Vroeg op, want ook vandaag hebben we een vol, maar leuk, programma. We
worden ondertussen wat moe van het koude, natte weer. Iedereen loopt in
dikke truien en een aantal mensen heeft zelfs extra spullen gekocht.
Kobus is verbijsterd: het hoort hier 35 graden te zijn en Oudtshoorn
heeft normaal de meeste zonuren per jaar.

We rijden als eerste naar een struisvogelfarm, waar we in een leuke
rondleiding veel leren over deze gekke beesten. Deze echte saharavogel
komt inmiddels in grote aantallen voor rondom Oudtshoorn. Zo’n 500.000
exemplaren worden gefokt voor hun huid, veren en vlees. We ontmoeten
Bertha, een 6-jarige struis die we mogen voeren, en twee paartjes: Adam
en Eva (al 30 jaar bij elkaar) en Bonny en Clyde (al 6 jaar bij elkaar)
die allemaal kleintjes (van zichzelf en anderen) opvoeden. De kleintjes
zijn om op te vreten (nee, niet letterlijk)! We kunnen “helaas” niet op
een struis zitten (het is te nat), maar we mogen ze wel voeren, wat een
“volstruismassage” oplevert. Plaatjes volgen…

Na de struisvogels zijn de Kango grotten aan de buurt, grotten met
een gangenstelsel van  ongeveer 5,5 kilometer. De grotten staan
bekend als een van de mooiste druipsteengrotten ter wereld en we zijn
inderdaad erg onder de indruk. We zien enorme stalagtieten en
stalagmieten, die tussen de 50.000 en 1,5 miljoen jaar oud zijn. De
Afrikaans sprekende gids vertelt honderduit en is blij met een kleine
groep van 12: normaal heeft hij groepen tot wel 100 man groot! De
grotten zijn een aanslag op Karin’s knieen, maar erg de moeite waard:
onderweg naar buiten zien we nog een kleine vleermuis.

Na het bezoek rijden we naar Knysna (lees: Nijsna), waar we lunchen in
cafe Mario en daarna op de boot naar Featherbed Nature Reserve. De gids
kletst alles ongeinteresseerd aan elkaar en vindt zichzelf fantastisch.
We proberen hem te negeren (wij vinden hem minder fantastisch) en
genieten van het feit dat het even droog is. Op het eiland gaat
iedereen met een kar naar boven en loopt daarna naar beneden naar de
kust, waar het water bulderend op de rotsen slaat. Wilma en Karin gaan
met de kar mee terug en bekijken blauwe duikers (mini-hertjes) in een
afzetting. Op de boot terug breekt de zon door en zien we vissen in het
water, wat helemaal helpt om de ongelooooooflijk leuke gids uit te
bannen. In de auto begint het weer te storten en dat blijft de rest van
de dag zo. We arriveren in de stromende regen in de prachtige Storms
River Lodge. We krijgen een geweldige kamer: op de 1e verdieping, met
ramen aan alle kanten.

Om half 8 staat het eten voor ons klaar: zelf gekookt en het smaakt
prima. We blijven nog even kletsen en Martijn speelt een spelletje
schaak met Cees (dat hij door meer geluk dan wijsheid ook nog wint).
Als we om kwart over 10 in bed belanden slaat de regen met enorme
herrie op het dak. We vallen tevreden in slaap, maar vragen ons wel af
of het deze vakantie nog wat wordt, met dat weer…