Het is fantastisch weer om even aan Nederland te ontsnappen; het
regent, is ongeveer 14 graden en voelt eerder als herfst dan als lente.
Martijn en Eveline brengen ons naar Schiphol waar we ons om 10 ur bij
reisleidster Liesbeth melden. Dan begint de dag die verder in het teken
van rommelige en gemiste vluchten zal staan.

Als we onze tickets controleren blijken we op dezelfde dag terug te
vliegen naar NL als de groep en dat is niet de bedoeling. Liesbeth
slaat aan het bellen en we gaan ervan uit dat het goed komt (gelukkig
willen we later vliegen en niet eerder). We maken bij de gate kennis
met de zussen Caroline en Justine, echtpaar Marjo en Ton en verder
Anja, Wim en Evelien. De vlucht naar Tunis blijkt verrassend kort (2
1/2 uur) en verloopt prima ondanks veel turbulentie en huilende
kinderen.

In Tunis (let wel: Noord Afrika) worden we geacht om binnen 50
minuten over te stappen… Dat gaat als volgt: vliegtuig – douane –
tassen – hal in – door de hal – naar de douane even verder op – … en
daar staan we stil. We kunnen niet verder want we zijn niet ingecheckt
en de balie is dicht. Aangezien de douane niet van zins is om mee te
werken staan we dus in Tunis. De volgende vlucht blijkt om half 11 te
gaan… Grapjes, discussie en een woedeaanval mogen niet baten. We
staan vast terwijl het vliegtuig vertrekt. Uiteindelijk regelt Liesbeth
een dinerbon ter compensatie en pakken we een taxi om een paar uur
Tunis in te gaan.

Het verkeer, de geuren, de producten, alles laat je weten dat je nu
in een erg drukke Noord Afrikaanse plaats bent. Na een drankje (verse
sapjes) duiken we de souks in en hebben we meteen de smaak te pakken.
Hollanders komen er niet veel en we krijgen meteen namen van
voetballers om ons oren. Ean man trekt ons zijn winkel binnen en doet
parfum op Karins handen; een cadeautje omdat Hollanders aardig zijn.
Hij zwaait ons vrolijk na. Een andere man neemt ons door allerlei
achterafstraatjes mee naar het dak van een voormalig paleis, waar we
een schitterend uitzicht hebben op de stad. De tapijtenzaak die in het
paleis zit komen we zonder problemen uit, maar zijn parfumwinkeltje wat
moeilijker. Uiteindelijk krijgt hij een kleine fooi en laat hij ons
verder met rust. Na dwalen in de souks lopen we een half uurtje over de
grote Bourguiba boulevard. De hitte is zelfs aan het einde van de dag
voelbaar. Schaduw en een drankje dus voor we een taxi terug pakken.

Op de luchthaven eten we pizza en de vlucht naar Djerba is
uiteindelijk binnen 40 minuten voorbij. De landcruisers halen ons op en
in het hotel zijn we zo vertrokken.