Reisverslag.org

Ruim voor vertrek hebben we alle spullen verzameld. Natuurlijk de slaapzakken, kleding en voldoende fotorolletjes. Er is ons geadviseerd niet meer dan 14 kilo bagage per persoon mee te nemen, we hebben nog geen idee hoeveel dat eigenlijk is, dus eerst maar inpakken en daarna wegen.

Volgens Sawadee is het nodig om ongeveer $700 per persoon mee te nemen, maar achteraf blijkt $800 beter te kloppen. Neem het grootste gedeelte mee in US-dollar biljetten van 50 en 100 dollar. Euro’s kun je wel wisselen maar bij de parken moet in dollars betaald worden. De mogelijkheden tot pinnen of het gebruik van een creditcard zijn beperkt, zeker als je geen Visa-card hebt.

Dag 15

We vertrekken om 8 uur richting de uitgang van de Serengeti. We maken nog een korte gamedrive en zien voor het eerst een groep gevlekte hyena’s. We vervolgen onze weg richting de uitgang over enorme grasvlaktes. Ruim een uur rijden we over een vlakte met aan alle kanten tot de horizon goudgeel gras met hier en daar een struikje.

Bij een klein kopje (een aantal rotsen) staan een aantal jeeps. We stoppen om te kijken wat er te zien is. Op de rotsen ligt een mannetjes leeuw in de schaduw van een struikje.

Tegen half elf komen we aan bij de gate waar we een korte pauze houden. Verder richting het oosten worden de grasvlakten groener en kort gegraasd. Verspreid over de vlakte lopen erschillende grazers. Het is er stoffig, er hangt een dikke waas van stof in de lucht.

Rond het middaguur komen we aan bij Olduvai George, dit is een vindplaats van fossiele resten van prehistorische mensen. Bij de kloof is een klein museum. Het geheel is niet erg indrukwekkend als is het uitzicht over de kloof wel mooi. We lunchen bij de kloof en rijden daarna verder richting Ngorongoro. Als we bij de kraterrand zijn aangekomen hebben we een prachtig uitzicht over de krater. We rijden langs de rand van de krater, plots stop Tom de truck. Er loopt een luipaard over de weg richting onze truck. De luipaard lijkt zich niets aan te trekken van onze aanwezigheid. Als er een bus aankomt is de luipaard in een paar stappen verdwenen in de jungle langs de weg. Aan de andere kant stoppen we nogmaals bij een viewpoint. Tegen 5 uur komen we aan bij de Ngorongoro Safari Lodge in een klein plaatsje iets buiten het park.

Bij de lodge is een kleine supermarkt en kun je internetten. Iedereen kan dus weer even kontakt opnemen met het thuisfront. We eten ‘s avonds in het restaurant van de lodge een prima maaltijd. Na het diner drinken we een drankje in de bar en rusten uit van een lange reisdag.

Dag 16

Na een prima nachtrust en een ontbijt vertrekken we om 7 uur met 4 jeeps naar de krater. De dieren in de krater zijn erg gewend aan de jeeps en dus niet bang. We stoppen bij een hippo-pool, waar een groot aantal nijlpaarden lekker liggen te baden in het ondiepe water.

De nijlpaarden houden het hoofd koel

Zebra’s en gnoe’s gaan nog maar net opzij voor de jeeps, hierdoor kun je ze mooi fotograferen maar doet het wel wat denken aan een safaripark.




In de krater ligt een meer wat roze ziet van de flamingo’s Hiermee vergeleken wat Lake Bogoria het bezoeken niet waard. Bij de flamingo’s zitten een aantal jakhalzen. Een van de jakhalzen heeft een flamingo te pakken en houdt de andere jakhalzen op afstand terwijl hij zicht tegoed doet aan zijn prooi.

Duizenden flamingo’s in de Ngorongoro krater

Op een gegeven moment zien we in de verte een groot aantal jeeps staan, daar is dus wat te zien. Snel rijden we er ook naar toe. Op een paar honderd meter van de jeep staat een zwarte neushoorn, de laatste van de big five.

De zeldzame zwarte neushoorn

Verderop langs een riviertje staat een kalf van een gnoe helemaal alleen ver van de kudde. Niet ver daar vandaan ligt een aantal leeuwinnen in een boom. De kleine gnoe lijkt een eenvoudige prooi. Een van de leeuwinnen komt uit de boom en loopt richting de kleine gnoe. De kleine gnoe staan nog geen 20 meter van ons vandaan, iedereen houdt zijn adem in over wat er nu gaat gebeuren. Langzaam sluipt de leeuw naar de kleine gnoe. De leeuw stopt en gaat in het gras liggen. Plots spingt de leeuw op en met een paar sprongen heeft hij de kleine gnoe te pakken. De leeuw dood de kleine gnoe en sleept hem de struiken in. Dit is geen safaripark maar de harde werkelijkheid van het leven in de Ngorongoro. We hebben deze vakantie al veel gezien maar dit slaat alles.





Later op de dag zien we nog een keer een zwarte neushoorn, nu wat dichterbij en een paar groepen hyena’s. Rond 5 uur zijn we weer bij de lodge.

Lees verder…

17 februari, dag 1

Na een goede vlucht met KLM naar Nairobi landen we rond 10 uur ‘s avonds lokale tijd. Bijna een uur later hebben we geld gewisseld en gaan we na met de groep op weg naar het hotel in Nairobi. We overnachten in het Silver Springs Hotel, alles is prima maar het is wel even wennen aan het Afrikaanse klimaat.

Dag 2

Uitslapen (voor zover dat lukt) we moeten om 7 uur opstaan en om 8 uur klaar zijn voor vertrek. Gisteren hebben we al kort kennis gemaakt met de chaufeur en de truck, bijgenaamd ‘the beast’. We verstrekken rond 9 uur want ‘the beast’ komt langzaam opgang. Na ongeveer een uur komt Mount Kenia in zicht, de drie toppen zijn door de heiige lucht net zichtbaar. We zetten voor het eerst onze tenten op een rustige camping, we zijn de enige gasten naast de aanwezige bavianenfamilie.


