Woensdag 7-09 – van Hoima naar Kibale Forrest NP

Woensdag 7-09 – van Hoima naar Kibale Forrest NP

Het was een tikkie onrustig vannacht: niet alleen kraakte het (waarschijnlijk golfplaten) dak regelmatig, ook sprongen er af en toe apen op, waardoor we door de klappen rechtop in bed zaten. Ondanks dat was het een lange nacht slaap en de warme douche (Karin) en de douche (Martijn) maken veel goed. Het ontbijt is simpel en gelukkig is het droog, waardoor we meteen weg gaan. Norbert is zenuwachtig. Ze hebben veel contact met collega’s gehad en de weg tussen Hoima en Fort Portal, onze lunchplek, is schrikbarend slecht. De collega’s hebben geadviseerd: of ga weg als het regent, of wacht een tijdje, tot het weer wat is opgedroogd, anders kom je vast te zitten. Aagezien het vannacht rond 6 uur stopte met regenen, gaan we meteen weg.

En het is niets teveel gezegd: de weg is echt beroerd. Enorme gaten, maar vooral een modderig wegdek en diepe groeven maken het rijden een uitdaging. We zijn weer eens ontzettend blij dat Norbert een uitstekend chauffeur is. Onderweg komen we overal auto’s en vrachtwagens tegen die vast zijn komen te zitten. We glibberen er voorbij: grote groepen mannen met scheppen zijn al bezig iedereen uit te graven. Bij een kruising is het zo erg dat er 6 autos en vrachtwagens vast staan!
Na een aantal uur glibberen wordt de weg iets beter en stoppen we voor een plaspauze en om de benen te strekken. We verbazen ons weer eens ver hoe mooi en groen Uganda is. Wat een prachtland! Als we weer verder rijden zegt Norbert na een half uurtje ‘time for a nap’ … en ineens is er asfalt. Iedereen ontspant zichtbaar en de rest van de route vliegt voorbij. Wonderbaarlijk genoeg zijn we straks volgens schema, om 1 uur, in Hoima.

Daar lunchen we bij een chique restaurant (alleen maar witte mensen en heel rijke Ugandezen) en daarna hebben we een uurtje / drie kwartier om ons te vermaken. Een deel van de mensen trekt het stadje in. Karin ook, waar ze een Internetcafe vindt en voor het schrikbarende bedrag van omgerekend 30 eurocent in een half uur de verhalen online zet.  Martijn helpt Esther met inkopen doen bij de plaatselijke supermarkt. Karin ziet hem voorbij komen op de boda-boda, een soort taxi-moterfiets!
Om 3 uur is iedereen weer bij de jeeps en vertrekken we voor het laatste uurtje naar Kibale Forrest NP. Onderweg stoppen we eerst bij een aantal schitterende theevelden. Er zijn maar weinig mensen aan het plukken (het spettert weer een klein beetje), maar het is een mooi gezicht, die enorme velden met stralend groene planten.

Rond kwart over 4 zijn we bij onze overnachtingsplek en dat blijkt een plaatje. De campers (wij dus) krijgen een plaatsje op een aantal ‘ terrassen’, die omzoomd door bomen en bloemen, aflopen naar een waterstroompje. De overige mensen krijgen banda’s tussen het groen, een eindje verderop. We krijgen een korte uitleg (vanavond een vier gangen diner!) en zetten daarna als een haas onze tenten op. We worden er steeds handiger in, dus dat is zo gepiept. Daarna drinken we een drankje in de bar en om zeven uur mogen we aan tafel, in een open restaurant boven de bar. Er staan kaarsen (even een keer geen spaarlampen-licht) en het eten blijkt voortreffelijk: springroll’s, wortel-gembersoep, beef en chocoladebrownie toe. Doe maar decadent ja.
Na het eten poetsen we onze tanden bij het keurige toiletblokje (morgen warm douchen en als we willen mogen we vannacht onze tenten uit: er zit hier niets gevaarlijks) en duiken we de tent in. Het is tenslotte al kwart voor 10!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.