Na een heerlijk nachie tukken en gelukkig geen nieuwe indringers,
krijgen we om 8 uur ontbijt op de kamer! We zetten de waszak buiten en
maken ons op voor een leuke, volle dag. Om 9 uur worden we opgehaald
door Patrick, die ons naar gids Nico in de township van Graaff Reinet
brengt. Feitelijk is dit een dorp op zich en een van de oudste van
Zuid-Afrika. Nico vertelt over alles wat we zien en we wandelen met hem
van het oude gedeelte, waar we vooral oude, vervallen huizen van
golfplaten en plastic zien, naar het veel nieuwere deel, waar
regeringshuisjes staan van steen.

Halverwege de tocht stoppen we
bij een peuterspeelzaal, waar kinderen tussen de 3 en 4 1/2 talen leren
(Afrikaans, Engels en Xosha, hun eigen taal) en in algemene zin kennis
maken met het samenwerken en spelen met andere kinderen. De kids worden
bij elkaar geroepen en op een groot, groen kleed gepland, waar ze
liedjes voor ons zingen en ons tussendoor nieuwsgierig aangapen. We
doen iets terug door Vader Jacob en Hoofd-Schouders-Knie-en-Teen voor
ze te zingen. Vooral dat laatste is een groot suces. We laten een
donatie achter. Het schooltje ziet er keurig uit en we ondersteunen het
doel van harte!
Behalve deze stop, drinken we ook thee bij
Elizabeth. Deze oma heeft eigenhandig haar kleindochter opgevoed, toen
haar docher moest werken. Ze vertelt in lastig te volgen maar
gepassioneerd Afrikaans over haar leven en alles dat ze heeft
meegemaakt. We maken een beetje kennis met haar en voelen ons welkom.
Ze zwaait ons uit als we wegrijden, aan het einde van deze tour.

Na
een opfrissessie, drinken we een kopje thee op een veranda van een
winkeltje. Daar moeten we erg lachen om de commotie die ontstaat als
een verkeersagent (!) achteruit in een andere auto parkeert. Wat je het
goede voorbeeld geven noemt… Daarna bekijken we de kerk en wat
straten met de prachtige witgeschilderde huizen. We hebben vandaag
opnieuw een zonnige, warme dag en we leven helemaal op na al die regen.
Na de algemene dwaal-sessie bekijken we nog het Graaff-Reinet Huis, een
huis dat vroeger bewoond werd door de dominee en zijn familie en
ingericht is als museum uit die tijd (begin 19e eeuw).

Dan is
het tijd voor luieren en als we daar zo’n beetje genoeg van hebben is
het tijd voor een excursie naar The Vally of Desolation. Een gids neemt
ons mee naar dit nationale park, waar we langzaam de bergen in rijden.
Hij geeft ons veel uitleg over alle planten en dieren. We zien 5
Kudu-mannetjes en later zelfs 3 bergzebra’s. Van deze bijzondere soort,
die wat verschilt in kleur, tekening en een bepaalde huidflap van de
oveirge zebrasoorten, zijn er nog maar zo’n 1800 over. Ze zijn erg ver
weg (stipjes op de foto), maar erg gaaf dat we ze zien! Na deze stop
rijden we snel door naar een uitzichtspunt waar we de Karoo overzien en
Graaf Reinet. Dan moeten we echt door naar het punt waar we de
zonsondergang kunnen zien. Het is prachtig, alles wordt roze, oranje en
grijs en we blijven ademloos ongeveer 15 minuten nadat de zon weg is
kijken, hoe de wolken rood worden.

We eten laat, in een matig
restaurant. De was is terug als we op onze kamer aankomen en na nog een
laatste handwasje voor een vetvlek van het steakhouse, duiken we
tevreden ons bed in.