‘s Middags een wandeling van 2 uur gemaakt in de omgeving van de camping. Bij terugkomst douchen, een lekkere warme douche. De kokin Susan is al bezig met het avond eten. We eten rijst met kool en een soort goulash, het smaakt prima. Tegen 10 uur vertrekt iedereen richting tent. We vallen in slaap onder het geluid van brulkikkers en boomdassen.

Dag 17

Het is feest want Mirjam is jarig. We hangen ballonnen aan de truck en er is taart. Na felicitaties en ontbijt vertrekken we richting Mto-Wa-Mbu. Onderweg stoppen we bij een kleine souvenir winkel waar ze veel T-shirts verkopen.

Tegen 10 uur zijn we in Mto-Wa-Mbu waar we met mensen van het Curtural Tourism Program een wandeling maken door het dorp en de omringende bananenplantages. We zien de bereiding van bananenbier en kunnen dit ook proeven.

Er zijn veel half afgebouwde huizen. Als mensen geld hebben brengen ze dat niet naar een bank, want die is er niet, in plaats daarvan gebruiken ze het geld voor de bouw van een nieuw huis. Ze kopen eerst bouw materiaal en beginnen met de bouw als het geld op is wachten ze tot de volgende oogst als ze weer geld hebben. Zo kan het wel jaren duren voordat het huis klaar is. De bouw van een huis kost 2-3 duizend euro. Lopend door de bananenplantages zien we naast verschillende soorten bananen, ze hebben er hier meer dan 30, andere soorten fruit.

We zien een schooltje waar de kinderen gratis onderwijs krijgen, betaald uit het geld van de wandelingen. De lunch wordt verzorgd door een aantal vrouwen van het dorp en bestaat uit traditionele gerechten van verschillende stammen. Het smaakt erg goed. Door de hitte lopen we terug naar de truck.

Baobab tree

Onderweg bezoeken we een Masai dorp, als we aankomen bij het dorp blijkt het er niet meer te zijn. Het dorp is volledig weg, de bewoners zijn met huis en al ergens anders gaan wonen. We gaan op zoek naar een ander Masai dorp vlakbij. Het blijkt dat alle volwassenen weg zijn naar een ander dorp waar een bruiloft is. We mogen dit dorp bezoeken. Een Masai dorp bestaat uit een omheining van acacia-takken met daarbinnen een aantal hutten. In de hutten wonen de vrouwen van één man met hun kinderen. In het dorp wat we bezoeken woont een man met zijn 3 vrouwen. De vrouwen hebben de man gevraagd een nieuwe jonge vrouw te nemen zodat die kan helpen met het zware werk. Vandaag trouwt de man daarom zijn 4e vrouw. De bruid zit prachtig gekleed in een nieuwe hut die de andere vrouwen voor haar gebouwd hebben. De vrouw kijkt treurig, dat is niet zo vreemd als je bedenkt dat ze die avond besneden zal worden.

De besneeuwde top van de Kilimanjaro

Rond 5 uur komen we aan bij de Masai Campsite vlak bij Arusha, een prima camping met een gezellige bar en restaurant. We nemen een drankje in de bar en eten de verjaardagstaart van Mirjam. Na een lekkere douche eten we in het restaurant van de camping, het eten smaakt prima maar het is weinig en niet erg warm.

Dag 18

We worden al vroeg gewekt door andere mensen die vertrekken. Tegen 7 uur zitten we aan het ontbijt. We gaan eerst Arusha in om inkopen te doen, wij hebben daar de tijd om souvenirs te komen. Wij kopen een tafeltje voor $23, een tas voor $7, een T-shirt voor $3, een bordje met Kariboe voor $3,50 een twee armbandjes voor $1 en een wandkleed voor $10.

Dag 3

Na een koude nacht op 1690 meter staan we op tijd op om halfzeven. Om 7 uur zijn alle tenten opgeruimd en zitten we aan het ontbijt. Zoals afgesproken vertrekken we 8 uur sharp.

Bij de evenaar de waterproef gedaan en de eerste souvenirs gekocht, een olifant van 20 cm voor KSH 500 en een buffel voor 200. Bij de shopping stop weer leuke handel gedaan en een haarspelt gekocht voor 150.

Onderweg geeft de truck wat problemen, laten we hopen dat hij ons de komende weken niet in de steek laat.


Na een lange hobbelrit van een uur komen we bij een Samburu dorp. We krijgen een kijkje in het dorpsleven en er worden veel verschillende dansen opgevoerd.


Vlak bij het dorp gaan we het Samburu wildpark in voor de eerste gamedrive. We zien meteen twee van de bigfive, de olifant op 5 meter en in de verte twee leeuwen. Verder een krokodil, impala’s, dikdik’s en veel vogels.

Tegen 6 uur zijn we bij de campsite midden in het park bij de rivier. Aan de overkant van de rivier (die bijna droog staat) wachten de bavianen ons al op. Susan maakt vanavond tomatensoep en spagetti. Om halftien ligt iedereen in de tent want we vertrekken morgenochtend om halfzeven.

Dag 4

De bavianen hebben ons kamp vannacht met rust gelaten en ondanks de hitte hebben we redelijk geslapen. ‘s Ochtends snel ontbijt met thee, banaan en een koekje want vandaag maken we een gamedrive door Samburu National Park.

We gaan op zoek naar de leeuwinnen die we gisteren aan de andere kant van de rivier gezien hebben. Onderweg stuiten we op twee buffels en een gerenoek (giraf antilope) samen met een kudde impala’s. De leeuwen zijn overgestoken naar de andere kant van de rivier en tegen de tijd dat we daar aankomen zijn ze vertrokken. We trekken verder het park in. Plots ziet één van ons dat in de verte een groep impala’s opspringen, daar achter loopt een leeuw. Als we die kant oprijden staan we ineens midden tussen vier leeuwinnen die duidelijk op zoek zijn naar voedsel.


