We hebben wat verschillend in de voorbereidingstijd gezeten dus waar Karin heel rustig aan kan doen, rent Harro nog een rondje door zijn huis op deze vertrekdag. Gelukkig hebben we de tijd, dus als we om half 12 met onze uitzwaai-wegbreng-crew bestaande uit Martijn en Eveline in de auto zitten, hebben we allebei een volle tas en zijn we voorbereid. Na een snelle uitzwaai-actie (dag, bedankt voor het wegbrengen!) brengen we onze tassen weg en gaan door de veiligheidscontrole en douane. We hebben (met in ons achterhoofd de aanslagenin Brussel) wat extra tijd genomen en dat blijkt niet helemaal overbodig: we doen er wel even over.

Uiteindelijk zitten we dan toch, na een Nederlandse lunch en wat drinken, bij de gate en keurig op tijd vertrekken we naar Osaka. We hebben Comfort Class stoelen en dat is erg lekker: extra beenruimte èn extra achterover-leun-ruimte. Geen overbodige luxe op een vlucht waarop we geacht worden over te gaan op een ritme dat 7 uur in onze toekomst ligt. We spelen samen wat spelletjes roulette op het tv-schermpje (vergokken zo’n beetje drie ton), maken een gezellig praatje met een stewardess die vandaag weer op haar eerste vlucht is na het krijgen van niet één, maar twee kinderen) en krijgen daarna al snel de avondmaaltijd. Vervolgens gaan de lichten uit. Nacht!

Harro brengt nog heel wat uurtjes slapend door, maar Karin weet er niet meer dan 1 1/2 uur uit te persen. Als we in Osaka landen, om half 10 lokale tijd, is ze behoorlijk gaar. Niet getreurd; we zijn immers in Japan! Al in de ontvangsthal zien we hoe ingewikkeld Japanse borden zijn; we zijn blij met de engelse ondertiteling, want we kunnen er geen chocola van maken! Gelukkig speekt het allemaal voor zich (luchthvens lijken immers op elkaar) dus ook met ons duffe hoofd komen we door de douane, vinden we onze koffers en leveren we een verklaring in dat we niet smokkelen. Daarna staan we in de ontvangsthal en vinden we de vertrekhal van de treinen. Binnen no time hebben we twee kaartjes. Op het perron worden we in een rijtje gezet door een beleefde man met witte handschoentjes. Als de trein binnen komt wordt die met de dnelheid van het licht schoongemaakt. Ook worden de stoelen automatisch omgedraaid. Waarom zou je immers achteruitrijden…?! Daarna vertrekken we richting Osaka.