Archief van
Auteur: Karin

Lake Baringo

Lake Baringo

Dag 7

We vertrekken om 7 uur voor een nature walk naar de kliffen aan de rand van de Rift Valley. Onderweg zoeken de gidsen schorpioenen en een slang (carpet viper). We zien onderweg verschillende vogels waar we van de gids uitleg over krijgen.

We mogen gebruik maken van het zwembad van de lodge. Rond de campsite en het zwembad zijn heel veel vogels in de meest uiteenlopende kleuren.

Tegen de avond gaan we met boten het meer op om nijlpaarden en krokodillen te bekijken. We kopen op het meer vis bij een Masai visser voor de visarenden. We varen naar een van de kleine eilandjes op zoek naar de visarend. De gids fluit en de visarend zoekt een plaatsje in een boom. Zodra de vis, gevuld met een stuk hout zodat hij blijft drijven, in het water is gegooid komt de visarend en pikt de vis op uit het water. Het is een fantastisch gezicht om de mooie vogel zo vlak bij de boot te zien duiken op een vis. Het levert mooie foto’s en videobeelden op.

Als we gaan slapen horen we de hippo’s vlak bij de tenten.

Dag 8

‘s Ochtends worden we gewekt door de vele vogels op de campsite. We kunnen uitslapen want we vertrekken pas om 9 uur, dus half acht op staan en om 8 uur alles ingepakt en de tenten opgeruimd. Onder een van de tenten had zich een slang van ongeveer 50cm verscholen (brown house snake).

We stoppen in Kabernet om inkopen te doen, de mensen zij er vriendelijk. Kabernet is een redelijk welvarend handelsstadje. Onder een boom genieten we van het fruit dat we gekocht hebben. Na een stop van ruim een uur gaan we weer verder richting Kerio Valley.

Kerio valley

Kerio valley

We overnachten op een campsite met een mooi uitzicht over de vallei. Omdat de campsite redelijk hoog ligt (ongeveer 1700 meter) is het er ‘s avonds lekker koel.

We bezoeken de boerderij van de zoon van de eigenaar van de camping. De boer heeft 3 koeien en 4 geiten. Verder verbouwt hij uien, banaan en kool.

Dag 9

‘s Ochtends worden we al vroeg gewekt door verschillende hanen. We staan pas om 8 uur op voor ontbijt. We maken een wandeling door de omgeving van 3,5 uur. Onderweg geeft de gids uitleg over medicinale planten en over de lokale gebruiken. We zien oa een kauwgom-, een lijm-boom en een struik waarvan de wortels gebruikt worden voor giftige pijlen. Het is een leuke wandeling met onderweg mooie uitzicht punten. Vanwege het hoogte verschil is het zo nu en dan wel stevig klimmen. Om 12:30 zijn we weer op de campsite voor de lunch.

Het is lekker weer en we hebben de middag vrij, dus alle tijd om lekker wat te luieren in de zon. Aan het einde van de middag trekt een regenbui langs, in het dal regent het. Het is daar erg droog ze zullen dus blij zijn met de regen en wij kunnen genieten van een regenboog.

‘s Avonds hebben we een Afrikaanse avond. Susan heeft Afrikaanse gerechten gemaakt en we dansen op Afrikaanse muziek met de lokale bewoners. Samen leren we het refrein van een populair Keniaans liedje in Swahili.

Lees verder…

Kisii

Kisii

Dag 10

We vertrekken rond 8:30 richting Eldoret voor inkopen. De komende 5 dagen kan dat niet meer dus moet er veel ingekocht worden. We zitten nog steeds redelijk hoog en al gauw trekken de meeste mensen een trui aan omdat het koud en winderig is in de truck.

Vanuit Eldoret rijden we naar Kisii, een lange reisdag. We gaan niet naar Kisumu zoals in het officiële programma staat maar naar Kisii, omdat het dichter bij de grens ligt en we morgen weer een lange reisdag hebben. Bovendien regent het in Kisumu vrijwel elke dag waardoor de campsite erg nat kan worden. In Kisii slapen we in een oud klooster.

