Donderdag 31 mei vertrokken naar de Sossusvlei, de reden waarom wij naar Namibie wilden. Mooie rit door de Kalahari woestijn. We kamperen op een camping vlakbij de ingang van het park. Handig voor de zonsopgang die we de volgende dag gaan zien.
Op vrijdag om 05:15 uur op. Om 05:30 uur met de bus het park in, op naar Duin 45, een van de hogere duinen van de vallei en DE duin die iedereen beklimt bij zonsopgang. Wij dus ook. Alex tot helemaal bovenop, Karen tot ergens halverwege. Zo’n duin is toch wel steil en erg hoog.
Veel foto’s gemaakt. Niet alleen van de zonsopgang maar ook van de wc voor de duin. Die wc staat op de voorkant van het wc boek dat op onze wc thuis ligt. We zijn van plan om de foto van de wc voor duin 45 uit te vergroten en op ons toilet te hangen. Dus wie weet!

Een hele leuke wandeling gemaakt met Frans. Frans is opgeleid door de beroemde Boesman, die in alle reisboeken voorkomt. Boesman zelf is op (schoon)familiebezoek in Japan. Frans is als het ware een met de omgeving, hij weet er echt alles van. Zo heeft hij tijdens de wandeling een made, een hagedisje en een torretje uit het zand opgegraven en daar van alles over verteld. Aan de sporen zag hij dat ze daar zaten. Wij zouden er gewoon overheen gekeken hebben. Het meest bijzondere wat hij liet zien, was het web van een spin dat wel 1,20 meter diep onder de grond zat. Hij herkende dat web aan een soort van rondje in het zand: de ingang van het spinnenweb. Toen hij dat openmaakte en er wat zand instrooide, kwam de spin naar buiten omdat hij dacht dat er een vliegje of zoiets zat. Toen dat niet zo bleek te zijn, sloot de spin de ingang van zijn web weer af. Echt geweldig om te zien!

De Sossusvlei staat voor het einde van de rivier. Zo lang er regelmatig water in de vallei staat, groeien de duinen niet aan elkaar en blijft de vallei bestaan. Er is ook een dode valei. Daarin is 300 jaar geen water geweest waardoor de duinen zo ver naar elkaar zijn toegegroeid dat de rivier er ook niet meer kan komen. Er groeit helemaal niks meer. Het enige dat je ziet zijn stammen van dode acaciabomen. Ziet er best luguber uit.

Na de wandeling gerelaxed op de camping. Aan het einde van de middag naar een kleine Sesriemcanyon geweest en op een duin in de buurt van de camping naar de zonsondergang en tegelijkertijd de opkomst van de volle maan gekeken. Vooral dat laatste was mooi om te zien!