Vandaag is de terugreis definitief begonnen. Na een heel erg slecht
ontbijt in ons hotel (we stoppen om toch iets in onze maag te hebben
een mini-croissantje naar binnen, maar dat was het dan echt) pakken we
de trein naar Sousse. Daar hebben we 2 1/2 uur voor de volgende trein
gaat, dus tijd genoeg om in het cafe waar we eerder zijn geweest te
genieten van een goed broodje en een prima crèpe èn uitgebreid kopjes
koffie en sapjes te drinken. We kijken mensen en zij bekijken ons: we
blijven erg interessant met onze Nederlandse – of in hun ogen helaas
Duitse – koppen en onze enorme rugzakken.

Intermezzo – kunnen jullie je – beste groepsleden – nog herinneren
dat Harro zijn “sjesh” (hoofddoek) liet liggen in het puthotel? En dat
er toen verhalen waren over het aantal zonnebrillen dat Harro verslijt?
In Sousse is het hem eindelijk gelukt om ook deze vakantie ongemerkt zijn zonnebril
te laten liggen… Het gaat wel steeds beter: deze keer duurde het toch
bijna 16 dagen…

Na 2 uur vetrekken we naar het station waar we een kaartje kopen naar
Tunis. Zonder verdere problemen komen we daar om kwart over 3 aan. In
het hotel worden we door de vriendelijke man met snor onmiddellijk
herkend. Hij geeft ons een prima (ruime) kamer op de 4e verdieping: weg
van de herrie en stank en uitkijkend over de stad. We krijgen keurig de
bagage terug die ze voor ons bewaard hebben en als we in de kamer
neerploffen voelen we ons oprecht welkom.

We gooien alle zooi neer en lopen naar de beroemde avenu (en nu
allemaal tegelijk: “Avenu  Bourguiba”) waar we neerstrijken bij het
terras van hotel El Hana. Ze schenken prima drankjes (waaronder
alcoholische) en ook de sandwich die we er eten is heerlijk (kip mét
mayo). Bovendien is het erg betaalbaar en kan je er prima mensen
kijken, zonder er opgeprikt tussen te zitten.
 

Na een hapje en een drankje wandelen we door een uitgestorven Medina
naar de andere kant ervan, waar we een week geleden gegeten hebben bij
het chique restaurant. We bekijken de overheidsgebouwen (zeg maar
rustig paleizen) die rondom een enorm plein staan en zien hoe er met
veel tamtam een vlag wordt gestreken (leuk detail: die ze vervolgens op
de grond opvouwen). Het avondlicht is weer geweldig (toch leuk als je
zo vaak mooi weer hebt) en genietend lopen we terug naar het terras van
Hotel El Hana waar we opnieuw een drankje nemen.

Bij het zoeken naar een restaurant ontdekken we dat er wel ERG veel
dicht is op zondagavond. We komen uiteindelijk in een klein
restaurantje terecht vlak bij ons hotel, wat door de boekjes wordt
aangeprezen. Wij worden niet zo blij van het eten. Toegegeven: het is
erg goedkooop, maar daarbij eten we echt niet lekker. De sfeer in de
stad is ook niet echt prettig: op zondagavond zijn vooral de singel
mannen aan de wandel lijkt het wel en er zweven veel te veel manlijke
hormonen rond. We gaan vroeg naar bed en lezen nog een beetje.