurk. Karin koopt een hanger voor zichzelf: erg mooi. We vergapen ons verder aan de winkels met Sardijnse etenswaren en aan allerlei winkeltjes met 1001 knopen en steentjes, waar verrassend veel Indiers werken. Cagliari is sowieso erg internationaal: niet alleen met (vooral Duitse en Engelse) toeristen, maar we zien alle kleuren van de regenboog!

Als shoppend landen we op hetzelfde terras als waar we eerder lunchten. Nu drinken we er een prima wijntjes / biertje en ook hier krijgen we daar heerlijke hapjes van het huis bij: chipjes, miniscule sandwiches en geroosterde amandelen. Lekker! Na een tweede drankje is het tijd om te gaan eten. En vandaag moet het pizza worden. Volgens ‘blauw’ is er dan maar een plaats waar je moet zijn en dat is Il Fantasma.

Als we daar om 8 uur aankomen gaan ze net open en is het nog uitgestorven, maar de LP heeft niets teveel gezegd: het is er binnen een half uur schreeuwend druk. We zijn blij dat we een plaatsje hebben bemachtigd en het moet gezegd: de pizza is echt heerlijk. We genieten en met een wijntje erbij is het helemaal af. Na het eten wandelen we tevreden naar ons B&B. Weltrusten!