Hermanus (Stellenbosch)

Hermanus (Stellenbosch)

Karin heeft helaas een heel erg slechte nacht. Waar ze gisteren een dweil was, is ze vannacht volledig (sorry, smerige opmerking) leeggelopen. Diahree, overgeven… Ze heeft dus weinig geslapen, moet het beddengoed wassen (geen vragen alsjeblieft) en voelt zich simpelweg beroerd. Martijn heeft natuurlijk ook niet al te best geslapen. Harro en Eveline hebben een wat onrustige nacht gehad door ‘woelmuis’ Harro (die lekker heeft liggen draaien) dus we zijn allemaal toe aan daglicht en frisse lucht. Zelfs al is dat dan nogal koude en natte lucht (het regent).

Aan de overkant zit ‘Het Warenhuis’, waar goeie koffie (en thee) en heerlijke ontbijtjes (inclusief simpele geroosterde boterhammen) te krijgen zijn. Martijn, Haro en Eveline genieten van een prima ontbijt en we nemen ons eigenlijk meteen voor om hier de komende dagen nog eens terug te komen.

Tijdens het ontbijt kijken we mistroostig naar buiten: niet echt een dag voor iets leuks buiten de deur…. Eveline checkt het weerbericht en stelt voor om Stellenbosch te verlaten en naar Hermanus te rijden. Daar schijnt tot begin van de middag de zon te schijnen en kunnen we misschien walvissen spotten. Iedereen is meteen enthousiast: de kustroute er naar toe schijnt ook prachtig te zijn. We pakken ons boeltje bij elkaar en halen het koekblik van de parkeerplaats. 

De route is inderdaad fantastisch: waar het bij Stellenbosch nog regent breekt onderweg de zon door en tegen de tijd dat we de kustroute opdraaien is het orachtig halfbewolkt waardoor zon en wolken tikkertje spelen over het water en op de bergen. We stoppen een aantal keer voor walvissen (ver weg) en robben (iets dichterbij, ook in het water) en genieten van het uitzicht. 

Het is een lange, mooie route en als we in Hermanus zijn is het (na een stop aan de kust om walvissen te spotten, helaas zondr succes) luchtijd. daar maken we wat meer haast mee omdat we in de verte op het water de regen al aan zien komen. We vlucht een tent binnen waar we (zoals altijd tot nu toe) uitstekend eten krijgen. Karin misrekent zich met een enorme salade (veel te veel en iets te vet) maar Harro (die een poging doet om elke dag even hard te lopen en dat vanavond weer gaat doen en dus VEEL wil eten) knaagt graag even met haar mee. 

Na de lunch zien we helaas nog steeds geen walvissen (best gek voor deze tijd van het jaar) maar het is inmiddels geen weer meer om rustig te gaan zitten wachten. We pakken na een ultieme poging de auto en gaan er vandoor. Eerst een stukje langs de kust, maar dan binnendoor naar Franschhoek. Ook die route blijkt schitterend. We kijken onze ogen uit en niemand verveelt zich, ondanks de opnieuw lange rit. De afsluiting met de Franschhoek Pass is helemaal schitterend en het kleine dorp licht na-glimmend van de regen in het dal.

In Franschhoek maken we een stop om het dorp en de kerk te bekijken en een drankje te doen. Het dorp is duidelijk gericht op kunst en eten en drinken en een echte toeristische trekpleister. En heel erg klein, dus met een beetje beleid kan ook Martijn het rondje maken. Het weer drijft ons naar binnen en daarna door de supermarkt heen (waar Karin een broodje koopt voo vanavond). Daarna pakken we nog één keer de auto om weer thuis (bij ons Tuishuisie) te komen. Het voelt al helemaal als een home-away-from-home: Harro gaat een rondje hollen (hopelijk tussen de buien door), Karin en Eveline doen dingen met de was, Martijn zet een pot thee en we keutelen ons lekker door het restje van de middag heen.

Harro komt kletsnat en iets te koud terug van een rondje hollen, maar heeft wel net als wij de prachtige dubbele regenboog gezien die dit weer ook opleverde. Als hij is gedoucht verdwijnen Martijn, Eveline en hij naar Craft, een tent waar craft beer, gin, wijn en allerlei hapjes te krijgen zijn. Ze komen er een aantal uur later zeer tevreden vandaan. Martijn heeft een gin-tasting gedaan, Harro dronk bier, eveline cider en ze hebben allemaal lekkere dingen gegeten. Karin heeft ondertussen lekker rustig aan gedaan, het broodje op geknaagd, thee gedronken, nog een wasje gedaan, was reisverslag getypt en vooral lekker op de bank gehangen.

We spreken af dat we allemaal ons best gaan doen er vannacht een veel betere nacht van te gaan maken en vertrekken naar de afzonderlijke slaapkamers. Al snel is hel héél stil in het Tuishuisie…

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.