Verder op hebben we een zebra gezien die we gaan zoeken. De zebra is echter nergens meer te vinden, wel zien we weer girafantilopen. Even later vinden we ook de zebra weer. Terug naar de rivier waar een giraf staat te drinken. We rijden terug naar het kamp. En dan (op nog geen 2 km van het kamp) zien we de twee leeuwinnen van de vorige dag weer bij een zojuist gevangen giraffe. Onze dag kan niet meer stuk en we zijn pas halverwege.


Bij het kamp aangekomen heeft Susan een uitgebreide lunch bereidt. ‘s Middags mogen we douchen en zwemmen bij de lodge vlakbij. Een baviaan komt gevaarlijk dicht naar ons toe, maar wordt afgeschikt door de gooiende armbeweging van Lex. We lopen een paar honderd meter door het park naar de lodge. Bij de lodge worden we verwend op een tropisch verfrissingdrankje en genieten we allemaal van het zwembad.

Tegen de avond maken we onze tweede gamedrive van de dag. We zien weer leeuwen en olifanten, maar ook een cheeta en een groot aantal andere dieren waaronder de netgiraffe, de grevy zebra en de girafantilope die allemaal alleen in deze streek voorkomen. Het avondlicht is prachtig. Benson, lid van de Samburu stam komt op bezoek samen met een medebewoner en beantwoord de vele vragen die we hebben.

Dag 5

We vertrekken rond 8 uur al gamedrivend naar de uitgang van het park. Ook nu zien we weer veel wild, waaronder een kudde van ongeveer 20 olifanten. Ook zien we een aantal koedoe’s deze komen alleen in deze streek voor, maar je krijgt ze meestal niet te zien omdat die zich in de bergen ophouden.


We gaan terug naat het Samburu dorp en maken een wandeling met Benson en Gabrielle en nog wat dorpsbewoners naar de rivier. De Samburu vertellen ons het een en ander over de planten in de omgeving. We vinden sporen van olifanten en hyena’s rond het dorp. De Samburu krijgers tappen bloed van een geit en drinken dit op. In combinatie met melk is dit de dagelijkse kost en een dagelijks terugkerend ritueel.


Daarna gaan de Samburu mannen met ons (alleen de mannen) baden in de rivier.

Vervolg dag 18

Onderweg naar Usambara mountains lunchen we onder een sausage-tree (worstenboom). Aan deze boom hangen grote vruchten die lijken op een grote worst, deze vruchten worden door geen enkel dier gegeven. Vreemd genoeg zijn de vruchten zo zwaar dat ze zelfs niet blijven drijven.

Na een lange, saaie en vooral hete reisdag draaien we om 4 uur van de hoofdweg af, een uur lang slingeren we de bergen in. We stijgen snel en het wordt koeler in de bergen. We overnachten in Lushoto op de Lawn camping.

Dag 19

We maken een wandeling van 3 uur met onderweg een prachtig uitzicht over de masai vlakte. Van het regenwoud in deze omgeving is niet veel meer over, we zien dan ook geen echt regenwoud tijdens de wandeling. Wat we wel zien zijn enkele kameleons, bijzonder fascinerende dieren. We krijgen een prima lunch met heerlijk brood, jam, fruit en kwark. In de middag bezoeken we een weeshuis. Het weeshuis ziet er redelijk netjes uit, al is het aangrijpend om de kamer te zien waar de kinderen verblijven die HIV-positief zijn. We zijn nog op zoek naar het adres van dit weeshuis, dus als je dat hebt of binnenkort deze reis maakt probeer dan het adres te achterhalen en stuur deze naar mij.

Na een drankje op het terras bij de camping pakken we de koffers opnieuw in, vanavond is de laaste dag in de tent.

Dag 20

Om 7 uur vertrekken we voor een lange reisdag naar Dar-es-salaam, waar we om 3 uur aankomen. In het begin is het koud, flarden mist hangen tussen de bergen. In de truck pakken sommige mensen de slaapzak en gaan daar onder zitten. Langzaam dalen we af uit de bergen en wordt het warmer. Aangekomen op de Masai vlakte aan de voet van de bergen is het weer zeer warm. We lunchen vlak bij een waterpoel waar de Masai de koeien laten drinken en de was aan het doen zijn.

Lees verder…

Vervolg dag 5

Rond 11 uur vertrekken we weer uit het Samburu dorp voor een lange rit richting Thomson Falls. Onderweg lunchen we in Isiolo. Langzaam verandert het droge dorre landschap van de Samburu in een vruchtbaar berglandschap met onderweg prachtige vergezichten. Regelmatig hebben we goed zicht op een onbewolkte Mount Kenia.

We doorkruisen een uitgestrekte grasvlakte via een landweggetje. Op de grasvlakte zien we naast de vele vleesrunderen onderandere grand gazellen, hartebeesten, jakhalzen en een paar kroonkraanvogels.

Voordat we aankomen in Thomson Fall’s, zijn we al gestegen van 300 meter naar 2360 meter. Daardoor daalt de temperatuur naar een aangename waarde. We slapen vannacht in Thomson Falls Lodge, op een kamer met douche, toilet en openhaard. De lodge ligt naast de Thomson Falls.

Dag 6

Om 7 uur ontbijt en om half acht een wandeling naar de waterval van 72 meter hoog. We krijgen een gids mee omdat er onlangs een beroving is geweest.

Lees verder…

Dag 6

We stoppen in de plaats Nakuru voor de lunch, hier kunnen we ook voor het eerst internetten. We reizen verder richting Lake Bogoria, onderweg zien we uitgestrekte agave velden voor de sisal productie. Even verderop hangen de vezels te drogen bij een fabriekje.

Bij Lake Bogoria heerst een zinderende hitte, in dit gebied valt maar heel weinig regen. Bij het meer zijn verschillende warmwaterbronnen en er zitten duizenden flamingo’s (die er niet al te best uit zien). Vlakbij is een viewpoint van waaruit je een mooi uitzicht heb over het meer.


We zetten aan het einde van de middag onze tenten op bij Lake Baringo, waar veel nijlpaarden en krokodillen zitten. Bij de camping is een bar ‘The thirsty goat’ waar we ‘s avonds goed gebruik van maken.

