Eindelijk is het zover: we mogen weer eens naar het vliegveld! Dat
hebben we al zeker een week niet gedaan, dus we verheugen ons enorm op
de hernieuwde kennismaking met onze vrienden van een zekere
Noordafrikaanse vliegmaatschappij…

Op het vliegveld blijken we deze keer een vriendin te hebben, maar dat
bevalt eigenlijk wel. Ze print na flink zoeken een fax uit, waaruit we
kunnen opmaken dat Tunisair Amsterdam akkoord is. “Surely now it wil be
allright tomorrow” zegt ze hoopvol. We hoeven elkaar niet eens aan te
kijken: “surely” is niet goed genoeg en ja natuurlijk maken we dan
graag even van de gelegenheid gebruik om haar chef te spreken. Ze helpt
ons verder door zelf even de chef aan zijn jasje te trekken en dan komt
er schot in de zaak: roze wijzigingsstickertjes en en stempel en zomaar
ineens is het geregeld! Ze moet lachen om ons vreugdedansje: we kunnen
echt naar huis!

Helemaal blij pakken we een (natuurlijk goedkope) taxi naar de Medina.
Karin wil graag het Dar Lasram gebouw bekijken. In dit voormalige
paleis is nu het genootschap gevestigd dat gebouwen in de Medina – als
cultureel erfgoed – beschermt, onderhoudt en renoveert. Het gebouw is
enorm en erg mooi. Het is gratis te bekijken en hoewel het een beetje
vreemd voelt om een kantoor binnen te wandelen is iedereen erg
vriendelijk en willen ze graag helpen en over de Medina en het gebouw
vertellen. Na deze stop dwalen we nog anderhalf uur door verschillende
niet-toeristische souks. We komen geen enkele andere toerist tegen en
hoewel de drukte na een tijd op onze zenuwen gaat werken is het wel
erg leuk om te zien.

We eten een laten lunch bij onze nieuwe favoriet Hotel El Hana en
daarna houden we siesta. Aan het eind van de middag vertrekken we
opnieuw naar het hotel, maar deze keer naar de 10e verdieping, waar de
Jamaica-bar zit. De bar is niet zo bijzonder, maar het uitzicht over de
stad is wel geweldig. Om half 9 vertrekken we naar restaurant
Andalouse. In dezelfde straat als La Mamma is dit restaurant met een
beetje een Marrokaans sfeertje een prima keuze. We eten lekker en
heerlijk op ons gemakje. Bij een flesje wijn tafelen we na en praten
uitgebreid over deze heerlijke vakantie. Morgen alweer naar huis en dat
is altijd een dubbel gevoel: thuiskomen is heerlijk, maar dat de
vakantie is afgelopen minder fijn.

We gaan vroeg slapen, want de wekker staat al om 5 uur!