Het is even zoeken naar de ontbijtzaal, maar dat is – zoals tot op
heden elke dag in deze reis – uitstekend en uitgebreid. Daarna pikken
we onze spullen op en worden we door Kobus afgezet bij de boot. We
vragen hem om voor 8 van ons een walvistocht te regelen voor vanmiddag
(herkansing) en als dat niet lukt willen we graag een gamedrive langs
een park waar we verder niet komen.

Vervolgens begin de boottocht… die meteen bijna in het water valt
door de regen en wind die bijna tegelijk komen aanzetten. Gelukkig
kunnen we ook de andere kant op, zodat we redelijk droog genieten van
dit bijzondere landschap. Het water is zout: het water is feitelijk een
stelsel van zee-armen en maar 2 meter diep. Door droogte de afgelopen
jaren is het waterpeil behoorlijk gezakt, dus de locals zijn
wel blij met alle regen dit jaar. Gelukkig heeft het ook geen invloed
op het aantal beesten. We zien ijsvogels, verschillende reigersoorten,
wevervogels, een visarend, wolnek ooievaars, een Knysna Loerie en
een onbekende vogel die we nog moeten determineren. En – hoera! –
de krokodillen en nijlpaarden ontbreken niet. We kunnen ongelooflijk
dichtbij komen en zien in totaal 3 verschillende familiegroepen. Er
zijn veel kleintjes, die iedere keer maar een paar seconden boven zijn,
om te ademen. Het is een erg leuke tocht, van ongeveer anderhalf uur.

Daarna horen we van Kobus dat onze beide tochtjes helaas niet door
gaan: de walvistochten zijn gecancelled en de safari (ons alternatief)
zit vol. Gelukkig heeft hij een alternatief bedacht. Voor 100 Rand de
man (een tientje) neemt hij ons vanaf 13 uur de hele middag mee. Wat
een superreisleider die man! We werken de site bij en gaan daarna nog
even shoppen. Vanaf 13 uur hopelijk meer beesten!

Na een simpele lunch van broodjes en een sapje van de Spar, dat we
met uitzicht op verschillende ijsvogeltjes opeten, staan we om 13 uur
klaar voor een tocht met Kobus. Hij neemt ons mee naar het natuurpark
dat rondom Cape Vidal tegen de kust aan ligt. Het is het park waar hij
– vlak bij het water – elke 2 jaar een paar weken met zijn familie
vakantie viert, dus hij kent het op zijn duimpje.
Het is een heerlijke tocht. We zien veel hertensoorten, zoals de
Waterbok, Impala’s en Kudu. Ook de gnoes en een kleine kudde buffels
zijn van de partij en niet te vergeten veel roofvogels en aapjes. Op
één van de stops laat het blauwaapje ons in detail zien hoe hij aan
zijn naam komt: het beest zou fel-blauwe-ballen aapje moeten heten! 🙂

We rijden rustig door het natuurgebied naar de kust waar we pootje
baden in het water van de Indische Oceaan aan een strand dat zich
kilometers ver uitstrekt, zo ver het oog kan kijken. De zon is
inmiddels doorgebroken en hoewel het niet heel warm is (het waait
enorm) worden we er helemaal vrolijk van! De stop is vlak bij de
huisjes waar Kobus altijd verblijft en er zitten veel aapjes (volgens
Kobus DE reden om hier altijd je ra,men dicht te houden anders gappen
de apen je huis leeg en maken ze alles stuk dat ze in hun handen
krijgen) en een aantal bijna tamme hertjes.

De tocht duurt de hele middag en Kobus leert ons van alles over de
bomen, planten, vogels en andere beesten die we tegen komen. We zijn
bang dat we minder leuk worden voor de gids van morgen (op de “echte”
gamedraive in een jeep), maar het is ontzettend leuk en leerzaam. Kobus
leidt in zijn vrije tijd soms andere gidsen op en heeft een
ongelooflijke kennis van de natuur waar we enorm van genieten.

Aan het einde van de dag eten we bij een klein visrestaurantje.
Kobus brengt ons weg maar eet niet mee. Het tentje ziet er niet uit,
maar blijkt ook prima garnalen te verkopen. Eddy, Esther en Karin delen
samen twee kilo (!) grote garnalen en Martijn doet zich te goed aan een
mixschotel van kip-met-braaikruiden en stukjes rumpsteak. Als we er
zitten begint het enorm te stortregenen. Omdat het zo dichtbij is
hebben we geen jas meegenomen en als de regen tegen het einde van de
maaltijd geen tekenen vertoont van afnemen beginnen we al te
onderhandelen wie er nat gaat worden en hoe nat (1 naar huis voor een
plu? samen nat?). We zijn er nog niet uit als Kobus opduikt: hij kan
“zijn mensen” toch niet nat laten worden… We hebben de neiging om hem
ter plekke om zijn nek te vallen en hebben hem bij deze uitgeroepen tot
Reisleider 1 Klas!