Onderweg komen we langs theeplantages die zich als een deken uitstrekken over de heuvels. We lunchen op één van de plantages. Even later rijden we door een gebied met suikerrietplantages.

Prachtige groene theeplantages

Ook deze dag heeft de sterke motor van ‘The Beast’ ons niet in de steek gelaten en al rond half 5 komen wee aan in Kisii. We gaan met een groepje nog even wat drinken bij een lokale bar en ‘s avonds eten we in het klooster. Het eten is redelijk maar Susan kookt veel beter.

Lake Victoria

Lake Victoria

Dag 11

Na een eenvoudig ontbijt en een korte stop bij een zeepsteen-attelier rijden we richting de Tanziaanse grens, waar we rond 10:30 aankomen. Voor 4 flesjes bier gaat het snel bij de Keniaanse douane.

Tijdens het wachten kopen we wat nootjes van de verkopers, die kunstig verpakt zitten in een papierenhoorn gemaakt van printerpapier wat ook is gebruikt als schoolpapier. Het krijgt dus nu een derde leven als verpakkingsmateriaal.

Na ruim een uur rijden we Tanzania in. Onderweg richting Speke Bay komen we langs prachtige rotsformaties, waar we ook lunchen. Langzaam maar zeker komen een aantal kinderen onze kant op tot ze dicht genoeg bij zijn om ons goed te kunnen bekijken. Bij het vertrek geven we de kinderen een aantal lege waterflessen en iemand geeft wat babykleren.

We vervolgen onze weg richting Speke Bay, waar we rond 4 uur aankomen bij de Speke Bay Lodge. De lodge ligt aan een baai van het Victoria meer, met een mooi uitzocht over het meer. Er zijn veel vogels bij de lodge en we zien verschillende dows op het meer.

We overnachten in ruime vaste tenten met een rieten dak boven de tent. Ook kunnen we tegen bijbetaling gebruikmaken van een luxe lodge, enkele mensen maken hier gebruik van.

Susan heeft ook vanavond een prima diner bereid waar we allemaal van genieten na de matige maaltijd van de vorige dag.

Dag 12

We zijn halverwege de reis en dit is onze eerste hele dag in Tanzania. Vanochtend vroeg opgestaan, even wat thee, een banaan en een koekje gegeten en om 7 uur klaar voor een bird-walk. We wandelen ongeveer 2 uur waarbij Gert tekst en uitleg geeft bij de meer dan 30 vogelsoorten die we zien.

Een kroonkraanvogel maakt ons ‘s ochtends vroeg wakker

Na een prima ontbijt gaan we rond half elf met vier roeiboten naar een vissersdorp. In elke boot gaan 4 of 5 personen en 3 roeiers. Bij het vissersdorp zitten verschillende maraboe’s die de visresten opeten. Zodra we aan wal gaan worden we omringd door de vele kinderen van het dorp. De kinderen willen allemaal bij ons aan de hand lopen.


We zien oa de gevangen nijlbaars, tilapia en meerval. Luc heeft zijn polaroidcamera bij zich waarmee hij weer veel succes heeft. Waar je eigenlijk niet mag fotograferen wil iedereen opeens op de foto.

‘s Middags gaan een aantal mensen fietsen in de omgeving. Wij houden een middag rust met wat lezen en luieren. Bij de lodge zijn fijne warme douches dus daar maken we dankbaar gebruik van. De komende dagen moeten we het zonder stromend water stellen.

Net als de vorige dag begint het aan het einde van de middag in de verte te onweren. Er is ‘s ochtends en ‘s avonds al meer bewolking, waaraan je merkt dat het regenseizoen eraan komt. Wij vinden de bewolking wel fijn want daardoor is het wat minder warm. ‘s Avonds is de temperatuur te vergelijken met een warme zomer avond in Nederland. Na een gezellige avond in de bar gaan we tegen 11 uur naar onze tenten.

