Veel te vroeg gaat we wekker, omdat we om 5 uur opgehaald worden door
Wittold, onze gids voor vandaag. De reden hiervoor is dat het nog een
uurtje rijden is naar de ingang van het Kruger. Om 6 uur gaat het park
open en de beesten staan natuurlijk ook vroeg op. Gelukkig zijn ook de
mensen van het kamp wakker en krijgen we koffie en een ontbijtpakketje
mee. Het weer ziet er prima uit, onbewolkt en het is nu al warmer aan
het worden.

Om iets over zes gaan we via Orpen Gate het park
binnen en we maken ons op voor een lange dag hobbelen, zweten en het
maken van veel, heel veel foto’s. Wittold is een beetje vreemd, maar
weet wel erg veel van alles en geeft ons veel uitleg en achtergrond
informatie bij de beesten die we zien. We merken wel dat wij door Kobus
al erg goed zijn ingelicht, want veel van de informatie die hij geeft
wisten we al, maar hier en daar pikken we toch weer wat extra dingen op.
Als
eerste komen we langs een olifant die een stukje van de weg staat.
Wittold stopt netjes en kijkt achterom om te kijken of we de foto’s
genomen hebben, maar niemand maakt er een. We zijn redelijk verwend
door de vorige dagen en vinden dat het van veel dichterbij kan! We
genieten natuurlijk wel: het is niet zo dat we elke dag olifanten zien!

De
zon begint nu redelijk zijn best te doen en al snel is het warm. De
truien gaan uit en we worden wat slaperig door de hitte (27 graden en
het is pas 9 uur…) en het gehobbel. Het afgelopen half uur hebben we
ook erg weinig beesten meer gezien en twijfelen dan ook over wat de
rest van de dag gaat worden. We hebben inmiddels ontbeten en ook dat
helpt mee aan de slaperigheid.

Net als we allemaal beginnen te
denken dat het niet meer gaat gebeuren ziet Martijn vlak naast de jeep
een luipaard staan! We stoppen met piepende banden, maar gelukkig trekt
de luipaard zich er niets van aan en blijft rustig doorlopen. We maken
fantastische plaatjes en zijn allemaak in een keer weer wakker, dit
belooft alsnog een erg goede dag te worden. Wittold verteld ook dat hij
niet vaak een luipaard ziet en al helemaal niet op deze manier. Normaal
liggen ze ergens in een boom te slapen op dit tijdstip en hij is dan
zelf ook heel erg blij met deze luipaard. Als de luipaard doorgelopen
is, gaan ook wij weer verder. We nemen het ‘stilte gebod’ even niet in
acht en feliciteren elkaar met de prachtige plaatjes.

Via een
klein museumpje dat in een voorbeeld van een oud guesthouse zit, met
een paar botten en uitleg over een dame die veel voor het Kruger gedaan
heeft (Orpen, waar de gate naar genoemd is) en een rookpauze gaan we
weer opzoek naar de volgende beesten.

We zien veel bokken,
vogels en buffels. Om 12 uur vragen we toch maar om een plaspauze, want
dat gehobbel doet geen wonderen! Eigenlijk wilde Wittold nog 2 uur
doorrijden en dan pas stoppen voor een lunchpauze, maar dit wordt door
de gehele groep afgekeurd. We gaan dan ook naar een dichterbij gelegen
lunchgelegenheid met toiletten. Een uurtje luchen en benenstrekken is
erg lekker.

Weer opgefrist gaan we de jeep in, Het is nu rond de
35 graden en we zijn blij dat de open jeep wel een dak heeft anders
werden we toch wat geroosterd. Al snel horen we van een tegenligger dat
er leeuwen gespot zijn een klein stukje verder. We rijden er snel heen
en worden beloond met 2 mannetjes leeuwen dit lekker in de schaduw
liggen te luieren. Een klein stukje verder komen we ook nog een troep
van  vrouwtjes tegen die compleet uitgeteld in het gras liggen. Ze
leveren niet echt interessante plaatjes op, maar we hebben nu wel 4 van
de big 5 gezien, we moeten alleen nog een neushoorn en dat moet toch
niet zo moeilijk zijn. Er zijn er ongeveer 5000 hier.

Via vele
kleine stofpaden slingeren we door het park en we zien veel impala’s,
giraffen, zebra’s maar geen neushoorns. Uiteindelijk moeten we toch
weer richting Orpen Gate, omdat de regels heel streng zijn voor wat
betreft openings en sluitingstijden. Omdat de maximumsnelheid officieel
30 is en het park reusachtig groot (ongeveer even groot als Nederland),
moet je wel op tijd met de terugreis beginnen.

Een paar
kilometer voor de gate spotten we eindelijk in de verte een drietal
neushoorns en daarmee is de Big Five in One Day een feit! Onze gids,
Wittold, verteld dat hij in de afgelopen drie en een half jaar, maar
twee keer een Big Five in One Day heeft gezien en pas acht keer een
luipaard. We mogen ons dan ook erg gelukkig prijzen en dat doen we dan
ook maar. Wat aanvankelijk een warme, saaie en stoffige dag leek werd
dan ook een hele warme, hobbelige en zeer mooie dag.

Thuis in
Panzi staat we weer een geweldige maaltijd klaar, dit maal een Venison
Stew, een stoofpot van Impala met groeten en geroosterde aardappelen.
Allemaal heerlijk! Compleet uitgeput gaan we weer vroeg slapen omdat we
morgen weer om 6 uur een game-drive hebben geboekt.