We worden om iets over vijven gewekt door een enorm kabaal van de vogels die de zonsopgang vieren. Van het een op het andere moment beginnen naar ons idee honderden vogels als gekken tekeer te gaan. Omdat we dit echt te dol vinden draaien we ons nog maar eens op en om iets over zevenen worden we dan opnieuw gewekt, maar dit keer door een buslading schoolkinderen die ook wakker zijn geworden. Na rustig douchen en aankleden zitten we om kwart over 8 aan het ontbijt. Wederom buffet stijl, maar gelukkig iets beter dan de avondmaaltijd van de vorige dag.
Het plan om een wandeling van een uur of twee door het park te maken laten we maar even varen: Geeske voelt zich niet zo lekker en wil liever rustig aan doen, en omdat in je eentje joggen door het park wordt afgeraden blijven we maar even bij ons hutje zitten. Tegen een uur of 10 voelt Geeske zich goed genoeg om wat te gaan doen, en besluiten we een tocht met de auto in het park te maken. Dat gaat prima, maar de paden lijken toch wat meer geschikt gemaakt voor 4-wheel drives. Daar laten we ons niet door afschrikken en buiten wat licht angstige momenten in de bijrijdersstoel bij het over een toch wel heel gammel houten bruggetje rijden gaat het prima. Onderweg zien we overal impala’s, zebra’s en wildebeesten, die zich erg weinig aantrekken van de auto’s die vlakbij komen. De auto heeft het wat zwaarder te verduren, met veel takken aan de zijkant en fors wat rotsen tegen de onderkant (lang leve een huurauto!). Het bruggetje blijkt op de terugweg wat teveel van het goede, we komen er namelijk niet echt tegenop, de rand van het bruggetje is te hoog voor onze bolide. Met een kleine omweg dwars door de bossen landen we uiteindelijk weer in het main camp.

We besluiten dat het dan tijd is om wat meer van Swaziland te zien, en beginnen met een twee uur durende autotocht door prachtige gebieden. Uiteindelijk landen we in Mbabane, de hoofdstad, en drinken daar bij een koffietentje een bak koffie en eten een tosti. Daarna rijden we naar een supermarkt om wat inkopen voor het avondeten te doen, want we hebben wel besloten het restaurantbuffet deze keer maar te skippen. Helaas mislukt onze poging om een fles wijn te scoren, want die blijken op zondag niet verkocht te worden…
Rond half vier zijn we terug in het camp, en gaan we een drankje doen in het restaurant. Daar is het heerlijk koel in de schaduw en dat is maar goed ook, want de thermometer in de auto laat een temperatuur zien van 37 graden in het zonnetje. Terwijl Geeske wat leest werkt Harro het reisverslag bij. We zitten lekker een uurtje in de koelte, en het lukt ons om in het restaurant wel een flesje wijn mee te krijgen. Bij onze hut gaan we buiten zitten kaarten, drinken een glaasje wijn en eten kaasjes en crackers terwijl we genieten van een mooie zonsondergang.