Vervolg dag 20

We besluiten als groep niet in Dar-es-salaam te blijven maar direct door te reizen naar Zanzibar. Om 4 uur stappen we op de ferry naar Zanzibar. Na een rustige boottocht van 2 uur en de nodige formaliteiten bij de immigratiedienst van Zanzibar lopen we naar ons hotel, waar we tegen half zeven aankomen. We slapen in het Safari Lodge hotel.


Dag 21

Na een warme nacht vertrekken we ‘s ochtends voor een tour langs een aantal eilandjes voor de kust van Zanzibar. Het eerste eilandje is niet meer dan een zandbank waar we mooie schelpen en koraal vinden op het strand. We zwemmen er in een prachtige turqoise zee met lekker warm water. Na een tijdje varen we verder naar een ander eiland.

We komen bij een koraalrif waar we uitgebreid de tijd nemen om te snorkelen. Er is veel mooi koraal en verschillende vissen. Het rif is ondiep dus je kunt er goed snorkelen. Tegen lunchtijd gaan we verder naar een volgend eiland.

Op prison-island lunchen we op het strand, we eten fruit en pannenkoekjes. Op het eiland zijn restanten van een oude gevangenis en er leven hele grote landschildpadden. Helaas leven de schildpadden niet meer vrij omdat er in het verleden schilpadden zijn gestolen. Een groot deel van de middag brengen we door met wandelen, zwemmen, snorkelen.

Aan het einde van de middag varen we langs snake-island en graveyard-island terug naar Stonetown. ‘s Avonds eten we prima bij Blues restaurant. ‘s Nachts houden we de airco op de hotelkamer aan, zodat we een lekkere koele nacht hebben.

Dag 22

We slapen uit en na het ontbijt gaan we de stad in. We moeten geld wisselen want we hebben $20 per persoon nodig voor de luchthavenbelasting. Na wat rondvragen en zoeken komen we uit bij een wisselkantoor naast Serena hotel waar ze Visa en Mastercard accepteren. Op het teras van Serena hotel genieten we van een koel drankje en het prachtige uitzicht over de zee waar verschillende dhows langsvaren. Het Serena hotel is een van de meest luxe hotels van het eiland.

We dwalen door de smalle straten van Stown Town. In de straatjes kun je gemakkelijk verdwalen, uiteigenlijk kom je vrijwel zeker op een andere plaats uit als dat je dacht. Echt verdwalen kun je echter niet omdat je uiteindelijk altijd bij een grote straat uitkomt. Veel huizen in Stown Town hebben prachtige deuren met veel deurbeslag en soms mooi bewerkt met houtsnijwerk.


‘s Avonds drinken we wat met de hele groep bij Blues Restaurant, het is de laatste avond dat we als hele groep bij elkaar zijn omdat een van ons langer blijft en gaat duiken op het eiland Pemba. Langs de kade is ‘s avonds een markt met verschillende kraampjes waar je eten kunt komen. We eten hier een heerlijke pizza en een beefburger. We sluiten de avond af met een mixed-fruit-juice bij Mercury’s.

Dag 7

We vertrekken om 7 uur voor een nature walk naar de kliffen aan de rand van de Rift Valley. Onderweg zoeken de gidsen schorpioenen en een slang (carpet viper). We zien onderweg verschillende vogels waar we van de gids uitleg over krijgen.

We mogen gebruik maken van het zwembad van de lodge. Rond de campsite en het zwembad zijn heel veel vogels in de meest uiteenlopende kleuren.

Tegen de avond gaan we met boten het meer op om nijlpaarden en krokodillen te bekijken. We kopen op het meer vis bij een Masai visser voor de visarenden. We varen naar een van de kleine eilandjes op zoek naar de visarend. De gids fluit en de visarend zoekt een plaatsje in een boom. Zodra de vis, gevuld met een stuk hout zodat hij blijft drijven, in het water is gegooid komt de visarend en pikt de vis op uit het water. Het is een fantastisch gezicht om de mooie vogel zo vlak bij de boot te zien duiken op een vis. Het levert mooie foto’s en videobeelden op.

Als we gaan slapen horen we de hippo’s vlak bij de tenten.

Dag 8

‘s Ochtends worden we gewekt door de vele vogels op de campsite. We kunnen uitslapen want we vertrekken pas om 9 uur, dus half acht op staan en om 8 uur alles ingepakt en de tenten opgeruimd. Onder een van de tenten had zich een slang van ongeveer 50cm verscholen (brown house snake).

We stoppen in Kabernet om inkopen te doen, de mensen zij er vriendelijk. Kabernet is een redelijk welvarend handelsstadje. Onder een boom genieten we van het fruit dat we gekocht hebben. Na een stop van ruim een uur gaan we weer verder richting Kerio Valley.

We overnachten op een campsite met een mooi uitzicht over de vallei. Omdat de campsite redelijk hoog ligt (ongeveer 1700 meter) is het er ‘s avonds lekker koel.

We bezoeken de boerderij van de zoon van de eigenaar van de camping. De boer heeft 3 koeien en 4 geiten. Verder verbouwt hij uien, banaan en kool.

Dag 9

‘s Ochtends worden we al vroeg gewekt door verschillende hanen. We staan pas om 8 uur op voor ontbijt. We maken een wandeling door de omgeving van 3,5 uur. Onderweg geeft de gids uitleg over medicinale planten en over de lokale gebruiken. We zien oa een kauwgom-, een lijm-boom en een struik waarvan de wortels gebruikt worden voor giftige pijlen. Het is een leuke wandeling met onderweg mooie uitzicht punten. Vanwege het hoogte verschil is het zo nu en dan wel stevig klimmen. Om 12:30 zijn we weer op de campsite voor de lunch.

Het is lekker weer en we hebben de middag vrij, dus alle tijd om lekker wat te luieren in de zon. Aan het einde van de middag trekt een regenbui langs, in het dal regent het. Het is daar erg droog ze zullen dus blij zijn met de regen en wij kunnen genieten van een regenboog.

