Het voordeel van op tijd slapen is dat je op tijd wakker wordt, maar 6
uur vinden we wel erg vroeg. Uiteindelijk staan we rond kwart over 7 op
en om 8 uur zitten we aan het ontbijt. Vers fruit, yoghurt, cornflakes,
brood, ei: je kunt het zo gek niet bedenken! Uiteindelijk vertrekken we
heel relaxed om 9 uur. In de auto regent het natuurlijk weer en we zien
de komende dag wat somber in. Het uitzicht aan het water, aan de
monding van Storms Rivier, maakt veel goed. De golven slaan tot vele
meters hoog en we staan met open mond een tijdje te kijken. Daarna
vertrekt iedereen – met uitzondering van Karin – voor een wandeling van
2 uur. Dat blijkt echter snel over: na 3 kwartier is iedereen weer
terug. Het pad bleek afgezet. Door de vele regen is een deel
weggeslagen.


Na een kop koffie proberen we het opnieuw: deze keer allemaal. De
route beloofd deze keer “very easy” na een “short climb uphill”. Afijn,
dat blijkt nogal tegen te vallen. De wandeling is prachtig, maar het is
erg gibberig en enorm steil. Uiteindelijk komen we bij een deel waar de
brug is weggeslagen en we via een smalle rand, die door de vele regen
onder bijna 10 cm snelstromend water staat, een riviertje moeten
oversteken. Het resulteert in een echt teambuilding gevoel en
hilarische foto’s en filmpjes. Wat nat en modderig zitten we weer bij
Kobus in de bus, die ons naar Storms Rivier rijdt waar we in een
geweldig restaurantje lunchen. De zon is inmiddels doorgebroken en we
genieten van de warmte.

Daarna hebben we eigenlijk niets meer op het programma, maar Kobus
rijdt ons naar de hoogste bungy ter wereld, waar we toekijken hoe
iemand zich aan een bungy van meer dan 200 m naar beneden gooit.
Vervolgens
kiezen we ervoor om naar Tenikwa, een wild cats sanctuary te gaan. Dat
blijkt een gouden greep: we krijgen een klein filmpje en daarna een
uitgebreide rondleiding, waarbij we in de hokken mogen komen van 2
cerval, 2 caracal, 2 babycheeta’s, en een zwartvoetkatje, het kleinste
wilde katje ter wereld. Het is een unieke ervaring, waar we allebei
enorm van genieten. Deze katten worden hier opgevangen en opgevoed, om
waar mogelijk weer in het wild uitgezet te worden, waarbij de katten
die we zien achterblijven om bezoekers te laten zien hoe mooi en
bijzonder deze beesten zijn. We maken in de lage zon prachtige foto’s
en mogen zelfs de cervals aaien!

Helemaal tevreden stapppen we weer in de bus, waarna Kobus ons
terugrijdt – via de prachtige oude weg – naar onze lodge. We krijgen
een “springbokje”, een typisch Zuidafrikaans drankje met mint en
amarula. We hoeven er gelukkig geen rare spongen bij uit te halen.
Laten we het houden op heel eh… bijzonder. 🙂 Het eten is weer
uitstekend en daarna werken we op de laptop van Kobus de site bij. Wat
een luxe deze man: we hebben zelden zo’n goede reisleider gehad!