Vandaag staan we weer vroeg op want we willen de opgravingen in
Carthago gaan bekijken. Na een sapje en een croissantje op een van de
vele terrasjes aan de avenue Bourguiba pakken we de TGM (de lokale
trein) in de richting van Carthago-Hannibal. Na een half uur in een
warme en stampvolle trein (tip: reis eerste klas…) komen we aan op
een prachtig bloemenrijk stationnetje. Het is heerlijk om zoveel groen,
zoveel bloemen en al het water te zien. We bekijken eerst de werkelijk
reusachtige baden van Antonius, waar we tegelijk met een leeggelopen
amerikaans cruise schip aankomen. Gelukkig is de site zo groot dat we
de massa’s aardig weten te ontlopen. Hoewel in de hoogte niet veel meer
is te zien, geven de enorme oppervlakte en de kelders van de baden toch
een goed idee over hoe reusachtig dit complex ooit moet zijn geweest.
Het is werkelijk een prachtig gezicht en het is dan ook geen wonder dat
de woning van de president van Tunesie aan dit complex grenst.

Na
de baden is het museum aan de beurt. Het is een een eindje klimmen, aan
de andere kant van het spoor. Onderweg worden we nog even gewezen op de
vriendelijkheid van de Tunesiers. Een taxichauffeur probeert ons over
te halen om van zijn diensten gebruik te maken om de diverse sites te
bezoeken. We wijzen een keer of 5 vriendelijk af en uiteindelijk maakt
hij rechtsomkeert om gelijk toch weer te stoppen en ons ongevraagd te
vertellen welke kant het museum op is.
Na een korte klim staan we
naast een enorme, iets vervallen, kathedraal waar het museum naast
ligt. Helaas wordt het museum verbouwd en is slechts een klein gedeelte
van de collectie in twee zalen te bekijken. Ze hebben wel een paar erg
mooie stukken staan en ook hier maken de mozaieken weer erg veel indruk
op ons. Na een uurtje dwalen zijn we er klaar mee: Het is warm en we
hebben nog wat dingen te regelen voor de komende dagen. Om te beginnen
een Hotel in Sidi Bou Said. Harro belt (ze spreken engels, en dat is
fijn) en krijgt te horen dat er weliswaar kamers zijn maar dat we
moeten emailen of faxen. We besluiten eerst terug te gaan naar Tunis
zelf voor een lunch en internet stop. De rest van de middag zal in het
teken staan van regelen en siesta!

[vervolg – toegevoegd 30-05]
Nadat alles weer op de site staat lopen we naar het treinstation dat om
de hoek ligt. Even diep adem halen, want nu moeten we in het Frans van
alles regelen. Dat blijkt reusachtig mee te vallen: zonder problemen
regelen we twee tickets voor dinsdag naar Sousse: confort classe. Deze
twee uur durende treinreis in een belachelijk luxe klasse kost ons toch
al gauw omgerekend 6 euro…
Daarna slaan de hitte en de vermoeidheid toe en in het hotel vallen we
al snel boven ons boekje in slaap. Uiteindelijk weten we onszelf om
half 7 overeind te krijgen en na wat opfrissen zitten we om half acht
opnieuw bij La Mamma. De ober lijkt ons niet te herkennen, maar dat is
schijn blijkt al snel. Ook de zanger van 2 avonden geleden knikt
vriendelijk onze kant op en mummelt daarna door in zijn beste engels
(ooit het nummer “knocking on heaveners door” gehoord…?). Het eten is
prima, we genieten van een flesje wijn en daarna moeten we nodig meer
slapen!