De internet sessie van gisteren duurde nogal lang: niet alleen hadden
wij veel te vertellen, maar ons fijne cafe draaide Windows 98 (dat 
natuurlijk om de haverklap plat ging) en ook een enorme storm met
bijbehorende stroomuitval zorgde voor vertraging. Het was best
gezellig, de eigenaar stak er een kaarsje bij aan en wij hebben
getrakteerd op dropjes. We aten nog een hapje en zijn toen teruggegaan
naar ons prima hotel.

De nacht verloopt wat onrustig: Karin was
aan de beurt om leeg te lopen. Tegen de ochtend ziet de wereld er al
weer wat vriendelijker uit en stappen we (Karin nog wat wiebelig) in
onze Ambassador (chique, zij het wat gedateerde Indiaase bak) met
chauffeur. De meneer rijdt keurig, toetert nauwelijks en spreekt prima
Engels. Hij kan er dan ook weinig aan doen dat de wegen nogal beroerd
zijn en Karin een slechte rit heeft. We zijn blij als we om twee uur
aankomen in Ranthambore Bagh, ons hotel annex tentenkamp van de komende
dagen. We blijken in een tent te slapen en daar zijn we eigenlijk wel
blij mee. Het geeft het echte avontuurlijke gevoel en het dorpje is
lekker rustig. We beginnen met anderhalf uur bijkomen en daarna staat
er om 4 uur een jeep met gids en chauffeur klaar.
We gaan het fort
dat tegen het national park aanligt en waarschijnlijk in de 10e eeuw
gebouwd is bezichtigen. Na het passeren van in totaal 4 enorme poorten
komen we boven in het enorme fort aan. Vanaf hier hebben we prachtige
uitzichten over het park en dwalen we met de gids door de verschillende
gebouwen en tempels. Overal zien we apen, pauwen en allerlei andere
vogels. Uiteindelijk landen we in een tempel ter ere van Ganesh waar we
gezegend worden en een tika op ons voorhoofd krijgen. Alles gaat met
veel glimlachen en in alle openheid, we zijn iedere keer weer verbaasd
over de vriendelijkheid en toegankelijkheid van dit geloof.

Alles
bij elkaar zijn we zo’n drie uur onderweg en als we terug komen barst
er weer een enorme storm los. De gids waarschuwt ons dat er de laatste
dagen weinig tijgers zijn gezien, al vertelt hij er meteen bij dat hij
er vanochtend nog een zag. Terug bij ons kamp komt er net een enigzins
doorweekte groep terug van safari. Zij hebben een tijger gezien! We
zijn jaloers maar het geeft ons ook weer een beetje hoop voor de
safari’s die de volgende dag op het programma staan. Onder het genot
van een kopje thee en koffie praten we rustig door met een aantal
andere gasten van het hotel, die ook de volgende dag met ons op safari
gaan.

Na een uurtje rusten, waar vooral Karin nogal aan toe is,
dineren we in het hotel. Het eten is erg lekker en iedereen is erg
vriendelijk. We ontmoeten ook de eigenaar die de meeste van de
prachtige foto’s heeft geschoten die binnen het hotel aan de muren
hangen.
Onder het gespetter van de volgende regenbui vallen we in slaap. We zijn erg benieuwd of we het morgen droog zullen houden.