Gisteravond hebben we aan de haven gegeten bij een uitstekend
restaurant. Het valt ons iedere keer weer op hoe wisselend we deze
vakantie eten. Tunesie is niet het land van de vele keuzemogelijkheden
of de bijzondere kaart, maar gelukkig zijn er ook een heel aantal goeie
(hoewel naar plaatselijke maatstaven dus duurdere) restaurants.
Vanavond gaat het in ieder geval prima: goed eten, prima sfeer en
rustig restaurant met zowel mannen als vrouwen. Na het eten wandelen we
over een stille boulevard terug naar het hotel en daarna vallen we
gelijk in slaap.

Vanochtend slapen we uit. Heerlijk lui slaan we het ontbijt over en het
duurt flink wat tijd voor we in beweging komen. We hebben ons
voorgenomen om vandaag 1 cultureel “ding” te doen en daarna “mogen” we
luieren. We kiezen voor het mausoleum van de inmiddels ook bij jullie
bekende ex-president Bourguiba (juist, hij van die avenu’s). De man is
97 jaar geworden en heeft er daarvan zo’n 30 geregeerd over
Tunesie. We zullen alle politieke meningen even achterwege laten; feit
is in ieder geval dat hij een laatste rustplaats heeft gekregen in een
werkelijk overdonderend mausoleum. Brede laan (avenu?) er naar toe,
moskee-achtig gebouw en enorme marmeren graftombe. Bijna tegen onze zin
zijn we wel onder de indruk van het gebouw. We dwalen er een half
uurtje doorheen en daarna moet er dringend gegeten worden. We zijn alle
warme happen en vage broodjes even zat en halen bij de supermarkt een
stokbrood en lekkere kaasjes en lunchen langdurig en uitgebreid op de
balkon van onze hotelkamer.

Daarna wilden we eigenlijk naar het strand, maar ja, dat hadden we
natuurlijk niet hardop moeten zeggen. Het is op zich prima weer, maar
het waait enorm en is eigenlijk te koud en winderig voor badderen en
strandhangen. We stellen ons tevreden met een lange strandwandeling.

Daarna ploffen we opnieuw op het balkon, maar deze keer met een fles
wijn en een hapje. We zitten een paar uur te kletsen en mensen te
kijken, tot het tijd is om te genieten van het laatste avondlicht, de
zonsondergang en daarna een hapje eten. We dwalen een uurtje langs het
mausoleum en de ribat en klikken plaatjes in het geweldige licht.

Bij de haven genieten we van de zonsondergang en daarna kiezen we een
pizzeria uit. Het eten is ook hier prima (lekker: een echt goeie
pizza!) en we hebben (erg onaardig) lol om de rest van de mensen in het
restaurant. Van een ERG dronken duitse dame die aan haar tafelgenoot
net iets te hard uitlegt dat hij niet echt goed presteert in bed, tot
een zeer verdrietige Tunesische man (ook dronken), waarvan we gokken
dat zijn date hem zojuist heeft laten zitten. In een opperbest humeur
na deze luie dag en dit leedvermaak vetrekken we naar het hotel. Slapie
doen!