Lees verder…

Serengeti

Serengeti

Dag 13

We mogen vanochtend uitslapen het ontbijt is pas om 9 uur. Om 7 uur worden we gewekt door de opkomende zon en de ontwakende vogels. Je hoort vooral de kraanvogels en de duiven naast het gezang van de vele andere vogels. We nemen rustig de tijd om op het gemak wakker te worden en genieten van de ochtend zon.

Om half tien verstrekken we richting Serengeti, onderweg eerst nog wat brood en water kopen. Rond elf uur rijden we het park in, Wat direct opvalt is de uitgestrektheid van de grasvlaktes. We zien een aantal gnoe’s, zebra’s, topi’s, massai giraffes en verschillende vogels. Maar wat we vooral zien zijn grote lege grasvlaktes. Aan het einde van de middag slaan we onze tenten op een campsite in de Serengeti.


Dag 14

Na een eenvoudig ontbijt vertrekken we om half zeven voor een gamedrive. We rijden door de grasvlaktes met hier en daar een buffel, topi of zebra. Bij een riviertje zijn meer dieren te vinden. Na een tijdje wordt onze aandacht getrokken door een aantal jeeps, daar zien we een luipaard in een boom.

We rijden verder langs de rivier. In de verte zien we iets, maar we weten niet of het dieren of stenen zijn. Als we dichterbij komen blijkt het een kudde met duizenden buffels te zijn. Daar niet ver vandaan loopt een groep van ruim 30 olifanten met verschillende jonge dieren.


Onze safaridag is weer helemaal geslaagd als we later ook nog een aantal leeuwen vinden, waarvan er een in de boom ligt. Op weg terug naar de campsite zien we een kudde met honderden zebra’s die gaan drinken bij de rivier. Het is ondertussen 11 uur en het wordt warm, de meeste dieren schuilen in de schaduw.

Terug bij de campsite is er een uitgebreide brunch bereidt, die we ons goed laten smaken. Nu gaan ook wij, bij 41 graden, schuilen in de schaduw tot de volgende gamedrive die voor de namiddag op het programma staat. Over de campsite lopen verschillende mangoesten en een giraffe loopt vlak langs.

Mangoesten op de campsite

In de middag gaan we wat drinken bij een luxe lodge vlak bij de campsite. Na een uurtje bij de lodge maken we opnieuw een gamedrive. We zien oa olifanten, giraffes en veel andere dieren, maar wat het meeste opvalt zijn de uitgestrekte grasvlaktes van de Serengeti. Op weg terug naar de campsite zien we nog net een Cerval wegglippen tussen de struiken.


We slapen ‘s nachts niet erg goed, het is warm, het waait hard en er spoken allerlei dieren rond op de campsite.

Ngorongorokrater

Ngorongorokrater

Dag 15

We vertrekken om 8 uur richting de uitgang van de Serengeti. We maken nog een korte gamedrive en zien voor het eerst een groep gevlekte hyena’s. We vervolgen onze weg richting de uitgang over enorme grasvlaktes. Ruim een uur rijden we over een vlakte met aan alle kanten tot de horizon goudgeel gras met hier en daar een struikje.

Bij een klein kopje (een aantal rotsen) staan een aantal jeeps. We stoppen om te kijken wat er te zien is. Op de rotsen ligt een mannetjes leeuw in de schaduw van een struikje.

Tegen half elf komen we aan bij de gate waar we een korte pauze houden. Verder richting het oosten worden de grasvlakten groener en kort gegraasd. Verspreid over de vlakte lopen erschillende grazers. Het is er stoffig, er hangt een dikke waas van stof in de lucht.

