Oorspronkelijk was voor vandaag een game-walk gepland, maar we
besluiten om deze te skippen en toch maar voor een extra game-drive te
gaan, dezekeer op 20 minuten rijden van ons bushcamp in een privepark.
Dus de wekker gaat weer om kwart voor 5 en om half zes worden we
door Glenn (manager van ons kamp) naar weggebracht. Samen met Cees en
Wilma ontmoeten we Johan
en Rob, onze gids / chauffeur en tracker van vanochtend. In een grote
open jeep (zonder dak) gaan we met een groep van 15 man het Thorny Bush
Park in voor een speciale Big Five drive. Na 5 meter gereden te hebben
legt Johan dan ook uit dat hij impala’s erg mooi vind, maar hier dus niet voor gaat stoppen.

Het
grote voordeel van dit park is dat alle soorten hier voorkomen en dat
ze gewend zijn aan de jeeps. Ze worden niet opgejaagd door toeristen en
zijn dus een stuk makkelijker en dichter te benaderen. Ze zijn absoluut
wild en uitstappen is dan ook geen goed plan!
We rijden over
stoffige paden, want echte wegen zijn hier gelukkig niet en zien al
snel Kudu’s, impala’s, Nyala’s en wrattenzwijntjes. Aangezien ze niet
tot de Big Five behoren, rijden we redelijk snel weer door.

Al
snel krijgen we 2 mannetjes leeuwen te zien die lekker in het zonnetje
liggen te luieren. Johan laat snel zien hoe dichtbij je kan komen met
de jeep. Op 2 meter afstand stopt hij de jeep en begint rustig met zijn
verhaal. De leeuwen houden je wel goed in de gaten, maar reageren er
niet echt verder op. Er ligt er een voor en een achter de jeep.
Fantastische foto’s en een hele belevenis om zo verschrikkelijk
dichtbij te staan. Een klein stukje verder komen we ook nog een groep
vrouwtjes met een mannetje tegen. Ook hier kunnen we weer heel dichtbij
komen.

Na veel foto’s gaan we door en komen al snel een kudde
van 80 buffels tegen die op weg zijn naar een drinkplaats. Johan
parkeert de jeep ongeveer midden in (5 meter afstand ofzo) en we vragen
ons wel degelijk af of dit nu wel zo slim is. Buffels zijn redelijk
agressief. Maar blijkbaar weet Johan feilloos wat hij doet en de
buffels gaan dan ook rustig door naar de drinkplaats. Het is erg leuk
om zo’n grote groep van dichtbij te zien.

We vervolgen de weg,
ach weg is een groot woord, en komen bij 2 witte neushoorns die nog
niet echt gewend zijn aan de auto’s. Ze rennen snel een eindje verder
en wij gaan hun een stukje achterna. Ze moeten toch een keer wennen aan
het geluid van de jeeps. Echt dichtbij laten ze ons echter niet komen,
dus gaan we verder op zoek naar andere beesten.

We stoppen
ergens bij een grote termietenheuvel voor een koffie- en plaspauze.
Dames achter de termietenheuvel en de heren tegen een boom. Toch wel
vreemd plassen zo zonder hekken en zo…

Eigenlijk is de tijd
veel te snel om (half 10), maar Johan is niet blij. We hebben nog geen
olifanten gezien en een Big Five drive met maar 3 van 5 is niet wat hij
wil! De tracker (Rob) die voorop de jeep zit spot wel poep en
pootafdrukken en we gaan er dan ook achteraan. Olifanten lopen
natuulijk niet netjes op de paden en al snel verlaten we dan ook het
pad voor een stuk rijden door het ‘bos’. Het park heet Thorny Bush en
al heel snel begrijpen we waarom dit zo heet: alleen maar bosjes met
struiken met heel veel scherpe doornen. De rit wordt een geslinger en
geduik onder takken door, maar we zitten nog steeds op het spoor van de
olifant. Een van de bomen rukt de pet van Karin af, maar gelukkig is
Rob niet te beroerd om deze even op te halen. Na een rit van 15 minuten
door de doornen zien we dan uiteindelijk alsnog een olifant. Petje af
voor Rob en Johan, wat kunnen deze mannen spoorzoeken en rijden in een
jeep! Glenn komt ons weer ophalen en om half 11 zijn we terug in het
kamp voor het ontbijt wat weer keurig voor ons staat te wachten.

De
rest van de middag doen we erg rustig aan en lezen wat, douchen, doen
een spelletje Yathzee. Om 4 uur gaat de rest van de groep op een
sunset-drive, maar wij blijven achter en borrelen gezellig met Kobus en
Glen tot half 8 als ze weer terug zijn. Het was erg gaaf: ze hebben een
cheetah gezien en een glimps van een cervetkat. We zijn blij voor ze:
wat een toetje!

De kikkers in het
zwembad houden en kwaakconcert, de duizendpoten lopen weer rond en ook
de termieten zijn actief. Volgens Glenn en Kobus is dit een duidelijk
teken van aankomende regen. We hopen dat de geplande braai droog blijft. Dat lukt en bij een heerlijke braai bedanken we Kobus
alvast voor de vakantie, omdat we niet verwachten dat we in Jo’burg nog
zo’n gezellige avond zullen krijgen. Karin houd een speech en ook Kobus
bedankt ons voor ‘de beste groep die hij zich maar kan wensen’.

De
lucht betrekt nu behoorlijk en er valt ook een enkele spat regen. De
beesten hadden in ieder geval gelijk. Wederom een goede dag en eigenlijk
willen we morgen nog niet weg hier!