Vandaag worden we net voor de wekker wakker, maar dat heeft er vast iets mee te maken dat we al uren hebben geslapen en met het feit dat we wekker niet echt vroeg staat. Afijn. Douchen, aankleden en dan pakken we, nog voor het ontbijt, een metro. We willen ontbijten bij de Dubai Marina, dus dat doen we ‘even’… not… Oh aan de metro ligt het niet hoor, maar lieve help wat is die stad groot! We zitten alles bij elkaar wel een half uur tot drie kwartier in de metro. Onderweg zien we eerst het drukke, hoog gebouwde centrum, dan een stuk laagbouw, met veel groen en veel minaretten, dan de Burj al Arab en dan het tweede stuk hoogbouw, rond de marina. Daar stappen we over op… de tram! Die is splinternieuw en zorgt voor een fijn stukje aanvullend ov. Mèt eigen vrouwen en kinderen coupe natuurlijk. We gaan een paar haltes mee en stappen dan uit. Hallo hitte daar zijn we weer…

Na een laatste stukje wandelen (langs onder andere een zwarte porche met zoveel lagen stof er op dat ie bruin lijkt en een knalgele lamborghini met racestrepen) staan we op ‘The Walk’. Dit vernieuwende concept wordt een ‘open air mall genoemd’… Wij kennen het ook als winkelstraat… En op die straat? Een pannenkoekenrestaurant waar we prima kunnen ontbijten! Dat doen we dan ook en daarna is de wereld weliswaar nog net zo warm, maar wel iets vriendelijker.

We kiezen ervoor om eerst een stuk langs de ‘winkelstraat’ (met veel restaurants en winkels) en daarna langs het strand, over een licht verend jogging- en fietspad, te lopen. Het wordt snel warmer en we verbazen ons over de mensen die ervoor kiezen op het strand te liggen, maar vooral over de mensen die joggen! We maken een foto voor de show op een fitnessapparaat dat er staat, maar we moeten er niet aan denken. Martijn brandt bijna zijn handen aan het ijzer, ondanks het rubberen handvat! 

En dan wordt het ons teveel, de hitte. We vluchten een bioscoop in om even bij te komen (zullen we toch naar The Martian? Ehm, nee, nog teveel te doen) en gaan daarna naar de tram. Niet terug naar het mnetrostation, maar verder. We willen de Palm zien! Nouja, één van de palmen; de eerste. Palm Jumeira is gebouwd in opdracht van een regeringsbedrijf, maar gemaakt door een Nederlands baggerbedrijf (Van Oordt). Het is de vraag of het zo goed is voor de natuur: het enorme eiland (in de vorm van een gestyleerde palmboom) verandert de stroming langs de kust en zorgt voor de zoveelste bouwput. Indrukwekkend is het wel, blijkt als we met een monorail langs de stam van de palm omhoog zoeven, tot het eindstation. Daar bezoeken we een deel van een enorm complex. In Hotel Atlantis ligt namelijk aquarium The Lost Chamber en dat lijkt ons een goed idee voor het heetst van de dag.

Na wat drinken kopen we een kaartje. Het eerste deel van het aquarium is op de prachtige decoraties in en om de tanks na, helemaal in Atlantis-stijl, redelijk traditioneel. Maar dan… The Lost Chamber zelf. Dit enorme centrale aquarium heeft dik 65.000 vissen, inclusief enorme haaien. En door zes enorme ramen IN het aquarium (en zo te zien een paar aan de andere kant) kunnen we dat spektakel bekijken. We zijn sprakeloos. Het is echt een overweldigend gezicht. We zijn zeker in andere grote aquaria geweest, maar zoiets als dit hebben we nog niet eerder gezien. Waanzinnig. Net als de hele stad. Opscheppen met water in de woestijn…

We blijven eindeloos zitten kijken (op de grond zijn kussens neergelegd) tot we dorst beginnen te krijgen. Dan wandelen we naar buiten en slaan we, in een poging een café te vinden, rechtsaf. Dat café vinden we en meer: de andere ramen van het aquarium. We bestellen een kopje koffie en gaan er nog maar eens voor zitten…

Als we zijn uitgekeken ontdekken we dat er over 7 minuten een monorail terug gaat. En die halen we, na een stukje stevig doorwandelen. Monorail, tram… en na even twijfelen een metro. Naar de Emirates Mall. Niet zo groot als Dubai Mall, maar met een heel eigen attractie. Die willen we zien. Maar eerst moeten we toch dringend wat eten. De pannenkoeken zijn al weer even geleden. Tijd voor meer twijfel: hele berg eten of klein beetje eten en straks meer. We kiezen voor het laatste en na een frietje en wat drinken wandelen we naar de reden waarom we naar deze mall wilden… Ski Dubai…

Ja echt, Dubai heeft een skihal. Midden in de woestijn. Niet alleen veel water, maar heel veel bevroren water. Waar je kunt skieën, sleetje rijden, sneeuwballen gooien… Of alleen naar binnen kunt gluren door een aantal enorm grote ramen zoals wij doen. Het is wat ons betreft een volkomen idioot gezicht, maar als we een aantal dames in boerka dik ingepakt voorbij zien wandelen, schaterend van het lachen terwijl ze sneeuw omhoog gooien, moeten we zelf lachen. Het blijft geen gezicht, maar wie zijn wij om mensen hun sneeuwpret af te willen nemen!

Als we zijn uitgekeken (en de rest van de mall hebben overgeslagen) pakken we opnieuw een metro. Tijd voor de laatste stop. We haasten ons en zijn nèt op tijd voor de eerste voorstelling… van de dansende fontijnen bij de Dubai Mall. Deze fonteinen dansen elke avond tussen 6 en laat, om het half uur, op één muziekstuk of liedje. De lichtstralen zijn verlicht en gaan omhoog, wuiven naar links en naar rechts, worden metershoog de lucht in geschoten, op arabische muziek of Michael Jackson. Elk stukje is kort, maar het is een schitterend gezicht. De Burj Khalifa op de achtergrond knippert mee.

Als de eerste voorstelling voorbij is, verdwijnen de drommen mensen weer. Wij gaan op zoek naar hapje-deel-twee. Helaas is het restaurant waar Karin een aantal jaar geleden at, met schitterend uitzicht op de fonteinen, er niet meer. De andere restaurants zien er minder uit… Tot we om de hoek een traditioneel lokaal restaurant vinden. Jummie: hapjes! We kiezen opnieuw allerlei heerlijkheden uit en hoewel we geen uitzicht op de fonteinen hebben (Martijn gaat tussendoor even een kijkje nemen, als de fonteinen een half uur later weer uit hun dak gaan), vinden we het een prima keuze. We eten zelfs buiten en hoewel we na het eten dringend weer aan de arco van de mall toe zijn, vinden we het een stap in de goede richting!

Als we weer in de koelte zijn, drinken we een ijskoffie (Martijn) en een fruitsmoothie (Karin). Daarna pakken we de metro terug, wandelen naar het hotel en ruimen de kamer op. Darana printen we met hulp van de uiterst vriendelijke en behulpzame mensen van de receptie de boardingpasses voor morgen en ploffen in bed. Dat was een uitstekend bezoek aan Dubai!