Wat is dat heerlijk wakker worden; het is stil en we hebben een
ongetwijfeld heerlijk ontbijt in het vooruitzicht. Dat blijkt wel te
kloppen. Het ontbijt wordt geserveerd op het terras aan het zwembad en
is het beste ontbijt dat we tot nu toe gehad hebben hier in Tunesie. Na
het afrekenen gooien we onze rugzakken weer op ons rug en pakken de TGM
terug naar Tunis.
Na een kopje koffie gaan we naar het station waar
we om 5 over 12 in onze confort classe stoelen richting Sousse zoeven.
Nou ja, zoeven, heel erg snel gaat het niet maar het is een prima reis
en twee uur later staan we er dan ook. Vlakbij het station ligt hotel
Monia, waar we de komende twee nachten een kamer hebben. De eigenaar
vraagt onmiddelijk of wij degegen waren die gisteren belden en weet er
een paar woorden verrassend goed Nederlands uit te persen. Hij is zo
vriendelijk dat we hem dit graag vergeven ;-).

Nadat we
geinstalleerd zijn op onze kamer starten we met een korte
ontdekkingreis door de Medina van Sousse. Omgeven door enorme muren (op
sommige plekken zo’n 4 meter dik) is het weer een heerlijk kleurig en
druk gebeuren. We merken meteen dat de verkopers hier een stuk
‘aggresiever’ verkopen: ze pakken je hand vast, blijven voor je staan
en zijn over het algemeen net iets irritanter. Onverstoorbaar lopen we
er door heen en brengen een bezoek aan de Ribat, een fortje uit de 8e
eeuw aan de rand van de Medina. Hoewel het een redelijk eenvoudig fort
is en er voor de rest weinig mee is gedaan, maakt het toch indruk.
Vanuit de toren van de Ribat genieten we van een prachtig uitzicht over
de souks en de rest van de stad en we hebben een perfect uitzicht op de
nabijgelegen moskee. Bijzonder genoeg heeft deze moskee geen toren;
vroeger werden de gelovigen vanaf de toren waar we nu staan opgeroepen
tot het gebed.

We drinken nog wat, lopen nog door een souvenir winkel en lopen dan
richting de boulevard. In een grote supermarkt kopen we een zakje chips
dat we heerlijk aan het strand oppeuzelen. Achteraf blijkt dit meteen
het culinaire hoogtepunt van de dag. Harro’s obsessie met engelse
kroegen loopt uit op een redelijk fiasco, om van het daaropvolgende
diner nog maar te zwijgen. De kroeg is te ver weg, we doen ook nog even
kort een toeristische route, het is er leeg en doet niet echt brits
aan. Het door beide reisgidsen aangeraden restaurant is ronduit slecht
en met een ontevreden gevoel gaan we terug naar het hotel. Morgen wordt
het vast beter!