Omdat onze volgende stop nogal een eindje weg is, hebben we een binnenlandse vlucht van Port Elizabeth naar Durban. Onze vlucht gaat om kwart over elf, maar omdat we eerst nog een eind moeten rijden, de auto nog moeten inleveren en volgens onze papieren anderhalf uur voor vertrek moeten inchecken staan we redelijk vroeg op. De eigenaresse heeft al rekening met ons gehouden zodat we ‘s ochtends vroeg kunnen ontbijten. Om half acht zitten we weer aan overheerlijk vers fruit en Harro aan scrambled eggs met spek. Nadat we onze rekening hebben betaald stappen we de auto in en iets voor achten rijden we keurig volgens planning de poort uit.
De rit naar het vliegveld van PE verloopt zonder verdere vertragingen zodat we tegen 9 uur bij het inleverpunt van de auto staan. Daar komen een Budget dame met een barcode scanner aangelopen, piepen een keer op de barcode van de voorruit, neemt de sleutels in ontvangst en dat is het. (Mochten andere autoverhuurders dit ooit lezen: Hint, zo kan het dus ook!). Kortom, het is 5 over 9 en met een lichte vertraging van een half uurtje voor onze vlucht, vertrek dus pas om 11.45, hebben we dik twee en een half uur om door te brengen op een luchthaven ongeveer ter grootte van Rotterdam airport… Gelukkig kunnen we wel al inchecken en onze bagage lozen en zien we al snel een koffietentje. Met een bak thee en een bak koffie lezen we wat en typt Harro nog snel even een verslag van de dag ervoor. Ruim op tijd lopen we door de controle, en na nog een half uurtje wachten kunnen we boarden. Met ons samen stapt er ook een buslading vol Franse toeristen van het ergste soort naar binnen (bejaard, allemaal hetzelfde tasje, allemaal de weg kwijt, allemaal geen woord Engels sprekend). Het instappen bij het vliegtuig duurt dan ook wat langer, want zonder een foto op de trap van het vliegtuig is je reis natuurlijk niet compleet… Uiteindelijk vertrekken we keurig op tijd voor een anderhalf urende vlucht naar Durban.

In Durban hebben we binnen de kortste keren onze bagage terug (de roze tas van Geeske ligt vrij prominent als eerste op de band!) en gaan we op zoek naar de autoverhuurder. Daar aangekomen blijkt er toch iets niet helemaal goed te gaan. De voucher die we hebben is voor een gereserveerde auto in PE… Tja, we hebben een vrij standaard reis geboekt met alleen de ‘kleine’ wijziging of we die andersom kunnen doen (van Kaapstad naar Jo’burg i.p.v. Jo’Burg naar Kaapstad) en daar betalen we nu even de prijs voor. Op zich is alles prima geregeld, alleen zijn ze vergeten het ophaalpunt voor de auto te wijzigen. Gelukkig weet de vriendelijke dame achter de balie daar snel een mouw aan te passen. Ze belt zelf onze reisorganisatie, regelt binnen twee minuten dat er alsnog een ander voucher voor ze wordt opgestuurd en daarmee is alles geregeld. Tien minuten later staan we voor onze Chevrolet Cruze, onze auto voor de komende anderhalve week. Petje af voor Budget, die het wat ons betreft perfect regelt!
In toch wel een iets luxere auto dan de vorige gaan we op stap naar ons volgende adresje, gelegen in een van de voorsteden van Durban: Umhlanga Rocks, zo’n 25 kilometer van de luchthaven. Met een half uurtje staan we dan ook in ons keurige 4 sterren guest house waar de eigenaresse ons een kaartje van het stadje geeft en ons precies uitlegt waar we wat kunnen vinden. Daarnaast raadt ze ons een lekker steak restaurant aan voor het avondeten, waar ze ook alvast reserveert.

Uiteindelijk besluiten we te gaan lunchen in de grootste shopping mall van het zuidelijk halfrond, dat op nog geen 10 minuten rijden van ons hotel afligt. De andere optie is Durban zelf bezoeken (wat ons niet heel erg trekt) of naar het strand (wat gezien het toch niet echt lekkere weer ook niet echt een optie is). De shopping mall is zoals te verwachten enorm: honderden winkels over twee verdiepingen met een onder andere een eigen klimwand, bioscopen en een theater. We struinen wat rond in de mall, en landen uiteindelijk bij een koffietentje waar we ons tegoed doen aan een kop koffie en een appeltaartje. Daarmee is ook gelijk de lunch komen te vervallen, want het ding vult behoorlijk. Nadat we nog wat rond zijn gestruind pakken we de auto terug naar ons guest house, om nog een uurtje te relaxen voordat we richting het centrum van het stadje vertrekken om te gaan eten.
Het plan is om lopend via het strand naar het centrum te lopen, een wandeling van een kilometer of 4 over een mooi zandstrand. Helaas gooit het weer nu echt roet in het eten: het begint te regenen. Volgens de eigenaresse is het al een paar dagen erg slecht, en is het iets wat ze nog nooit heeft meegemaakt: zoveel regen in november is echt een uitzondering! Uiteindelijk pakken we de auto en na een drankje bij een leuk tentje in het centrum schuiven we rond half zeven aan in ons restaurant. De steaks zijn zoals beloofd goed, en de rib-eye van Geeske gigantisch (de ietswat verbaasde blik van de serveerster bij het bestellen is achteraf best te verklaren). Als we helemaal volgevreten zijn houden we het voor gezien: We gaan nog en drankje pakken in de Honesty bar van het guest house. Dat blijkt in de praktijk lastiger dan verwacht: Het hek om de bar binnen te komen zit namelijk potdicht! We besluiten het er dan maar bij te laten en lezen in bed nog wat en gaan op tijd slapen.