meer Etosha NP (van Okaukuejo naar Namutoni)

meer Etosha NP (van Okaukuejo naar Namutoni)

He, dat was een STUK beter. we hebben echt heel erg veel uur geslapen als om zes uur de wekker gaat. We schudden wat kreukeltjes uit het lijf, maar het gaat allemaal veel vlotter dan gisteren. Na het ontbijt gooien we onze zooi in de auto en rond kwart over 7 verlaten we Okaukuejo Rest Camp in oostelijke richting. Het doel is om via Halali Rest Camp (haverwege) naar Namutoni te rijden, onze slaapplek van vannacht. Daar komen we uiteindelijk rond half 4 in de middag aan, na opnieuw een spectaculaire game-drive-dag. 

Hoogtepunten zijn er genoeg. Twee hyena’s langs de kant van de weg: de ene gaat er rustig bij liggen en kijkt tevreden in de camera. Vier slapende leeuwinnen met een mannetje ver weg. Twee leeuwinnen die liggen te hijgen in de zon bij een waterplaatsje: de koppen rood van het bloed en één leeuwin gewond: ze trekt enorm met haar linker achterpoot. En Karin’s hartewens gaat in vervulling: op 20 meter naast de weg ligt onder een boom een cheetah (jachtluipaard)! Ze is prachtig en laat zich rustig fotograferen: liggend, zittend en uiteindelijk lopend naar de volgende boom. We hebben stomweg mazzel dat we ongeveer ‘the best seat in the house’ hebben en raken er daarna niet over uitgepraat hoe gaaf dat was. 

We worden de hele rit flink door elkaar geschud. De hoofd-gravel wegen in Etosha zijn in redelijk goede staat, maar met name op de kleine weggetjes, die naar de waterplaatsen leiden, is het oppassen geblazen. We zijn daar blij met ons Gevaarte èn blij met dat we geen haast hebben. De lunch valt wat in het water. We hebben gelukkig flink ontbeten, kunnen wel thee krijgen in Halali en zijn blij dat we een ijsje kunnen eten èn sultana’s bij ons hebben.

Al met al zijn we flink gaar als we in Namutoni aankomen. Dat blijkt een ENORM kamp (het lijkt groter of in ieder geval ruimer opgezet dan Okaukuejo, maar ook rustiger. We krijgen een prachtige chalet, die lekker ruim is èn een ijskastje heeft. Er is ook een waterplaats (gelukkig op loopafstand) èn een zwembad. We aarzelen maar heel even en gaan dan met een koud blikje drinkn naar de het zwembad. Het water sist zo ongeveer als onze verhitte lijven zich heeeel voorzichtig in het water laten zakken. Dat is lekker zeg. We komen helemaal bij! We poedelen een paar rondjes en gaan dan lekker (heel kort!) douchen. Opgefrist en ontdaan van stof en zweet blijven we daarna ene poosje op de kamer op bed liggen lezen. 

Eind van de middag zitten we, opnieuw met een koud biertje (want koud bier en beestjes kijken gaan uitstekend samen hebben we gemerkt) bij de waterplaats. We krijgen een prachtige, eenzame en enorme olifant cadeau (de olifanten van Namibië zijn naar verluidt de grootste van Afrika, met een schouderhoogte tot 4 meter) èn een rondscharrelende neushoorn. Hij komt tot dicht bij een hek waar een aantal mensen direct achter gaat staan. Karin blijft, met camera, op gepaste afstand. Best een indrukwekkend hek, maar een nog veel indrukwekkender neushoorn! Als we zijn uitgekeken, de olifant vertrekt, de neushoorn verder loopt en de zon onder is, wandelen we naar het restarant, waar we buiten aan een tafeltje eten. Het is prima en een laaiend vuur in een prachtig bewerkte vuurkorf zorg voor de nodige sfeer. Daarna is het op: we gaan naar de kamer en om kwart over 9 gaat het licht uit.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.