Na een heerlijk ontbijt vertrokken we op vrijdagochtend naar een bushalte in de buurt van het hotel om naar Vallee de Mai te gaan. Nog voordat we bij de bushalte waren, stopte er een auto naast ons die ons een lift aanbood. Even twijfelden we, maar de man was zo vriendelijk en bijna beledigd dat we liever met de bus wilden dan met zijn auto, dat we toch maar in stapten. Daar komt natuurlijk bij dat de Seychellen goed bekend staan als het gaat om veiligheid: criminaliteit komt hier niet of nauwelijks voor.

Vallee de Mai staat bekend om de Coco de Mer, een kokospalm die alleen maar op Praslin en Curieuse, een ander eiland van de Seychellen, voorkomt. Met name de noot van deze palm is bijzonder. De Lonely Planet (2004) zegt daar het volgende over: “The Coco de Mer Palm […] produces a famously erotic nut […]. Only female trees produce the […] nut which can weigh over 30 kg. The male tree possesses a […] fallic flower stem a meter or more long, adding to the Coco de Mer’s steamy reputation.” Na het zien van de Coco de Mer kunnen we dat geheel beamen.  

We hebben een wandeling van ongeveer 2 uur door het park gemaakt. De bomen zijn echt enorm. Moeilijk voor te stellen als je er niet geweest bent. Tevergeefs naar de black parrot gezocht (alhoewel Karen hem waarschijnlijk heeft zien vliegen…), net als de black paradise flycatcher een vogel die alleen hier voorkomt.

Met de lokale bus terug naar het hotel. Dat was een avontuur op zich. Steile, bochtige weggetjes en een scheurende chauffeur in een overvolle bus waarvan de deur niet dichtkan. De rest van de middag lekker relaxen. De Seychellen bevallen ons wel!