Eigenlijk begint voor ons vandaag de terugweg: We rijden vandaag zo’n 250 kilometer naar het zuiden via de prachtige Panorama Route die ons via de Blythe River Canyon naar het plaatsje Hazyview brengt, waarvandaan we morgen de laatste ruk naar Johannesburg gaan rijden. We ontbijten om een uur of 8, en dat voelt na de afgelopen dagen bijna als uitslapen. Nadat we afscheid hebben genomen van de overige gasten en de staf van het hotel gaan we op weg, en al snel wordt de route prachtig.
De Blythe River Canyon is zo’n 33 kilometer lang en heeft prachtige rotsformaties. Langs de route zijn er diverse uitzichtspunten, waar je voor een klein bedrag heen kan en dan richting afgronden van honderden meters diep kan lopen. De uitzichten zijn spectaculair, en hoewel het een beetje heiig is kun je toch kilometers ver kijken. We maken stops bij plekken met namen als ‘The Three Rondavels’ en ‘God’s Window’, en maken een kleine wandeling bij een plek waar het water enorme ronde gaten (potholes) in de rotsen heeft gemaakt. Het is ondertussen weer goed warm, volgens de thermometer van de auto rond de 38 graden en na een half uurtje lopen zweten we ons allebei weer helemaal gek: gelukkig heeft de auto airco…

Na een prachtige tocht van dik drie uur landen we in Graskop, een behoorlijk toeristisch stadje, wat met name bekend staat om zijn… pannenkoeken. Juist ja, keurige Nederlandse pannenkoeken in Harrie’s pannenkoekenhuis… We kunnen ons toch niet bedwingen en laten ons de prima pannenkoeken dan ook heerlijk smaken. Geeske gaat voor stroop en suiker en Harro voor pannenkoek met appeltaartvulling.
Na wat souvenirs shoppen gaan we op weg naar onze volgende stop: Pilgrim’s Rest, een oud mijnwerkersstadje wat ze in de stijl van rond 1900 hebben gelaten en wat nu een beschermd monument is. We volgen het bordje naar het dorp en rijden vrolijk een kilometer of 30 verder en vragen ons langzaam af waar dat dorpje nou blijft. Een blik op de kaart leert ons dat we dan nu toch echt fout zitten. Gelukkig hebben we een afslag gespot naar een ander dorpje wat in de buurt van Pilgrim’s Rest ligt en besluiten dan maar via een andere route te rijden. Dat blijkt een hele fijne keuze: na ongeveer 50 meter houdt de asfalt weg op en mogen we daarna dik 20 kilometer over een behoorlijk slechte onverharde weg rijden. Harro vermaakt zich prima, Geeske gilt af en toe wat en met dik een half uur stuiteren en stofhappen staan we uiteindelijk weer op asfalt en kunnen we verder naar het dorpje. Toch best fijn, zo’n huurauto… Het dorpje zelf blijkt uiteindelijk toch wel een heel erge tourist trap en we besluiten dat we na een bakkie koffie maar weer gaan. Terwijl we koffie zitten te drinken zien we plotseling twee mannetjes zeer ijverig onze auto schoonmaken. En aangezien dat geen kwaad kan na anderhalve week door de bush en een fijne stofweg als toetje blijven we rustig wachten tot de heren klaar zijn. Nadat we ze wat geld hebben gegeven rijden we door naar Hazyview, al met al nog een behoorlijke tocht.

Uiteindelijk zijn we rond 5 uur in Hazyview, is Harro half misselijk door alle bochten en zijn we er wel even klaar mee. We rijden nog snel even langs een supermarkt voor ons beproefde concept van wijn, crackers en kaasjes en gaan dan richting ons guest house.
Het guest house bestaat weer uit een aantal keurige rondje huisjes en nadat we alle formaliteiten hebben afgehandeld installeren we ons op onze veranda waar we een potje kaarten, kletsen en een lekker fles wijn soldaat maken. Ondertussen voeren we deet aan de muggen, want de beesten hier trekken zich toch wel erg weinig aan van dit spul.
Redelijk vermoeid en met morgen een lange tocht voor de boeg landen we rond 10 uur in bed met een boekje.