Het valt mee: half 7 worden we in de jeep verwacht en aangezien we koekjes en bananen meekrijgen (en pakjes drinken) en er geen sanitair is anders dan twee hokjes met hurk-wc’s boven enorm diepe gaten in de grond, zijn we inderdaad om half zeven klaar. Let’s go!

We verwachten niet veel van vandaag. Het is kletsnat overal. Op sommige plekken rijden we letterlijk door een soort riviertje dat zich in plaats van de weg heeft gevormd. Het is modderig en we zijn blij dat Norbert zo’n uitstekende chauffeur is. We komen tot onze verrassing en opluchting dan ook nergens vast te zitten, al glibberen we soms alle kanten op.
Maar ondanks onze lage verwachtingen blijkt dat we niet alleen een prima chauffeur, maar ook een prima gids hebben. We zien waterbokken op een paar meter van de auto, een gestreepte jakhals, opnieuw veel buffels (in onze ogen een enorme kudde, maar de gids vertelt dat de grootste kudde meer dan 1000 dieren telt), verschillende roofvogels, opnieuw vervet en patas aapjes en uiteindelijk stopt onze gids, pakt een verrekijker en zegt, yes elephants! Wat wij voor rotsen hielden blijken met modder besmeurde olifanten! Ze zijn ver weg, maar we kunnen ze met verrekijker en telelens goed zien. Een hele groep. Nummer drie van de Big Five, al zitten met name het luipaard en de leeuw er niet in. Maar we zijn blij, zeker als de gids even later ook nog een paar zebra’s tevoorschijn weet te toveren. Als ze in het hoge gras verdwijnen, zien we alleen nog de oortjes! Een heleboel vogels (o.a. twee soorten hoentjes, een hamerkop, een kite, twee soorten gieren en een onbekende, maar grote roofvogel) en veel kilometer later, zijn we om half 11 terug in het kamp! Het enorme ontbijt smaakt heerlijk: pannenkoeken, brood, veel beleg, eieren (whichever way you like them) en verse ananas, met thee en koffie natuurlijk. We eten met uitzicht over de vlakte waar een kudde buffels voorbij trekt… het leven is naar…

Na de lunch… pardon, het late ontbijt, is het tijd voor relaxen. We hebben de tijd en pakken er een tablet bij om het verslag alvast bij te kunnen houden. Ook een boek en vooral het fantastische uitzicht trekken de aandacht. In de loop van de middag trekt er een enorm onweer voorbij, waarvan we gelukkig alleen het spectaculaire uitzicht, de herrie en de heerlijke frisse wind meekrijgen. Het koelt wat af en er zijn wat minder vliegen. De hoeveelheid water die verderop valt heeft wel een heftig effect op het park: stroompjes die we vanochtend nog konden oversteken blijken nu uit de kluiten gewassen rivieren die niet meer over te steken zijn, zelfs niet door de trekker die water zou moeten komen brengen. Ook de kip voor het avondeten kunnen we niet afhalen, wat vooral Esther erg jammer vindt.

Om half 4 zijn we er weer helemaal klaar voor: met bananen, koekjes en pakjes drinken op voorraad (we hebben de lunch overgeslagen, uit angst voor explosies) vertrekken we voor een tweede gamedrive. Ondanks Esther’s sombere voorspellingen blijft het droog en onze gids en Norbert gaan er (ondanks dat sommige wegen in riviertjes zijn veranderd) helemaal voor. En wat onmogelijk leek, blijkt te lukken: we zien een leeuwin! Weliswaar redelijk ver weg, bovenop een rots, maar nummer vier van de BF (Big Five) is een feit. We zijn weer helemaal blij. De gids heeft inmiddels goed door dat met name Martijn vogels helemaal leuk vindt, dus we stoppen ook wat vaker voor de fladderaars. Het hoogtepunt is een dode buffel, waaraan een enorme groep gieren (drie soorten) zit te knagen. De gids slaat er iedere keer zijn vogelgids op na en laat ons de plaatjes zien. Behalve van de beesten (ook nu weer buffels, waterbokken en in de verte hartebeesten) blijven we ook genieten van het uitzicht. Het park is prachtig en we genieten met volle teugen. Ok, vergeleken met bijvoorbeeld Kenia of Zuid-Afrika moet je wat meer geduld hebben voor je wat ziet, maar de absolute bonus is dat je per gamedrive gemiddeld 1 andere auto tegenkomt… voor zeker 2 minuten!

Als het donker wordt, rond half 7, rijden we het kamp binnen. We kunnen bijna meteen aan tafel en krijgen een soort groentecurry, rijst, aardappelen met matoke (banaan) en pindakaas… sorry, pindasaus die volkomen bestaat uit pindakaas. Deze keer helpen de heren na het eten met de afwas en strijken Ivon en Karin bij het vuur neer, waar we genieten van de warmte, het gebrek aan muggen en de prachtige sterrenhemel. We nemen er allemaal nog een wijntje bij en rond half 10 duiken we ons mandje in. Morgen weer op tijd op!