We starten vandaag wederom op tijd, want we moeten een eindje rijden. Om iets na achten zitten we weer aan het ontbijt en nadat we afscheid hebben genomen van de gezusters (de eigenaressen) stappen we in de auto. Vandaag gaan we op weg naar Oudtshoorn, volgens onze routebeschrijving een rit van 205 kilometer.
Voordat we Stellenbosch verlaten moeten we nog even tanken, en dat is op zich een fijne verrassing: Niet alleen de benzine is voor ons doen spotgoedkoop (omgerekend een euro de liter), maar er staan ook twee mensen vol enthousiasme onze ramen te schrobben! Met achterlaten van een dikke fooi en met prachtige schone ruiten en een volle tank gaan we op weg. We volgen keurig de routebeschrijving, maar na een paar bordjes met walvissen er op besluiten we toch wat van de route af te wijken: het is immers maar een tochtje van dik 200 km en we willen de kans om een paar zuidkapers te spotten niet missen. Via een prachtige kustroute met een paar enorm mooie fotostops (helaas zonder walvissen) komen we rond een uur of half twaalf in Hermanus aan. Hier drinken we een kop koffie en gaan er dan vrij vlot weer van door. Tegen die tijd laat de kilometerteller een afgelegde afstand van 170 kilometer zien… En dan begint het spek te stinken… We loeren nog eens op de kaart, tellen eens wat cijfertjes op en terwijl we ons terdege realiseren dat we zelf wat omrijden weten we ook wel zeker dat de door onze routebeschrijving aangegeven 205 kilometer van geen kanten klopt. We hebben dus nog een fikse tocht voor de boeg. De enorm mooie landschappen maken dit allemaal gelukkig meer dan goed. Zo rij je over een prachtige kustroute, even later door de meest mooie bergen en weer even later door prachtige glooiende heuvels met goudgele graanvelden. Zelden hebben we in zo korte tijd een zo divers landschap gezien.

Tegen twee uur landen we in Swellendan en is het tijd voor een snelle lunch met tosti’s en meer koffie. Het museum laten we voor deze keer maar even links liggen, want we moeten nog 175 kilometer verder naar Oudtshoorn. Waar de tocht tot nu toe ronduit mooi was, wordt het nu echt prachtig: Route 62 is een van de bekende toeristische routes en zeker niet zonder reden: je rijdt dwars door de ‘kleine karoo’, een woestijnachtig gebied met prachtige landschappen en enorm mooie passen door de bergen. We kijken onze ogen uit, en constant worden we weer verrast door de diversiteit in landschappen en de wijdse uitzichten. We zijn het er al snel over eens: Dit is absoluut een van de mooiste ritten die we ooit hebben gemaakt!

Gelukkig zijn ze ook niet zeikerig over de snelheid: Met een maximum van 120 kilometer per uur (op een enkelbaansweg) mogen we redelijk doorblazen en daarmee komen we rond half vijf aan op onze eindbestemming: Guesthouse La Plume, zo’n 10 kilometer van Oudtshoorn in the middle of nowhere. Dat laatste weten ze ruimschoots goed te maken: De ligging is prachtig en het in Victoriaanse stijl gebouwde en ingerichte guesthouse ziet er erg luxe uit. Het welkom is nog beter: We worden uitgenodigd een welkomstdrankje te drinken op de veranda en nadat we snel de spullen op de enorme kamer hebben gelegd duurt het niet lang voordat we aan een wijntje en een biertje zitten! Ook het diner in het guesthouse is mogelijk. Met Oudtshoorn als de struisvogelhoofdstad van de wereld is de menu keuze natuurlijk beperkt maar we zeggen toch maar ja tegen een drie gangen diner met struisvogel filet als hoofdgerecht. We frissen ons wat op, en genieten nog even van onze enorme kamer met bijpassende enorme badkamer. Om kwart over zeven schuiven we samen met een aantal andere gasten aan ons diner. Geeske begint met een minestronesoep en Harro met een struisvogel leverpate, en daarna volgt de meest malse struisvogelbiefstuk die we ooit hebben geproefd. Het toetje met roomijs en aardbeien kost daarna serieus moeite! Natuurlijk wordt een en ander begeleid door een fijn glas wijn (tja, de wijnroute hebben we achter ons gelaten, maar we moeten nog wel even afkicken).
‘s Avonds lezen we nog wat en werken het verslag bij. Na de toch wat lange rit (uiteindelijk tegen de 500 kilometer) en de prima maaltijd vallen we al snel in slaap.