Rond het middaguur komen we aan bij Olduvai George, dit is een vindplaats van fossiele resten van prehistorische mensen. Bij de kloof is een klein museum. Het geheel is niet erg indrukwekkend als is het uitzicht over de kloof wel mooi. We lunchen bij de kloof en rijden daarna verder richting Ngorongoro. Als we bij de kraterrand zijn aangekomen hebben we een prachtig uitzicht over de krater. We rijden langs de rand van de krater, plots stop Tom de truck. Er loopt een luipaard over de weg richting onze truck. De luipaard lijkt zich niets aan te trekken van onze aanwezigheid. Als er een bus aankomt is de luipaard in een paar stappen verdwenen in de jungle langs de weg. Aan de andere kant stoppen we nogmaals bij een viewpoint. Tegen 5 uur komen we aan bij de Ngorongoro Safari Lodge in een klein plaatsje iets buiten het park.

Bij de lodge is een kleine supermarkt en kun je internetten. Iedereen kan dus weer even kontakt opnemen met het thuisfront. We eten ‘s avonds in het restaurant van de lodge een prima maaltijd. Na het diner drinken we een drankje in de bar en rusten uit van een lange reisdag.

Dag 16

Na een prima nachtrust en een ontbijt vertrekken we om 7 uur met 4 jeeps naar de krater. De dieren in de krater zijn erg gewend aan de jeeps en dus niet bang. We stoppen bij een hippo-pool, waar een groot aantal nijlpaarden lekker liggen te baden in het ondiepe water.

De nijlpaarden houden het hoofd koel

Zebra’s en gnoe’s gaan nog maar net opzij voor de jeeps, hierdoor kun je ze mooi fotograferen maar doet het wel wat denken aan een safaripark.




In de krater ligt een meer wat roze ziet van de flamingo’s Hiermee vergeleken wat Lake Bogoria het bezoeken niet waard. Bij de flamingo’s zitten een aantal jakhalzen. Een van de jakhalzen heeft een flamingo te pakken en houdt de andere jakhalzen op afstand terwijl hij zicht tegoed doet aan zijn prooi.

Duizenden flamingo’s in de Ngorongoro krater

Op een gegeven moment zien we in de verte een groot aantal jeeps staan, daar is dus wat te zien. Snel rijden we er ook naar toe. Op een paar honderd meter van de jeep staat een zwarte neushoorn, de laatste van de big five.

De zeldzame zwarte neushoorn

Verderop langs een riviertje staat een kalf van een gnoe helemaal alleen ver van de kudde. Niet ver daar vandaan ligt een aantal leeuwinnen in een boom. De kleine gnoe lijkt een eenvoudige prooi. Een van de leeuwinnen komt uit de boom en loopt richting de kleine gnoe. De kleine gnoe staan nog geen 20 meter van ons vandaan, iedereen houdt zijn adem in over wat er nu gaat gebeuren. Langzaam sluipt de leeuw naar de kleine gnoe. De leeuw stopt en gaat in het gras liggen. Plots spingt de leeuw op en met een paar sprongen heeft hij de kleine gnoe te pakken. De leeuw dood de kleine gnoe en sleept hem de struiken in. Dit is geen safaripark maar de harde werkelijkheid van het leven in de Ngorongoro. We hebben deze vakantie al veel gezien maar dit slaat alles.





Later op de dag zien we nog een keer een zwarte neushoorn, nu wat dichterbij en een paar groepen hyena’s. Rond 5 uur zijn we weer bij de lodge.

Lees verder…

Arusha

Arusha

Dag 17

Het is feest want Mirjam is jarig. We hangen ballonnen aan de truck en er is taart. Na felicitaties en ontbijt vertrekken we richting Mto-Wa-Mbu. Onderweg stoppen we bij een kleine souvenir winkel waar ze veel T-shirts verkopen.

Tegen 10 uur zijn we in Mto-Wa-Mbu waar we met mensen van het Curtural Tourism Program een wandeling maken door het dorp en de omringende bananenplantages. We zien de bereiding van bananenbier en kunnen dit ook proeven.



