Onderweg naar Etosha verandert het landschap. Zagen we in het noordoosten van Namibie allemaal kleine dorpjes langs de kant van de weg, naarmate we verder het land in rijden, zijn die er steeds minder. Boodschappen gedaan in Grootfontein, geluncht in Tsumeb: stadjes die het toonbeeld zijn van Duitse orde en netheid. Rundu is het laatste echte Afrikaanse plaatsje waar we geweest zijn. Zoals kok Debra het zei: we rijden nu Afrika uit.

Etosha is een Nationaal Park met een omvang van 22.912 km², dat is meer dan de helft van Nederland. Een groot deel van Etosha bestaat uit een zoutpan van 110 bij 60 km. Alleen in het regenseizoen staat daar een beetje water, de rest van het jaar is het er kurkdroog. Op een paar plaatsen in het park zijn er kunstmatige waterplaatsen. Daar komen de dieren drinken en heb je de meeste kans om wilde dieren te spotten. En dat hebben we dan ook gedaan. We noemen er een paar op: de cory bustard (een enorme vogel => ziet eruit als een loopvogel maar dat is het niet), jakhalzen (zitten ook op de camping), gieren, grote kudde’s zebra’s en, jawel, een mannetjesleeuw. Ook diverse bokken gezien waaronder springbokken (springen met 4 poten tegelijk) en impala’s. In Etosha komen ook veel wildebeesten (gnoes) voor. Die zie je vaak samen met zebra’s. Dieren zoeken vaak het gezelschap van andere dieren op waar ze wat aan hebben: dieren die bijvoorbeeld goed zien, trekken samen op met dieren die goed horen. Zo zijn ze optimaal beschermd.

Ook hier veel olifanten gezien. Olifanten leven in groepen onder leiding van een vrouwtje. Er is ook een dominant mannetje bij om de groep te beschermen. Op een gegeven moment moet zo’n mannetje zijn positie afstaan aan een jonger mannetje, dan trekt ‘ ie alleen verder. Olifanten kunnen wel 80 jaar worden en sterven meestal een gruwelijke dood: olifanten hebben namelijk 6 setjes tanden en als die allemaal op zijn dan kunnen ze niet meer eten en dan houdt het op. Niet leuk.

Bij de waterplaats op de camping een familie zwarte neushoorns gezien. De zwarte neushoorns onderscheiden zich van de witte neushoorns in de vorm van hun bek. Bij de zwarte is die puntig en bij de witte meer vierkant.