Vrijdag 16-09 – Kisoro

Vrijdag 16-09 – Kisoro

Vandaag, zo hebben we ons voorgenomen, doen we helemaal niets. Zo’n dag begint natuurlijk met uitslapen, maar dat valt niet mee als je al wekenlang vroeg opstaat en bovendien op tijd naar bed bent gegaan. Om 7 uur geven we het op en pakken een lekker warme douche. Het is niet heel warm in Kisoro, mede door de hoogte. Het is wel prachtig weer, zo blijkt en we duimen voor de mensen die vandaag op gorilla-tracking zijn gegaan. Esther heeft vanochtend iedereen uitgezwaaid en na alle regen was iedereen wel wat nerveus. We hopen dat alles goed gaat en zullen vandaag regelmatig even aan ze denken!

Om half 9 zitten we aan het ontbijt en daarna hoeft er vandaag even helemaal niets. Behalve in beweging blijven, want de spierpijn is aardig toegeslagen. Karin hinkt ook nog wat, dus tijd voor wat ontspanning. Na het ontbijt en als Ivon en Gerrit zijn uitgecheckt wandelen we gevieren Kisoro in voor een rustig kopje koffie bij de Coffee Pot en een wandelingetje in de zon. Kisoro is bezig met opdrogen na alle regen en het is druk op straat. We worden regelmatig aangesproken ‘hey, mzungu, how are you’ en veel mensen zwaaien. Het voelt enorm vriendelijk en we roepen altijd wat terug en zwaaien ons suf.

Als we terug zijn zitten we in de tuin in de zon, met een boek, maar door de gezelligheid komt er niet zoveel van lezen. We zullen onze reisgenootjes gaan missen! Zij gaan vandaag naar Rwanda. Dominique voegt zich overmorgen bij hen en zij zullen na zes dagen weer terugkeren naar Uganda en de route afmaken die wij overmorgen beginnen. Voor nu kletsen we nog gezellig en om half 2 lunchen we wat, nadat we eerst Esther even apart nemen en uitgebreid bedanken. We proberen samen te bedenken wat we morgen willen, maar echt concreet wordt het nog niet. Vandaag staan we op ‘uit’.

Na de rustige lunch begint het al wat later te worden en iedereen begint zich stilletjes en daarna hardop af te vragen hoe onze reisgenoten het hebben. We hopen dat het goed gaat. Gelukkig is het tot nu toe droog. We lezen wat en uiteindelijk is het vier uur en moeten we afscheid nemen. Balen. We hebben het enorm naar ons zin gehad met Esther, Norbert en vooral Gerrit en Ivon. We wensen ze een heel goed vervolg van de reis en zwaaien ze uit. Gelukkig hebben we gegevens uitgewisseld met iedereen, zodat we na de reis contact kunnen leggen.

Daarna is het ineens heel stil. Iedereen is onderweg naar Rwanda of op gorilla-jacht. Tja… we lezen wat, werken het verslag bij op de tablet (straks even posten) en besluiten na lang overleg uiteindelijk geen tripje voor morgen te boeken. We gaan zelf lekker op ontdekkingstocht. We willen net het stadje in, als de jeep om 5 uur voor de deur stopt. Zes bezwete, modderige, dodelijk vermoeide, maar erg trotse en blije reisgenoten zwaaien met een certificaat. Het is ze gelukt. Het was zwaar, modderig, steil, alle dingen die het bij ons ook was, maar ook zij vonden het erg de moeite waard. Uitgeput vertrekt iedereen voor een warme douche en Bakker scheurt de stad in: hij heeft sinds het ontbijt niets gegeten…

Wij gaan het verslag online zetten en nemen daarna samen een drankje. Als we terug zijn in het hotel begint het te regenen. Bij het eten praat iedereen honderduit, maar de vermoeidheid is bij iedereen merkbaar. Rond half 10 is het op. De reisgenoten druipen af. Wij blijven, bij een knetterend onweer waardoor de stroom uitvalt, nog een uur praten met de Nederlandse manager van het hotel. Hij geeft ons de tip om morgenavond rond half 10 eens in de tuin te kijken. Hij ziet al avonden achter elkaar een cervetkat langskomen! Dat gaan we morgen doen, maar nu is het belachelijk laat. 11 uur! We duiken bij stromende regen ons bed in en vallen onder de lekker warme dekens in slaap!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.