Vandaag vertrekken we en dat gaat met pijn in het hart! We constateren gezamenlijk dat we hier makkelijk een week hadden kunnen doorbengen en het eerste voorzichtige plan om nog eens terug te komen is geboren. We pakken onze tassen in, ontbijten, dwalen nog een laatste uurtje door de stad (waar bijna alles dicht is: vandaag er is weer eens een festival) en daarna nemen we met dank aan de ontzettend behulpzame receptioniste een Uber naar de luchthaven. Het ritje duurt ongeveer 25 minuten en kost ons welgeteld 12 RM, zeg maar 2,5 euro…

We drinken een bak koffie bij het McCafé, checken in, geven onze bagage af, gaan door de soepelste veiligheidscontrole in tijden, wandelen naar de gate, na even wachten wandelen we naar beneden en keurig op tijd wandelen we over het asfalt naar het propellor-vliegtuig voor onze monstervlucht van 35 minuten. We krijgen zelfs nog wat drinken onderweg! En keurig volgens schema vliegen we over de eerste eilandjes heen die om Langkawi in de prachtig blauw-groene zee liggen. Wat is het groen!

Als we onze bagage en pmze huurauto hebben opgepikt rijden we om de luchthaven (ja, om de hele start- en langsingsbaan) heen naar het zuiden waar we via Pentai Chenang (de wijk van het beroemdste strand van Langkawi) naar Pentai Tengah (een wijk iets ten zuiden daarvan en een heel stuk rustiger). Daar staat Fuuka Villa, waar we een kamer krijgen aan een groene, bloemrijke binnentuin en een schitterend zwembad. De kamer is keurig, op het feit na dat het raam in de badkamer niet afgesloten kan worden. Het heeft geen ‘klink’ om het af te sluiten. Het personeel vindt het een tikkie vreemd dat we dat nu geregeld willen hebben (‘but there is nobody dangerous here!’) maar ze beloven het te fixen. 

Wij gaan ondertussen eerst iets eten, bij la Chocolatine, een echt Frans café’tje op een paar minuten lopen, dat jawel, echt heerlijke croissants en pain au chocolat verloopt, maar ook crepes, baguettes etc. We eten een late lunch (het is inmiddels kwart over 2) en besluiten ter plekke hier morgen terug te komen voor ontbijt. Daarna gaan we op zoek naar Dev’s Adventure Tours. We willen namelijk erg graag een mangrovetour doen en we hebben gelezen dat deze maatschappij één van de weinige eco-friendly operators is. Ze blijken bij ons om de hoek te zitten, dus we gaan even langs het kantoor. En jawel: morgen om half 11 kunnen we mee op een tour naar het Kilim Karst Geopark. We zijn de laatste twee die mee kunnen: met 12 man zit de tour dan vol. Het bootje heeft een schaduwdakje wordt ons verzekerd. En trek vooral je zwemkleding onder de normale kleding aan: als het meezit kan je even zwemmen! Prima: tevreden lopen we de deur uit. Nu alleen nog even langs FatCupid, het restaurant vlakbij ons hotel, waar we vanavond wel willen eten. De kaart ziet er uitstekend uit en we reserveren een tafeltje voor 7 uur. 

Als we dat hebben geregeld willen we niet meer zoveel. Terug in het hotel blijkt het raam keurig gerepareerd en trekken we gerustgesteld onze zwemkleding aan. Het water in het zwembad is echt zálig! We blijven er wel een uur (zo veel mogelijk in de schaduw) in. Boven ons hoofd circkelt een brahminy kite (een grote roofvogel) en in de struiken om het zwembad zitten sunbirds en bijeneters. Wat een plek…

Eind van de middag gaan we douchen en in schone kleren wandelen we naar het restarant. Het eten is goed, maar het lokale ‘prutje’ van Karin niet helemaal haar smaak. Gelukkig was de tasting platter van het voorgerecht (wonton’s, bruschetta en mini-garlic-pizza) heerlijk en is het sapje dat ze te pakken heeft zo lekker dat ze er nog één neemt. Na nog een kop koffie wandelen we terug naar het hotel en vallen vroeg in slaap. Wordt je moe van, van dat vakantie vieren… 🙂