Er zijn veel half afgebouwde huizen. Als mensen geld hebben brengen ze dat niet naar een bank, want die is er niet, in plaats daarvan gebruiken ze het geld voor de bouw van een nieuw huis. Ze kopen eerst bouw materiaal en beginnen met de bouw als het geld op is wachten ze tot de volgende oogst als ze weer geld hebben. Zo kan het wel jaren duren voordat het huis klaar is. De bouw van een huis kost 2-3 duizend euro. Lopend door de bananenplantages zien we naast verschillende soorten bananen, ze hebben er hier meer dan 30, andere soorten fruit.

We zien een schooltje waar de kinderen gratis onderwijs krijgen, betaald uit het geld van de wandelingen. De lunch wordt verzorgd door een aantal vrouwen van het dorp en bestaat uit traditionele gerechten van verschillende stammen. Het smaakt erg goed. Door de hitte lopen we terug naar de truck.

Baobab tree

Onderweg bezoeken we een Masai dorp, als we aankomen bij het dorp blijkt het er niet meer te zijn. Het dorp is volledig weg, de bewoners zijn met huis en al ergens anders gaan wonen. We gaan op zoek naar een ander Masai dorp vlakbij. Het blijkt dat alle volwassenen weg zijn naar een ander dorp waar een bruiloft is. We mogen dit dorp bezoeken.

Een Masai dorp bestaat uit een omheining van acacia-takken met daarbinnen een aantal hutten. In de hutten wonen de vrouwen van één man met hun kinderen. In het dorp wat we bezoeken woont een man met zijn 3 vrouwen. De vrouwen hebben de man gevraagd een nieuwe jonge vrouw te nemen zodat die kan helpen met het zware werk. Vandaag trouwt de man daarom zijn 4e vrouw. De bruid zit prachtig gekleed in een nieuwe hut die de andere vrouwen voor haar gebouwd hebben. De vrouw kijkt treurig, dat is niet zo vreemd als je bedenkt dat ze die avond besneden zal worden.





De besneeuwde top van de Kilimanjaro

Rond 5 uur komen we aan bij de Masai Campsite vlak bij Arusha, een prima camping met een gezellige bar en restaurant. We nemen een drankje in de bar en eten de verjaardagstaart van Mirjam. Na een lekkere douche eten we in het restaurant van de camping, het eten smaakt prima maar het is weinig en niet erg warm.

Dag 18

We worden al vroeg gewekt door andere mensen die vertrekken. Tegen 7 uur zitten we aan het ontbijt. We gaan eerst Arusha in om inkopen te doen, wij hebben daar de tijd om souvenirs te komen. Wij kopen een tafeltje voor $23, een tas voor $7, een T-shirt voor $3, een bordje met Kariboe voor $3,50 een twee armbandjes voor $1 en een wandkleed voor $10.

Usambara mountains

Usambara mountains

Vervolg dag 18

Onderweg naar Usambara mountains lunchen we onder een sausage-tree (worstenboom). Aan deze boom hangen grote vruchten die lijken op een grote worst, deze vruchten worden door geen enkel dier gegeven. Vreemd genoeg zijn de vruchten zo zwaar dat ze zelfs niet blijven drijven.

Na een lange, saaie en vooral hete reisdag draaien we om 4 uur van de hoofdweg af, een uur lang slingeren we de bergen in. We stijgen snel en het wordt koeler in de bergen. We overnachten in Lushoto op de Lawn camping.

Dag 19

We maken een wandeling van 3 uur met onderweg een prachtig uitzicht over de masai vlakte. Van het regenwoud in deze omgeving is niet veel meer over, we zien dan ook geen echt regenwoud tijdens de wandeling. Wat we wel zien zijn enkele kameleons, bijzonder fascinerende dieren. We krijgen een prima lunch met heerlijk brood, jam, fruit en kwark.


In de middag bezoeken we een weeshuis. Het weeshuis ziet er redelijk netjes uit, al is het aangrijpend om de kamer te zien waar de kinderen verblijven die HIV-positief zijn. We zijn nog op zoek naar het adres van dit weeshuis, dus als je dat hebt of binnenkort deze reis maakt probeer dan het adres te achterhalen en stuur deze naar mij.