‘s Avonds hebben we een Afrikaanse avond. Susan heeft Afrikaanse gerechten gemaakt en we dansen op Afrikaanse muziek met de lokale bewoners. Samen leren we het refrein van een populair Keniaans liedje in Swahili.

Lees verder…

Dag 23

We beginnen onze terugreis om 7 uur met een busje van het hotel naar de luchthaven van Zanzibar. Stipt op tijd vertrekt het vliegtuig, van waaruit we een mooi uitzicht hebben op de eilanden voor de kust van Zanzibar. Na een vlucht van 55 minuten landen we op het vliegveld van Nairobi. Direct aansluitend is er een vlucht van Kenia Airways naar Amsterdam, helaas kunnen we niet met deze vlucht mee omdat er te weinig tijd is om onze tickets om te boeken. We gaan daarom naar Silver Springs Hotel om daar de dag door te brengen.

We besteden die met lezen, luieren, zwemmen en eten. Tegen 9 uur nemen we de taxi weer terug naar het vliegveld. Na een vlotte check-in en het nodige wachten op het vliegveld vertrekken we om half 12 richting Amsterdam waar we iets na 6 uur landen.

Uitzicht op Kilimanjaro vanuit het vliegtuig

Dag 10

We vertrekken rond 8:30 richting Eldoret voor inkopen. De komende 5 dagen kan dat niet meer dus moet er veel ingekocht worden. We zitten nog steeds redelijk hoog en al gauw trekken de meeste mensen een trui aan omdat het koud en winderig is in de truck.

Vanuit Eldoret rijden we naar Kisii, een lange reisdag. We gaan niet naar Kisumu zoals in het officiële programma staat maar naar Kisii, omdat het dichter bij de grens ligt en we morgen weer een lange reisdag hebben. Bovendien regent het in Kisumu vrijwel elke dag waardoor de campsite erg nat kan worden. In Kisii slapen we in een oud klooster.

Onderweg komen we langs theeplantages die zich als een deken uitstrekken over de heuvels. We lunchen op één van de plantages. Even later rijden we door een gebied met suikerrietplantages.

Prachtige groene theeplantages

Ook deze dag heeft de sterke motor van ‘The Beast’ ons niet in de steek gelaten en al rond half 5 komen wee aan in Kisii. We gaan met een groepje nog even wat drinken bij een lokale bar en ‘s avonds eten we in het klooster. Het eten is redelijk maar Susan kookt veel beter.

Dag 11

Na een eenvoudig ontbijt en een korte stop bij een zeepsteen-attelier rijden we richting de Tanziaanse grens, waar we rond 10:30 aankomen. Voor 4 flesjes bier gaat het snel bij de Keniaanse douane.

Tijdens het wachten kopen we wat nootjes van de verkopers, die kunstig verpakt zitten in een papierenhoorn gemaakt van printerpapier wat ook is gebruikt als schoolpapier. Het krijgt dus nu een derde leven als verpakkingsmateriaal.

Na ruim een uur rijden we Tanzania in. Onderweg richting Speke Bay komen we langs prachtige rotsformaties, waar we ook lunchen. Langzaam maar zeker komen een aantal kinderen onze kant op tot ze dicht genoeg bij zijn om ons goed te kunnen bekijken. Bij het vertrek geven we de kinderen een aantal lege waterflessen en iemand geeft wat babykleren.

We vervolgen onze weg richting Speke Bay, waar we rond 4 uur aankomen bij de Speke Bay Lodge. De lodge ligt aan een baai van het Victoria meer, met een mooi uitzocht over het meer. Er zijn veel vogels bij de lodge en we zien verschillende dows op het meer.

We overnachten in ruime vaste tenten met een rieten dak boven de tent. Ook kunnen we tegen bijbetaling gebruikmaken van een luxe lodge, enkele mensen maken hier gebruik van.

Susan heeft ook vanavond een prima diner bereid waar we allemaal van genieten na de matige maaltijd van de vorige dag.

Dag 12

We zijn halverwege de reis en dit is onze eerste hele dag in Tanzania. Vanochtend vroeg opgestaan, even wat thee, een banaan en een koekje gegeten en om 7 uur klaar voor een bird-walk. We wandelen ongeveer 2 uur waarbij Gert tekst en uitleg geeft bij de meer dan 30 vogelsoorten die we zien.

Een kroonkraanvogel maakt ons ‘s ochtends vroeg wakker

Na een prima ontbijt gaan we rond half elf met vier roeiboten naar een vissersdorp. In elke boot gaan 4 of 5 personen en 3 roeiers. Bij het vissersdorp zitten verschillende maraboe’s die de visresten opeten. Zodra we aan wal gaan worden we omringd door de vele kinderen van het dorp. De kinderen willen allemaal bij ons aan de hand lopen.


We zien oa de gevangen nijlbaars, tilapia en meerval. Luc heeft zijn polaroidcamera bij zich waarmee hij weer veel succes heeft. Waar je eigenlijk niet mag fotograferen wil iedereen opeens op de foto.

‘s Middags gaan een aantal mensen fietsen in de omgeving. Wij houden een middag rust met wat lezen en luieren. Bij de lodge zijn fijne warme douches dus daar maken we dankbaar gebruik van. De komende dagen moeten we het zonder stromend water stellen.

Net als de vorige dag begint het aan het einde van de middag in de verte te onweren. Er is ‘s ochtends en ‘s avonds al meer bewolking, waaraan je merkt dat het regenseizoen eraan komt. Wij vinden de bewolking wel fijn want daardoor is het wat minder warm. ‘s Avonds is de temperatuur te vergelijken met een warme zomer avond in Nederland. Na een gezellige avond in de bar gaan we tegen 11 uur naar onze tenten.

Lees verder…

Dag 13

We mogen vanochtend uitslapen het ontbijt is pas om 9 uur. Om 7 uur worden we gewekt door de opkomende zon en de ontwakende vogels. Je hoort vooral de kraanvogels en de duiven naast het gezang van de vele andere vogels. We nemen rustig de tijd om op het gemak wakker te worden en genieten van de ochtend zon.

