De dag begint hectisch: reisleidster Nicole verdwijnt met twee zieke
deelnemers naar de dokter, en daarnaast blijken nog drie mensen koortsig en
beroerd. Iedereen is wat bedrukt en we proberen de stemming er een beetje in te
houden en de truck vast in te ruimen. De twee deelnemers blijken malaria te
hebben, maar gelukkig krijgen ze erg goede medicijnen.



Het gezelschap hijst zichzelf in de truck en we vertrekken naar Mto Wa Mbu.
Daar krijgen onder begeleiding van Henry van CTP (Cultural Tourism Programme)
een  dorpswandeling en een lunch. We gaan naar de medicijnman, zien en
proeven bananenbier, en krijgen een rondleiding over een bananenplantage. De
lunch bestaat uit regionale gerechten. Het is bloedheet (34 graden) maar erg de
moeite waard. Bovendien krijgt Karin een huwelijksaanzoek… Helaas blijkt de
man niet in het bezit te zijn van de gevraagde 1000 liter bananenbier als
bruidschat. In Oost Afrika betalen mannen de bruidschat: dit kunnen koeien zijn
of het kan geld of bananenbier zijn. Geen land om te trouwen dus (opmerking
Harro [red]).



Toch maar ongetrouwd gaan we weer de bus in. De rit naar Arusha is zo
voorbij, waar een vierde deelnemer ziek blijkt. Helaas zijn er nauwelijks kamers
over voor de zieken. Wij vinden kamperen ook prima, het tentje staat dan ook
binnen no-time. De bijna Salou-achtige bar zorgt voor het nodige vertier. Pizza
eten, lekkere muziek, drankje er bij en zelfs een pooltafel waarop Harro tot
twee keer toe Alois verslaat.



Het is erg gezellig en ondanks het grote aantal zieken knapte de stemming
behoorlijk op. Tevreden kruipen we om tien uur ons mandje in.