Na een drankje op het terras bij de camping pakken we de koffers opnieuw in, vanavond is de laaste dag in de tent.

Dag 20

Om 7 uur vertrekken we voor een lange reisdag naar Dar-es-salaam, waar we om 3 uur aankomen. In het begin is het koud, flarden mist hangen tussen de bergen. In de truck pakken sommige mensen de slaapzak en gaan daar onder zitten. Langzaam dalen we af uit de bergen en wordt het warmer. Aangekomen op de Masai vlakte aan de voet van de bergen is het weer zeer warm. We lunchen vlak bij een waterpoel waar de Masai de koeien laten drinken en de was aan het doen zijn.

Lees verder…

Zanzibar

Zanzibar

Vervolg dag 20

We besluiten als groep niet in Dar-es-salaam te blijven maar direct door te reizen naar Zanzibar. Om 4 uur stappen we op de ferry naar Zanzibar. Na een rustige boottocht van 2 uur en de nodige formaliteiten bij de immigratiedienst van Zanzibar lopen we naar ons hotel, waar we tegen half zeven aankomen. We slapen in het Safari Lodge hotel.


Dag 21

Na een warme nacht vertrekken we ‘s ochtends voor een tour langs een aantal eilandjes voor de kust van Zanzibar. Het eerste eilandje is niet meer dan een zandbank waar we mooie schelpen en koraal vinden op het strand. We zwemmen er in een prachtige turqoise zee met lekker warm water. Na een tijdje varen we verder naar een ander eiland.

We komen bij een koraalrif waar we uitgebreid de tijd nemen om te snorkelen. Er is veel mooi koraal en verschillende vissen. Het rif is ondiep dus je kunt er goed snorkelen. Tegen lunchtijd gaan we verder naar een volgend eiland.


Op prison-island lunchen we op het strand, we eten fruit en pannenkoekjes. Op het eiland zijn restanten van een oude gevangenis en er leven hele grote landschildpadden. Helaas leven de schildpadden niet meer vrij omdat er in het verleden schilpadden zijn gestolen. Een groot deel van de middag brengen we door met wandelen, zwemmen, snorkelen.




Aan het einde van de middag varen we langs snake-island en graveyard-island terug naar Stonetown. ‘s Avonds eten we prima bij Blues restaurant. ‘s Nachts houden we de airco op de hotelkamer aan, zodat we een lekkere koele nacht hebben.

Dag 22

We slapen uit en na het ontbijt gaan we de stad in. We moeten geld wisselen want we hebben $20 per persoon nodig voor de luchthavenbelasting. Na wat rondvragen en zoeken komen we uit bij een wisselkantoor naast Serena hotel waar ze Visa en Mastercard accepteren. Op het teras van Serena hotel genieten we van een koel drankje en het prachtige uitzicht over de zee waar verschillende dhows langsvaren. Het Serena hotel is een van de meest luxe hotels van het eiland.

We dwalen door de smalle straten van Stown Town. In de straatjes kun je gemakkelijk verdwalen, uiteigenlijk kom je vrijwel zeker op een andere plaats uit als dat je dacht. Echt verdwalen kun je echter niet omdat je uiteindelijk altijd bij een grote straat uitkomt. Veel huizen in Stown Town hebben prachtige deuren met veel deurbeslag en soms mooi bewerkt met houtsnijwerk.


‘s Avonds drinken we wat met de hele groep bij Blues Restaurant, het is de laatste avond dat we als hele groep bij elkaar zijn omdat een van ons langer blijft en gaat duiken op het eiland Pemba. Langs de kade is ‘s avonds een markt met verschillende kraampjes waar je eten kunt komen. We eten hier een heerlijke pizza en een beefburger. We sluiten de avond af met een mixed-fruit-juice bij Mercury’s.