Om half tien verstrekken we richting Serengeti, onderweg eerst nog wat brood en water kopen. Rond elf uur rijden we het park in, Wat direct opvalt is de uitgestrektheid van de grasvlaktes. We zien een aantal gnoe’s, zebra’s, topi’s, massai giraffes en verschillende vogels. Maar wat we vooral zien zijn grote lege grasvlaktes. Aan het einde van de middag slaan we onze tenten op een campsite in de Serengeti.


Dag 14

Na een eenvoudig ontbijt vertrekken we om half zeven voor een gamedrive. We rijden door de grasvlaktes met hier en daar een buffel, topi of zebra. Bij een riviertje zijn meer dieren te vinden. Na een tijdje wordt onze aandacht getrokken door een aantal jeeps, daar zien we een luipaard in een boom.

We rijden verder langs de rivier. In de verte zien we iets, maar we weten niet of het dieren of stenen zijn. Als we dichterbij komen blijkt het een kudde met duizenden buffels te zijn. Daar niet ver vandaan loopt een groep van ruim 30 olifanten met verschillende jonge dieren.


Onze safaridag is weer helemaal geslaagd als we later ook nog een aantal leeuwen vinden, waarvan er een in de boom ligt. Op weg terug naar de campsite zien we een kudde met honderden zebra’s die gaan drinken bij de rivier. Het is ondertussen 11 uur en het wordt warm, de meeste dieren schuilen in de schaduw.

Terug bij de campsite is er een uitgebreide brunch bereidt, die we ons goed laten smaken. Nu gaan ook wij, bij 41 graden, schuilen in de schaduw tot de volgende gamedrive die voor de namiddag op het programma staat. Over de campsite lopen verschillende mangoesten en een giraffe loopt vlak langs.

Mangoesten op de campsite

In de middag gaan we wat drinken bij een luxe lodge vlak bij de campsite. Na een uurtje bij de lodge maken we opnieuw een gamedrive. We zien oa olifanten, giraffes en veel andere dieren, maar wat het meeste opvalt zijn de uitgestrekte grasvlaktes van de Serengeti. Op weg terug naar de campsite zien we nog net een Cerval wegglippen tussen de struiken.


We slapen ‘s nachts niet erg goed, het is warm, het waait hard en er spoken allerlei dieren rond op de campsite.

Dag 1: Amsterdam – Nairobi
Dag 2 Mount Kenia
Dag 3 naar Samburu en Buffalo Springs
Dag 4 Samburu en Buffalo Springs
Dag 5 Thomson Falls
Dag 6-7 Lake Baringo/Lake Bogoria
Dag 8-9 Kerio vallei
Dag 10 Kisii
Dag 11-12 Lake Victoria
Dag 13-14 Serengeti park
Dag 15-16 Olduvai gorge, Ngorongorokrater
Dag 17 wandelen in Mto-wa-mbu, Arusha
Dag 18 naar Usambara mountains
Dag 19 Usambara mountains
Dag 20-22 Zanzibar Stone Town
Dag 23-24 avondvlucht naar Amsterdam

Om 7 uur zit alles in de truck. Na een game drive en een plasstop rijden we
Serengeti uit en de Ngorogoro conservation area in. Het landschap is
indrukwekkend: Uitgestrekt en volledig kaal op wat uitgedroogd gras na. Na een
lange rit over een afschuwelijk slechte weg begint het in de bergen wat groener
te worden. In de middag lunchen we bij Oldupai Gorge.



Een klein museumpje laat zien wat twee Engelse archeologen daar rond de jaren
vijftig van de vorige eeuw vonden. In een diepere laag uit de 7 aardlagen die
daar te vinden zijn, vinden ze niet alleen de oudste voetstappen van een
mensachtige, maar ook de oudste bot- en schedelresten. Hoewel klein en
behoorlijk toeristisch is het museum leuk opgezet en het uitzicht over de kloof
fantastisch.



Na de lunch rijden we naar een afgrijselijk toeristisch Maasai-dorp. We
worden er helemaal kriegel van en het is niet erg om snel weer te vertrekken.



We komen steeds hoger en gaan naar de rand van de krater. Deze 17×17
kilometer grote krater onstond toen de vulkaan die er stond volledig instortte.
Het resultaat is een geweldig natuurreservaat met een enorme hoeveelheid wild.
Het uitzicht op de krater en het sodameer in het midden is erg mooi. Ook de
roofvogels die op ooghoogte langs de kraterrand zweven zijn indrukwekkend.



Na een stevige rit bergafwaarts en een soepel laatste stukje (asfalt !) komen
we aan in de Ngorogoro Safari Lodge. Een warme douche! Na het eten en een uurtje
internetten gaan we vroeg slapen. Het is heerlijk om weer in een echt bed te
liggen en een wc bij de hand te hebben…

Het was heerlijk wakker worden in de tent. De nacht was warm geweest, maar we
hadden allebei lekker geslapen en de geluiden rond de tent maakten het alleen
maar echter. Na een korte poedelsessie (water over je gezicht, plassen achter
een struik en tanden poetsen) waren we er klaar voor. Deze keer geen uitgebreid
ontbijt, maar alleen thee en yoghurt, want het wild wachtte!

De truck
bewees nu dubbel zijn waarde: hoog zitten met een open zijkant is heerlijk. Het
licht was prachtig en ondanks wat problemen met de lens van het fototoestel van
Karin, was het al snel plaatjestijd. Samburu National Park heeft vooral veel
olifanten en we zagen enorme kuddes, tot op een paar meter van de truck, met
kleintjes. Verder was de hoeveelheid beesten ook indrukwekkend: buffels,
waterbucks, gazelles (Thompson’s en Grant’s), spiesbokken, giraf antilopen,
giraffes en prachtige vogels (grote trap, gieren, ‘go-away’birds,
secretarisvogel etc.), parelhoenders etc.

Na een paar uur rijden gingen
we terug naar het kamp en daar verzamelden we spullen om naar de lodge te gaan.
Bij het vertrek zagen we een krokodil! Een joekel van drie meter aan de overkant
van de rivier! Geweldig! Bij de lodge wachtte een heerlijk onderbreking: een
zwembad! En na een paar uur zelfs een douche! Koud, maar heerlijk verfrissend!


