Ons bezoek aan Swaziland is maar kort: Vandaag vertrekken we alweer naar Zuid Afrika. We verlaten Swaziland door een van de noordelijke grensposten om richting Krugerpark te rijden, een rit van ongeveer 350 kilometer die de rest van de dag in beslag zal nemen. Omdat het een behoorlijke rit is, waarvan een deel door Krugerpark zelf is en we die op ons gemak willen doen, starten we de dag vroeg. Om stipt 7 uur zitten we aan het ontbijt en om kwart voor acht zijn we uitgecheckt en op weg.
Na een korte stop om de tank vol te gooien en te pinnen rijden we door het noorden van Swaziland, wat echt een stuk mooier is dan het toch enigzins tegenvallende zuidelijke stuk van een paar dagen geleden. We rijden door prachtige groene bergen, waar niet veel meer dan gras groeit, en het lijkt ook een stuk rustiger dan het toch wel redelijk industriele zuiden. In iets meer dan twee en een half uur staan we bij de grens. Het ritueel kennen we ondertussen, en in minder dan 10 minuten zijn onze paspoorten gestempeld en zijn we Swaziland uit. Er wordt een beetje vreemd gekeken dat we een bepaald formulier niet hebben (dat zouden we bij binnenkomst moeten hebben gekregen), maar het vodje dat bewijst dat we wegenbelasting hebben betaald vinden ze na twee keer vragen dan ook wel afdoende.

De Zuid-Afrikaanse kant gaat zoals we gewend zijn vlot en professioneel en binnen no-time zijn we op weg naar de dichtsbijzijnde entree voor het Krugerpark, zo’n 40 kilometer verder noordelijk. Nadat we onze paperassen hebben gekregen rijden we door de slagbomen en staan we gelijk midden in het park. Omdat we nu ruim de tijd hebben, besluiten we te beginnen met een rit naar een van de dichtbij gelegen rest camps, een game drive van 40 kilometer. Maximum snelheid in het park is 50 kilometer per uur, maar dat halen we echt niet. Met een gangetje van zon 30-40 km per uur cruisen we rustig door het wilde landschap en stoppen aan alle kanten voor beesten, waaronder olifanten en buffels. We hebben hopen dat we vandaag nog een luipaard gaan spotten, maar gezien het feit dat we middag op de dag rijden, zal dat er niet inzitten. In het eerste camp lunchen we op ons gemak en drinken ons eerst bakkie koffie van die dag en na een korte stop bij de ‘curio-shop’ zijn we weer op weg. Met behulp van onze meegebrachte detail kaart van Kruger plannen we een route van zo’n 120 kilometer naar ons eigen camp: Pretoriuskop. Hier zullen we een nacht blijven om daarna door te reizen naar een private game reserve dat tegen kruger aanligt.
Op onze tocht zien we van alles en nog wat aan beesten voorbij komen, maar helaas moeten we het zonder katten blijven doen. Die zullen dan maar even tot vanavond of morgen moeten wachten, we willen namelijk nog wel een game drive met gids doen voordat we weer verder rijden. De rit is al met al best lang, en tegen vieren komen we eindelijk aan in ons camp. We checken in en krijgen een keurig net huisje, met eigen keukentje en een eigen bbq voor de deur. We regelen ook gelijk onze game drive: Omdat de sunset drive helaas al vol zit, besluiten we maar dat we dan de volgende ochtend vroeg een game drive willen doen, start 04:00 uur….

Omdat we dan voor de rest van de dag weinig meer gepland hebben, drinken we eerst een bakkie koffie in het restaurant, en gaan dan boodschappen doen: Een eigen bbq betekent natuurlijk ook dat er een braai aankomt! In het winkeltje vinden we (weinig verrassend) alles wat we nodig hebben, houtskool, aanmaakblokjes en Vleesch! Gewapend met een enorme kudu steak een blikje fruit (voor de vitamientjes) en (u raadt het al) een flesje wijn vertrekken we naar ons huisje. Aan onze tafel kaarten we een potje onder het genot van een wijntje en als de zon bijna onder is stookt Harro een fijn vuurtje in de bbq. Wel worden we nog even gestoord door onze buren, die vinden dat we op hun parkeerplaats staan (en drie keer raden uit welk land deze mensen komen). We trekken ons er weinig van aan, zetten de auto een meter naar voren, en gaan door met belangrijke zaken: de braai. Terwijl de kolen langzaam mooi beginnen te gloeien, begint Harro toch te twijfelen aan de hoeveelheid vlees. Een korte sprint naar de winkel en het menu is uitgebreid met een fijne t-bone steak (de wildebeest steaks waren echt te groot…).
Het eten is heerlijk en ook de vruchtjes gaan er ,na een kleine worsteling om het blik open te krijgen, best in. En dan is het 8 uur, is het eten op en gaat bij ons ook wel zo’n beetje het licht uit. En aangezien we morgen om een uur of 3 op moeten om om kwart voor 4 klaar te staan bij ons game-drive vehikel kan wat extra slaap geen kwaad.