Terug reis

Terug reis

Dag 23

We beginnen onze terugreis om 7 uur met een busje van het hotel naar de luchthaven van Zanzibar. Stipt op tijd vertrekt het vliegtuig, van waaruit we een mooi uitzicht hebben op de eilanden voor de kust van Zanzibar. Na een vlucht van 55 minuten landen we op het vliegveld van Nairobi. Direct aansluitend is er een vlucht van Kenia Airways naar Amsterdam, helaas kunnen we niet met deze vlucht mee omdat er te weinig tijd is om onze tickets om te boeken. We gaan daarom naar Silver Springs Hotel om daar de dag door te brengen.

We besteden die met lezen, luieren, zwemmen en eten. Tegen 9 uur nemen we de taxi weer terug naar het vliegveld. Na een vlotte check-in en het nodige wachten op het vliegveld vertrekken we om half 12 richting Amsterdam waar we iets na 6 uur landen.

Uitzicht op Kilimanjaro vanuit het vliegtuig

Bestemming

Bestemming

Appartementencomplex Villagio Alkantara ligt aan de rand van Giardini Naxos; een dorpje ongeveer 5 kilometer en behoorlijk veel hoogtemeters (lager) verwijderd van Taormina, aan de noord-oostkust van Sicilie.

Een eenvoudig, maar schoon appartementje, een ENORM zwembad en een piep-klein winkeltje zijn de belangrijkste attracties van het appartementencomplex. Het ligt behoorlijk ver van de boulevard van Giardini, in de wijk Recanati. In het hoogseizoen stopt er een busje voor de deur. Nu gaat de dichtstbijzijnde bus van het busstation 20 minuten lopen verderop.

SARS en hoe we in Sicilie kwamen

SARS en hoe we in Sicilie kwamen


Het leek zo mooi: Peking! Een geweldige aanbieding en de mogelijkheid om deze fascinerende stad uitgebreid te gaan bekijken! Dit was nog spannender dan ons eerste plan Sicilië. Boeken dus!
We hadden nog maar nauwelijks geboekt, of een paar dagen later kwam SARS in het nieuws; het longvirus waar inmiddels de wereld van in de ban is. Hoewel het in eerste instantie nog onschuldig leek, werd al snel duidelijk dat het virus zich in een rap tempo verspreidde en behalve in Hong Kong, ook in Zuid China (Guandong) en Peking voor kwam. Gespannen volgden we de ontwikkelingen. Waar we eerst nog dachten dat we met wat voorzorgsmaatregelen prima naar Peking konden, werd de situatie al snel vervelender. Net toen we zelf besloten dat het ons te ver ging, maakt woensdag 23 april een negatief reisadvies een definitief eind aan onze vakantieplannen.

En toen was het rennen geblazen: waar waren onze paspoorten? En kregen we ons geld terug? En eìgenlijk wilden we óók nog steeds op vakantie! Eveline haalde al haar overtuigingskracht uit de kast en kreeg het voor elkaar om al donderdagmiddag de paspoorten weg te halen bij de Kras-visumdienst. Prima actie en fijne medewerking van Kras!

Donderdagavond zaten we bij D-reizen. En opnieuw werd en meegedacht en meegewerkt. We konden de reis omboeken en het resterende geld krijgen we binnen twee weken op onze rekening: 100%! Maar waar konden we heen? Een foute Costa? Of naar Ierland? Zouden we misschien niet tóch naar Sicilië kunnen…?

De laatste twee vliegtuigstoelen en “keuze” uit één appartement, maar we gaan! En zo kwamen we via een omweg, terug bij onze eerste bestemming!

De vliegreis en aankomst

De vliegreis en aankomst


De vlucht van Schiphol vertrok prima op tijd: stipt half acht vertrek vanaf een bewolkt, nat en koud Nederland. Boven Italie klaarde de lucht op en bij aankomst op Catania, de noordoostelijke luchthaven van Sicilie was het 16 graden…. om kwart over tien ‘s avonds!

De transfer verliep na wat vertraging zonder avonturen… voor ons. De hostess, Raldy, beleefde haar vuurdoop. Nerveus en natuurlijk waren er lastige mensen met lastige problemen! Rijbewijs kwijt, passagiers kwijt… lastig hoor, toeristen!