Na een paar uur zonnen en luieren was het tijd voor de tweede gamedrive,
waarop we opnieuw eindeloos veel beesten zagen. We hebben een lijstje gemaakt,
maar het effect van al die beesten zo dichtbij is onvoorstelbaar indrukwekkend.
Na een heerlijke maaltijd doken we al om half 10 ons nest in: uitgeput, maar erg
voldaan!

Om half acht worden we opgehaald door een aantal Landrovers. Sander, Nancy,
Ans, Monique en wij brengen samen met chauffeur Alex de dag door in de
krater.



En het is geweldig: leeuwenwelpjes onder een andere landrover op de weg, een
hyena aan de rand van het meer, een jackhals tussen de flamingo’s, twee
mannetjesleeuwen bijna naast de auto en verder gnoe’s, buffels, zebra’s,
kraanvogels, gazelle’s en nog veel meer. Een van de dingen die ons het meest is
bijgebleven is toch wel de mannetjesleeuw die tegen onze auto aanplofte om van
de schaduw te genieten. Het enige minpuntje is dat het ook deze laatse game
drive niet lukt om een leopard te zien (en eventueel de boete van 10000
Tanzaniaanse shilling voor de chauffeur omdat hij van de weg afrijdt om een
beter zicht te krijgen op de welpjes…). Na zo’n dag, waarbij we ook nog
picknicken aan een klein meertje en de roofvogels het eten uit je hand
jatten zijn we dik tevreden met de ‘big four’.



Op de terugweg gebeurt er vlak voor ons een ongeluk: Twee Belgische dames met
al de pech van de wereld worden in hun busje aangereden door een veel te
hard rijdende landrover. Verpleegsters Maddy en Mika uit ons gezelschap zijn er
gelukkig snel bij en de schade blijkt mee te vallen.



Na flink wat vertraging komen we aan in de lodge. Bij het eten blijken
twee deelenmers stevig ziek, een aantal ander mensen zijn fors aan de
diarree. Bij ons gaat alles gelukkig goed en we slapen uitstekend.

De dag begint hectisch: reisleidster Nicole verdwijnt met twee zieke
deelnemers naar de dokter, en daarnaast blijken nog drie mensen koortsig en
beroerd. Iedereen is wat bedrukt en we proberen de stemming er een beetje in te
houden en de truck vast in te ruimen. De twee deelnemers blijken malaria te
hebben, maar gelukkig krijgen ze erg goede medicijnen.



Het gezelschap hijst zichzelf in de truck en we vertrekken naar Mto Wa Mbu.
Daar krijgen onder begeleiding van Henry van CTP (Cultural Tourism Programme)
een  dorpswandeling en een lunch. We gaan naar de medicijnman, zien en
proeven bananenbier, en krijgen een rondleiding over een bananenplantage. De
lunch bestaat uit regionale gerechten. Het is bloedheet (34 graden) maar erg de
moeite waard. Bovendien krijgt Karin een huwelijksaanzoek… Helaas blijkt de
man niet in het bezit te zijn van de gevraagde 1000 liter bananenbier als
bruidschat. In Oost Afrika betalen mannen de bruidschat: dit kunnen koeien zijn
of het kan geld of bananenbier zijn. Geen land om te trouwen dus (opmerking
Harro [red]).



Toch maar ongetrouwd gaan we weer de bus in. De rit naar Arusha is zo
voorbij, waar een vierde deelnemer ziek blijkt. Helaas zijn er nauwelijks kamers
over voor de zieken. Wij vinden kamperen ook prima, het tentje staat dan ook
binnen no-time. De bijna Salou-achtige bar zorgt voor het nodige vertier. Pizza
eten, lekkere muziek, drankje er bij en zelfs een pooltafel waarop Harro tot
twee keer toe Alois verslaat.



Het is erg gezellig en ondanks het grote aantal zieken knapte de stemming
behoorlijk op. Tevreden kruipen we om tien uur ons mandje in.

Op dag 5 vertrekken we vroeg in de richting van Thomson Falls. Een eind uit de
richting en eerst terug naar de kampeerplek van dag 2 voor de lunch. Al met al
wordt het een rit van zo’n 7 uur over redelijk brakke wegen.

We beginnen
met een rit door het park, een soort van mini-game drive en een tweede bezoek
aan het Samburu dorp waar we allerlei vragen mogen stellen aan een van de
‘warriors’ over het leven in het dorp. Ook onderwerpen als besnijdenis bij
vrouwen komen daarbij aan de orde. Erg interessant en soms erg shockerend.


We rijden daarna verder over dezelfde slechte weg als de heenweg en
lunchen snel onderweg. Om 5 uur komen we dan op de plaats van bestemming aan:
Thomson Falls Lodge, waar we dus niet kamperen en een echt bed hebben en nog
beter: een warme douche. We eten in het restaurant en na een paar biertjes is
het vroeg bedtijd.

Vanochtend blijken onze twee malaria patienten al behoorlijk opgeknapt. Ook
twee van de overige vier zieken hebben weer wat kleur. Helaas is er weer een
nieuwe patient bij. Een van de mensen gaat voor controle naar het ziekenhuis,
waar dysenterie wordt vastgesteld. Hij krijgt een antibiotica kuur. De overige
zieken komen er met een beetje uitzieken wel weer bovenop.



Voor ons blijven strenge hygiene en een forse dosis vitaminepillen het
devies. En daar voelen we ons tot zover prima bij.



Na vertrek hebben we eerst een boodschappen stop in Arusha, de tweede stad
van Tanzania. We wisselen eindelijk ons Keniaanse geld om en kopen lunch. (Een
gekke combi van vlees-, kaas- en appelbroodjes.) Verder struinen we over de
plaatselijke markt. Een leuke kleurencombinatie van stoffen, groente en vers
fruit, met jongetjes die je achterna rennen met plastic tasjes zodat je die van
hen kunt kopen als je boodschappen doet.



