Esther heeft haast vanochtend. Zij en Norbert zijn bang dat de wegen onbegaanbaar zijn na alle regenval, dus we worden verzocht alle zooi ingepakt te hebben. De tentzooi mag gelukkig na het ontbijt, maar als we om half 7 op de laatste gamedrive gaan, zit alles in de tassen. Het is vanacht gelukkig droog gebleven en hoewel het erg bewolkt is en de bewolking erg laag hangt, is het ook nu droog. En op deze laatste gamedrive krijgen we een toetje: een leeuwin met twee welpjes (maand of 7 oud). Alweer ver weg, maar niet minder schattig. We genieten en ook de olifanten die we daarna zien (overigens bijna verstopt in het hoge gras) mogen op veel enthousiasme rekenen.

Behalve de beesten krijgen we ook een tour door een bijzondere, tegen de rotsen gebouwde ‘lodge’. Deze ruine blijkt een voormalig buitenhuis van Idi Amin en is, nu het is gekocht door een rijke Ugandees, weer in aanbouw. Het complex telt zo’n 300 (!) kamers en zit via ingenieuze trappetjes aan elkaar. We hebben een wat gemixed gevoel: fijn, die werkgelegenheid, maar wat een raar idee dat dit gebouw van die vreselijke man was en hoe denken ze in hemelsnaam al die kamers vol te krijgen?!

Terug in het kamp krijgen we van Esther opnieuw een zalig ontbijt (Karin is nu al verslaafd aan die pannenkoeken) en daarna ruimen we in recordtempo alles op, met veel hulp van de gids en vooral Norbert en Esther. Om 10 uur rijden we weg, brengen de gids weg en vertrekken daarna richting Kitgum. En hoewel de wegen vooral de eerste anderhalf uur zorgen voor een stevige ‘ African massage’, zijn we in drie en een half uur in Kitgum. Daar zorgt Esther dat we kamers met warm water krijgen! Maar voor we dat gaan gebruiken (‘wassen’ bestond de laatste dagen uit tanden en gezicht poetsen) werken we eerst de site bij in een keurige Internetruimte in het centrum van Kitgum!