Vandaag begint (na het ontbijt) een beetje anders. Om 10:00 uur zitten we namelijk bij tandarts Yamamoto, op ongeveer 5 minuten lopen van ons hotel. De conciërge van het hotel heeft ons vanochtend om 9:00 uur geholpen aan deze afspraak, die nodig is omdat Harro gisteren zijn kies (opnieuw) kapot heeft gebeten. Hij heeft er gelukkig geen pijn van; zoals hij zelf zegt zit er geen zenuw meer in, nadat hij de kies al twee keer eerder kapot heeft gebeten en de tandarts er allerlei behandelingen op los heeft gelaten, zoals het verwijderen van alle zenuwen. Maar vervelend is het wel en er moet wel een noodreparatie worden uitgevoerd. 

Dus: na het invullen van een formuliertje, vijf minuutjes wachten en het omwisselen van de schoenen voor tandartssloffen (ja echt), mag Harro mee de praktijkruimte in. Een Engelssprekende tandarts vertaalt voor meneer Yamamoto zelf, die in de open praktijkruimte (zes, voor Harro te korte, stoelen naast elkaar) vervolgens de kies weer aan elkaar plakt. Voorzichtig eten en terugkomen als er pijn of een ontsteking ontstaat, maar in principe moet het houden tot Nederland. Daar is groot onderhoud nodig, maar dat kan nu nog even wachten.

5.000 Yen (zeg maar 40 euro) armer, maar mèt een geplakte kies èn de belofte dat we er over één a twee dagen een ‘schaderapportje’ voor de verzekering kunnen ophalen, wandelen we na 20 minuten behandeling naar buiten. Dat viel alles mee en heel fijn dat het hotel ons ook zo goed kon helpen. ALS je dan een kapote kies moet krijgen, is in Kyoto, terwijl je in een groot hotel zit waar uitstekend Engels wordt gesproken, geen slechte plek!

Nu hadden we ons ingesteld op heel veel tijd wachten en mogelijk een lange behandeling, maar dat valt dus erg mee. Tijd zat om onze eerste dag Kyoto flink aan de wandel te gaan. De eerste stop is, hoe kan het hier ook anders, een tempel. Higashi Hongan-ji is pas sinds een paar weken weer open, na een enorme restaurantie. De poort en de hal zien er inderdaad uit om door een ringetje te halen. We lopen over het binnenplein, trekken onze schoenen uit en nemen een kijkje in de hal. Daar zetten monikken net allerlei tafeltjes met offergaven (?) neer en zit een aantal mensen te bidden. Het is een prachtige ruimte en erg leuk om even binnen te kijken.

Daarna gaan we aan de wandel. Geshopt moet er worden! Niet zozeer om nou inkopen te doen (maar wie weet), maar vooral omdat er zoveel moois en bijzonders te zien is. Zoals ‘furoshiki’. Lappen in allerlei maten en met allerlei dessins, die bedoeld zijn om cadeaus in te pakken (zoals met pakpapier), maar óók (en dat is weer helemaal hip aan het worden) om te gebruiken als een tas, door ‘m in een bepaalde vorm te vouwen. Ook bijzonder: snoepjes met bloemvormpjes in het midden. Of washi, handgemaakt Japans papier. En natuurlijk stokjes, waaiers, kimono(stof), electronica etc. etc. etc. We kijken onze ogen uit.

Wat naast de winkels zelf opvalt is hoe charmant Kyoto is. Niet alleen barst het er van de tempels, het is één van de weinige Japanse steden die nooit is platgegooid of -gebrand in de / een oorlog, waardoor er nog prachtige, sfeervolle, traditonele huizen en wijken over zijn. Daartussendoor lopen kanaaltjes, erg ondiep, maar enorm sfeerverhogend. De kersenbomen er naast dragen nauwelijks bloesem meer (die dag rotweer heeft ook hier slachtoffers gemaakt, in de vorm van de miljoenen bloempjes die gevallen zijn (en opgeveegd: er is niets meer van te zien)), maar ook het groen (en de vogels!) is (/zijn) heerlijk na al die steden met hun hoge flats en grote shopping malls. Niet dat hier geen malls zijn, zowel boven- als ondergronds, maar de stad voelt echt anders aan. Overigens ook (veel) toeristischer, maar met een beetje mikken zijn de drommen mensen wel te ontwijken. Zo’n 90% lijkt op de hoofdweg te blijven, dus in een zijstraatje loop je zomaar in je eentje. 

Lunchen doen we door eerst broodjes te halen in de kelder van één van de warenhuizen (de kelder is vaak een (enorme) verzameling luxe delicatessenwinkeltjes; op één van de hogere verdiepingen zijn vaak allerlei restaurantjes) en die vervolgens mee te nemen naar buiten. Daar vinden we een mini-pleintje, onder een aantal bome, waar nog bloesem aan zit en naast het water. Zonnetje er bij: wij doen even onze eigen hanami (picknick in kersenbloesemtijd)!

Aan het eind van de dag, als we alle winkels van Kyoto hebben bekeken (nou ja) en door allerlei charmante wijken zijn gedwaald èn geen benen meer over hebben (Karin’s knieën houden zich deze reis heel aardig, maar vandaag worden ze wel heel erg op de proef gesteld), wandelen we naar een restaurant dat ook bekend staat om de gyoza, net als die in Nagasaki een paar dagen geleden. Ter herinnering: gyoza zijn kleine dumplings en waar ze in Nagasaki één soort hadden, schijnen ze in dit zaakje een heleboel verschillende te hebben. We zijn de eerste in de wachtrij. Voor álle populaire restaurants staat bij lunch en / of diner een wachtrij, maar we worden heel aardig in het recies op het goede moment aanschuiven. Wachten betekent vandaag wel blauwbekken: het is mooi weer, maar veel kouder dan beloofd en er staat een snijdende wind. Als we het echt koud krijgen gaat de deur open: kom binnen. We schuiven aan, aan de bar. De dame achter de bar (die dumplings staat te maken) neemt onze bestelling op: een drankje en dan gyoza met varkensvlees. En met kip en mozarella. En met garnalen. Oh ja en doe nog maar wat extra met varkensvlees. En met sesam. En noig meer garnales. En met krab. Oh mensen, wat zitten we weer lekker te eten. De kleine gyoza worden voor onze ogen gemaakt en zijn echt verukkelijk. BOvendien is het erg leuk dat we weer eens aan de bar zitten. De dame spreekt prima Engels en hoewel ze erg druk is, is ze ook erg vriendelijk. We negeren de venijninge blikken van de mensen die buiten staat, nemen nog een laatste rondje gyoza en rekenen dan af. Buiten staat inmiddels een rij van dik 20 mensen…

Terug in het hotel gaan we naar de 15e verdieping, waar de sky lounge zit. Met een uitzicht over de lichtjes van Kyoto nemen we een drankje en proosten op deze dag. Kyoto is leuk en we mogen nog een paar dagen!