Helemaal rustig is het begin van de nacht niet verlopen; het eten lijkt niet helemaal geweldig gevallen. Gelukkoig voelen we ons na een nacht slaap weer helemaal prima en kunnen we genieten van het uitgebreide ontbijt. Ze hebben echt van alles, dus we nemen er even de tijd voor.

Die tijd hebben we ook; het museum van Silkeborg gaat pas om 10 uur open. Tegen die tijd staan we trappelend voor de deur. Uitgecheckt, tas achter hetzelfde scherm als gistermiddag, ontbijt achter de kiezen: kom maar op met dat lijk! Om 10 uur gaan we, tegelijk met één ander stel, naar binnen. We lopen in één keer door naar het achterste en modernste deel van het museum, om in alle rust de Tollund Man te bezoeken. Nouja, rust: de suppoost is een alleraardigste, maar wat overijverige man die overbubbelt van informatie. Maar, als hij is uitgebubbelt, zegt hij dat hij ons in stilte zal laten kijken.

Tollund Man is een veenlijk. De familie die hem in 1950 bij het turfsteken vond dacht dat het om een veel jonger lichaam ging en haalde geschrokken de politie erbij. Die schakelde op haar beurt een archeoloog in en via Carbon Dating werd vastgesteld dat het uitzonderlijk goed bewaarde lichaam ongeveer 350 v. Chr. om het leven is gekomen. Om zijn nek zit een leren koord; hij is gewurgd. Geofferd waarschijnlijk en zo te zien heeft hij zich al lang geleden verzoend met zijn lot. Hij ligt er vreemdzaam bij: met gesloten ogen en hij lijkt een glimlach om zijn lippen te hebben. Zijn baardstoppels zijn zichbaar en rossig. We zijn onder de indruk en nemen rustig de tijd om hem te bekijken en informatie over hem en zijn tijd te lezen en bekijken.

De rest van het museum is, op een moderne hoek na, over de vondsten die zijn opgedoken toen de nieuwe ringweg werd aangelegd, klein en een beetje kneuterig dus daar besteden we niet bijzonder veel tijd aan. Zeer tevreden gaan we na het bezoek koffie drinken in het zonnetje. Dat zit zo lekker dat we nog een bakkie nemen voor we onze tassen ophalen en naar het station wandelen voor een (rechtstreekse) trein naar Aarhus.

Ons hotel zit in Aarhus op 5 minuten wandelen van het station en als we aankomen om kwart voor 2 krijgen we meteen een kamer. Ondanks dat het spoor voor het hotel langs loopt is het er erg stil, zeker aan de achterkant waar we een kamer krijgen. We dumpen onze spullen, gooien een raam open en wandelen naar de stad. Of nouja, eigenlijk eerst naar Annette’s, een broodjestent vlakbij waar ze heerlijke en ENORME broodjes hebben. We zijn er wel aan toe: het is als 5 over 2 dus kom maar op. De broodjes zijn snel verdwenen, net als een plons drinken. Zo, nu kunnen we de wereld weer aan. 

Wandelen door Aarhus brengt ons naar Den Gamle By, een openluchtmuseum van oud-Aarhus. We kopen een kaartje in de verwachting dat we er wel ‘even’ doorheen lopen, maar uiteindelijk moeten we ons rond 5 uur (sluitingstijd) naar de uitgang haasten. Het museum bestaat uit drie delen: een zone 17e en 18e eeuw, een zone 19e eeuw en een zone 1974. Het museum is ‘in full swing’. Overal lopen mensen in kleding van ‘toen’, de bakker is open, de stadsomroeper komt onder tromgeroffel Deens nieuws brengen, de koetsjes rijden af en aan en er is van alles te zien en te doen. Niet zo gek dat we tijd tekort komen en we amuseren ons prima.

 Daarna dreigt Karin een beetje op uit te gaan, dus we wandelen naar een straatje met ongeveer 15 (nouja) koffietenten en kiezen de eerste uit die leuk lijkt. Frisje er in, koffie er in… Langzaam komen wij (en Karin’s pootjes) weer bij. Het tentje blijkt om 6 uur dicht te gaan. We twijfelen even, maar Denen eten vroeg en even verderop zit één van de best beoordeelde sushi-restaurants van Aarhus… Tja, dan is het wel gedaan met het getwijfel en achteraf zijn we wel blij dat we zo vroeg gaan. Het zit binnen al behoorlijk vol en een kwartier nadat we zijn gaan zitten worden er mensen weggestuurd omdat er geen plek meer is. De sushi is, op een vreemde chili-pittig rolletje na, heerlijk en tevreden wandelen we na het eten nog een rondje door de stad. 

Aarhus is volgend jaar Cultuurhoofdstad van Europa en de sfeer bevalt ons prima. Studentikoos, met veel barretjes, koffietentjes en restaurants, veel cultureel en industrieel erfgoed èn meerdere prachtige musea. Vandaag hebben we de buiten-varaint gekozen (en dat pakte uitstekend uit met het weer); morgen (met minder weer in het vooruitzicht) hebben we één of twee binnen-varianten op het programma staan. Voor nu dwalen we naar het hotel, waar we in de lobby, onderuitgezakt in een comfortabele stoel, lekker een kopje thee drinken. Daarna rollen we ons mandje in.