Na een avondje heerlijk eten (boboti voor Geeske en kudu voor Harro) in Waterfront met heerlijke wijnen die ons door de sommelier werden aangeraden, lagen we gisteren redelijk op tijd in bed. Desalniettemin is het pas half negen als we aanschuiven voor het ontbijt. We hebben vandaag besloten om rustig aan te doen: De rit naar Tulbagh is maar 140 kilometer en daar hebben we de hele dag de tijd voor. Nadat we ons ontbijt achter de kiezen hebben, onze tassen zijn gepakt en we de sleutels bij de receptie hebben afgegeven stappen we in onze vlotte voiture. Eens kijken of we die vandaag wel boven de 80 kilometer per uur krijgen…

De rit uit Kaapstad is simpel en binnen enkele minuten zitten we op de N1 richting het noordoosten. Onze eerste stop vandaag is Paarl, een klein dorpje in de wijngebieden rond Kaapstad. We rijden vlot een rondje door het centrum, maar vinden er weinig aan (en ook de rough guide heeft er weinig mening over). Zodoende zijn we al vrij snel onderweg naar het volgende dorpje: Wellington. We rijden het stadje binnen en parkeren in het centrum om en kop koffie te scoren. Na een minuut of 10 wandelen hebben we echter nog steeds niets leuks ontdekt en besluiten dat we dan maar een poging doen bij een shopping mall bij de ingang van het stadje. Ook dit stadje lijkt ons behoorlijk saai, maar volgens de rough guide is het toch wel aardig… Bij de shopping mall vinden we een prima koffietent en met een kop thee en koffie plannen we de rest van de route. We moeten terug door het stadje en daar neemt Harro een ietswat verkeerde afslag… om daarna in een alleraardigst oud centrum van het stadje te belanden met aan alle kanten leuk uitziende koffietentjes.
Als we uiteindelijk de goede weg toch weer hebben gevonden rijden we al snel door de prachtige wijngebieden. Afwisselend zien we enorme graanvelden en mooie groene wijnranken die op heuvels en tegen de bergen op staan geplant. De tocht is werkelijk prachtig en uiteindelijk zijn we rond half 1 al op onze eindbestemming; Turbagh. Het dorpje zelf is een van de oudste dorpen in dit gebied en na een aardbeving in 1969 zijn er een groot aantal van de oude kaaphuisjes prachtig gerestaureerd, zodat het plaatsje beschikt over een van de mooste historische centra van de omgeving. Het plaatsje zelf is gelegen in een vallei en de bergen er om heen zijn imposant. Tot onze grote verbazing zien we dan toch echt iets wat lijkt op sneeuw op een aantal van de toppen van de bergen… Even later horen we dat dit klopt: Het heeft vannacht gesneeuwd, iets wat ze hier ook niet eerder in deze tijd van het jaar hebben meegemaakt. Na een korte tocht door het dorpje en langs een aantal wijnboerderijen in de directe omgeving besluiten we eerst maar in te gaan checken. We slapen op een oude wijnboerderij die ook prachtig is gerestaureerd en zo’n 3 kilometer buiten het dorpje ligt. Dat we er kunnen slapen is nog wel mazzel: Ze weten niets van een reservering en ook voor de rest komt het nogal chaotisch over. Met een half uurtje wachten hebben we dan ook uiteindelijk een prima ‘cottage’ en zijn we klaar voor lunch.

We parkeren onze auto bij het tourist information center, waar we wat te horen krijgen over diverse zaken die we kunnen bekijken. Hier besluiten we dat we beginnen met een tocht door Church street waar alles historische gebouwen staan en in de middag een cellar tour te doen bij een sparkling wine boer in de omgeving met de prachtige naam ‘de twee gezellen’. De tocht langs de gebouwen is prachtig, mooie witte gebouwen van rond 1710 met rieten daken en overal de meest mooie bloemen en bloeiende struiken leveren super plaatjes op.
Na een snelle lunch met tosti en een broodje scheuren we snel naar de wijnboerderij voor de rondleiding. Het betreft hier een van de weinige ‘fonkelwijn’ huizen in Zuid-Afrika en we beginnen de rondleiding dan ook met een heerlijk slokje bubbels. Natuurlijk mag het geen champagne heten, maar het doet er niet voor onder! Uiteindelijk blijkt er buiten ons tweeen niemand voor de rondleiding te zijn en krijgen we een prive-tour in het Afrikaans door de zoon van de eigenaar. Hij vertelt uitgebreid over de geschiedenis van de wijnboerderij en we lachen ons af en toe helemaal kapot door de Afrikaanse begrippen en hij over de Nederlandse woorden die wij gebruiken (tsja, dat ‘fles’ jampotje betekend in het Afrikaans hebben wij ook niet bedacht!) Na een prima tour gaan we op weg en maken nog een korte stop bij een wijnboer om een fles wijn te scoren. We hebben besloten om vanavond zelf bij onze cottage wat te eten, en daar hoort natuurlijk wel een flesje bij. We proeven drie soorten witte wijn en gaan er uiteindelijk met twee heerlijke flessen vandoor. Terug in de stad halen we wat brood, kaasjes en andere lekkernijen bij de supermarkt en rijden terug naar onze cottage. Na een uurtje luieren aan het zwembad eten we wat op het terras voor onze deur en spelen wat yahtzee, natuurlijk onder het genot van een heerlijk glas witte wijn. Laat wordt het niet, rond een uur of 8 gaat bij Geeske het licht uit en duiken we ons bed in om nog wat te lezen en het verslag bij te werken.