Gisteren zijn we geeindigd in een leuk restaurant recht tegenover het hotel. Het restaurant

heet Marmite en in tegenstelling tot wat je denkt (die oneetbare engelse prut) is het in het

arabisch een grote kookpot in de vorm van een urn.
We waren vroeg. De eerste week leek het alsof hier erg vroeg wordt gegeten, maar sinds we in

het noorden zijn, zijn we om half negen vaak de eersten. Het restaurant was aanvankelijk erg

leeg, maar het eten was erg goed en we hebben erg gelachen om de kok die met een levende

kreeft liep te paraderen. Lekker wijntje er bij, dus het slapen lukt prima.

Na het opstaan laten we de tassen nog even achter in het hotel en gaan voor een bakkie

koffie en een croissantje naar een om de hoek gelegen cafe. Daarna wandelen we naar het

station voor een treinrit naar Mahdia. Hele 7 Dinar armer (voor twee personen) en bijna twee

uur hobbelen later stappen we uit in dit heerlijk rustige dorpje. In tegenstelling tot veel

andere kustplaatsen is het Mahdia gelukt om de zone touristique ver buiten het oude dorp te

houden. Hierdoor houdt het dorp een heel oorspronkelijke sfeer. We nemen een kamer in het

piepkleine hotel Al Jazira. Dit hotelletje, wat meer weg heeft van een hostel dan een hotel,

ligt in het centrum van het dorp aan zee. Het lukt ons een kamer met prachtig uitzicht te

krijgen; het hotel wordt alleen door een weg gescheiden van zee.

Beetje jammer dat we eigenlijk strandplannen hadden in Mahdia: Het is namelijk nog geen 19

graden, het is bewolkt en het waait zeker windkracht 6. Je zou bijna denken dat we in

Nederland zijn :-). Eigenlijk vinden we het wel lekker, deze kans op uitwaaien. We pakken

dan ook snel onze spullen en gaan op verkenningstocht. Na een bakkie koffie lopen we langs

een fort en voor we het weten staan we midden op een grote begraafplaats die zich links en

rechts tot aan zee uitstrekt. Op het strand zien we overal resten van eeuwenoude

beschermingsmuren die vroeger het hele schiereilandje omringden. Het is overal erg rustig en

dat is best lekker na de drukte van Sousse. Als we goed zijn uitgewaaid is het ondertussen

half vijf en tijd voor een iets verlate lunch. We eten een heerlijk warm broodje met vlees

cq vis en vertrekken daarna richting hotel om een uurtje uit te rusten. Met een zakkie chips

nemen we lekker de tijd en vanuit ons raam blijken we uitstekend de prachtige zonsondergang

te kunnen zien. Zoals je kan raden is het ondertussen wat opgeklaard en heel wat plaatjes

later, als de zon echt onder is, weten we ons pas los te rukken van het uitzicht.

We eten bij een leuk restaurantje verrassend lekker: veel voorafjes en een heerlijk malse

lamsspies.