Om half elf zit iedereen in de truck en vertrekken we met een tankstop, een
broodstop en een lunchstop naar de Usambaru Mountains. Een lange maar erg
mooie rit waar we het laatste uur over smalle weggetjes door de bergen
rijden brengt ons naar de camping, waar iedereen besluit dat slapen in een
kamer toch de betere optie is.



Onze kamer is een zelfstandig gebouwtje (een banda) aan de voet van de lodge,
en al gelijk ontdekken we dat we een huisdier hebben. Binnen kruipt een gecko
over de muur en tot Karins verrassing blijken er onder het gordijn nog twee te
zitten… Samen met de naaktslak in de douche en een spin een hele
dierentuin. Gecko’s blijken prima tegen de muggen te helpen die we dan gelukkig
ook de hele nacht niet horen.

Vandaag hebben we een ietswat gedeeld programma. We beginnen na onze eerste nacht in onze dierentuin om 8 uur met het ontbijt. Daarna worden we met 14 man achter in een pickup geladen om samen met Benjamin, een gids van het Cultural Tourism Program (CTP) van de omgeving een tocht te maken. Daarbij gaan we langs een school, een blindeninstituut en een weeshuis, waarbij we door de prachtige natuur wandelen.

Het programma is opgezet nadat men er achter kwam dat het overvallen van toeristen in de regio niet de beste optie was om geld in het laatje te brengen. Daarnaast werd veel van het regenwoud gekapt voor brandhout en om er voor te zorgen dat de laatste beetjes bewaard blijven, word middels dit programma geld vrij gemaakt voor herbeplanting.

Na drie stappen zien we onze gids de bosjes induiken om daarna met een (vrouwtjes-)kameleon in zijn handen er weer uit te komen. De kameleon lijkt na een korte tijd redelijk op zijn gemak en wandelt lustig over handen, mouwen en nek van de deelnemers. Het mannetje wat korte tijd later te grazen wordt genomen is het er duidelijk wat minder mee eens, totdat we een splinter die in zijn wang blijkt te zitten verwijderen. Het verhaal gaat dat in de regio iedere boom zo ongeveer een eigen kameleon heeft en gezien de hoeveelheid die we er nog tegen komen lijkt dat niet overdreven.

Na een korte wandeling bereiken we de lagere school waar 535 leerlingen over 18 leraren en leraressen verdeeld worden. Helemaal trots wijzen ze ons op het nieuwe toiletgebouw dat mede door middel van het CTP betaald is. Een korte test laat zien dat het inderdaad een prima toilet is 🙂 Na een welkomstwoord door het hoofd van de school krijgen we nog een korte rondleiding en zorgen we er voor dat er in de klassen werkelijk niemand meer oplet.

De wandeling gaat verder in de richting van een uitzichtpunt van waaruit het dal prachtig is te overzien. Enorme steile bergen en een kilometers ver uitzicht zorgen voor prachtige plaatjes. Daar voegt ook Karin zich samen met een paar andere niet-wandelaars bij de groep. Ze hebben inkopen gedaan in het dorpje: kilo’s rijst, maismeel, suiker, zeep en verder nog wat melkpoeder en limonade voor het blindeninstituut en het weeshuis waar we vanaf het uitzichtspunt heengaan.

Om een beetje op te schieten proberen we dit keer in totaal 22 man op en aan de pickup truck te hangen en tot grote verbazing en hilariteit gaat dat prima. Een paar man moet er een beetje buiten aan hangen maar met het sukkeldrafje waarmee het gevaarte zich beweegt is dat ook niet echt problematisch. Na een paar keer er af te zijn gesprongen voor wat te steile bergjes komen we aan op de lunch plek. Hier krijgen we bruin brood met kaas geserveerd van de plaatselijke kaasboerderij. Sterk staaltje Nederlandse export. Je mixt gewoon wat Friese bonte koeien met de lokale beesten en binnen no-time geven ze 15-20 liter melk per dag in plaats van een halve liter. Aangezien de bevolking werkelijk geen flauw idee heeft wat ze met de melk aanmoeten sturen ze maar iemand die verstand heeft van kaasmaken en hopla… kaasboerderij. Niet dat daar iemand op zit te wachten (kaas staat niet op het menu van de plaatselijke bevolking) maar het verkoopt wel lekker aan toeristen. Wat zullen we er van zeggen…

De volgende korte wandeling brengt ons bij het blindeninstituut, waar ze op dat moment bezig zijn met examens. We krijgen een kort verhaal te horen van een van de leraren en krijgen de mogelijkheid om hem wat vragen te stellen over het instituut. De beroepsdeformatie van Karin komt een beetje bovendrijven en naar haar zin veel te snel vertrekken we alweer, waarbij we de helft van de inkopen achterlaten.

Het weeshuis is drie minuten lopen verderop. 35 Kinderen tussen de 0 en 2 jaar, waarvan de moeder is gestorven (maar de vader in veel gevallen nog leeft, alleen moeilijk kan zorgen voor zo’n ukkie) verblijven hier. De kleintjes zijn natuurlijk vertederend en alle dames willen wel een uk meenemen. Aangezien de meeste kinderen uiteindelijk terug gaan naar de familie zien we er toch maar van af. Ook hier laten we inkopen achter, die erg welkom zijn. We laten het geheel met wat gemengde gevoelens achter ons.

De terugweg is weer per pickup, een half uurtje met wederom 22 man in en aan de laadbak. Binnen in de laadbak wordt wat geklaagd over gebrek aan ruimte, maar daar hebben een aantal heren die er buiten aan hangen weinig last van (ja, natuurlijk was Harro 1 van die heren… noot red.). Die avond genieten we van de laatste maaltijd die Alois deze reis voor ons heeft bereid. Op speciaal verzoek (en ja, daar had Karin wat mee te maken) maakt hij eigenlijk alle favorieten nog een keer: o.a. heerlijke salade, gefrituurde aardappelen en zelfs een cake! We bedanken hem en Bernard door met de pet rond te gaan en met een “speech”. Daarna borrelen we nog even na en is het tukkie-tijd.