Het is gelukkig weer wat warmer. Het koudefront waarvan we de afgelopen dagen en met name nachten last hadden, is voorbij. Karens sokken kunnen ‘s nachts weer uitblijven.

Op maandag 29 mei via het Petrified Forest naar Twijfelfontein gereden. Het Petrified Forest is niet echt een bos maar meer een gebied waar veel versteende boomstammen uit de ijstijd zijn gevonden. Onderweg daarnaar toe allemaal bordjes langs de kant van de weg gezien van “wannabe petrified forests”. Van mensen die een paar stukjes versteend hout in hun achtertuin hebben liggen die je kunt bekijken.

Ook een bijzondere plant gezien die wel 2000 jaar oud kan worden. Hij heeft twee bladeren die ongeveer 1 cm per jaar groeien. Deze plant wordt dan ook de “twee blaar kan nie dood nie” plant genoemd.  

Bij Twijfelfontein mooie rotsschilderingen van de bosjesmannen gezien en de bron van de twijfelfontein. Toen die bron ontdekt werd door een Duitse boer dacht hij dat dit wel eens een vruchtbaar gebied zou kunnen zijn, maar dat viel tegen. Het water stond de ene keer wat hoger dan de andere keer maar was nooit echt genoeg om er wat mee te kunnen doen.

Gekampeerd aan de voet van de Brandberg, het hoogste punt van Namibie (2573 m). Die berg deed ons erg denken aan Ayers Rock in Australie: hij doemt ineens op in het verder vlakke landschap en als de opkomende zon erop schijnt is hij prachtig rood.

Het landschap is de laatste dagen sowieso weer erg veranderd: van savanneachtig geel naar rotsachtig rood. En nu gaan we meer een woestijn in.