Aankomst in Giardini Naxos om 12 uur en na tas uitpakken doken we in bed! Tukken!!

Zonnig Giardini-Naxos en Taormina

Zonnig Giardini-Naxos en Taormina


Wat een herrie; doortrekkende w.c.’s met een geluid als een optrekkend vliegtuig, klapperende deuren en dat geluid dat die buurman maakte….. Jech!

Het ontbijt in de zon maakte heel veel goed. Iets voor negenen in je t-shirt in de zon buiten aan het ontbijt, dat voor Italiaanse begrippen heel behoorlijk was. En die cappuchino!


Om kwart over 11 kwam Raldy (ja, de hostess), bijgestaan door een collega, uitleg geven over de excursies, de buurt en de routes… Hoe kom ik NIET overal op Sicilie…

Een feestdag (1 mei, dag van de arbeid) en een onhandige excursie (we willen ECHT mee, maar waarom is dat kreng alleen op dinsdag) gooien roet in het eten voor wat betreft ons stoere Palermo plan. Boe!

Dan maar excursies naar Piazza Armerina (dinsdag), de Etna (woensdag) en Palermo (vrijdag). En we besluiten om zelf (ja, stoer) naar Siracusa te gaan!

Na alle uitleg EN even petje ophalen (wat een weer!) gaan we op pad. Een afschuwelijke uitleg van Raldy en een HEEL slecht kaartje, zorgen ervoor dat we moeten vertrouwen op ons post-duif-gevoel. En dat lukt: Giardini Naxos!


De boulevard is prachtig (wat is dat water blauw!) en de mensen heel erg vriendelijk: zomaar twee sinaasappels uit eigen tuin van een passerende meneer en de ober holt ons achterna met richting-informatie.

De bus naar Taormina slingert omhoog: vol, warm, maar met een geweldig uitzicht. Het stadje is geweldig en veel te duur en de Griekse Theater erg de moeite waard.

Nu effe uithijgen in een Internet-cafe en straks de bus terug. Tot zover is het geen straf, dit eiland!!

Siracusa

Siracusa


Alweer mooi weer! Ook vanochtend op tijd op en een ontbijt in de zon. Daarna zijn we naar het busstation gelopen (dat is dus toch verder dan een kwartiertje) en vandaar met de bus naar het treinstation. Karin vindt kaartjes kopen een avontuur, maar dat is onzin want haar Italiaans gaat fantastisch. De trein is maar 5 minuten te laat, wat voor Italiaanse begrippen bijzonder is. Twee uur en een mooie treinrit later zijn we in Siracusa.




Daar lopen we naar het archeologische gebied waar we achtereenvolgens het Griekse theater, het oor van Dionysius (een enorme grot met aparte akoustische eigenschappen) en het Romeinse amfitheater bezoeken. Bijna net zo indrukwekkend zijn 2 vechtende reuzehagedissen.

Na een tijdje wachten op een bus maken we toch maar een stevige wandeling naar de andere kant van de stad. Daar staat de Dom, een fontein die niks omhoog krijgt en daartussenin kleine steegjes, kronkelweggetjes en boulevards. Mooi!




Zometeen wacht de terugtocht, snel wijn naar binnen gieten om snel te slapen (afzien!) want morgen staat de excursiebus om 7.50 klaar.

Caltagirone en Piazza Armerina

Caltagirone en Piazza Armerina

Dat opstaan viel niet mee, maar door een paar versnellingen sneller het ochtendritueel te doorlopen waren we wel ruim op tijd klaar. Op naar de SMA; de grote supermarkt waar we werden opgepikt. De bus was keurig op tijd en we hadden zelfs een bekend gezicht aan boord: Raldy ging ook mee!

De reis naar Caltagirone werd doorspit met verhalen en uitleg van Francesco, onze Duits-Italiaanse gids, die ook een stevig mondje Engels sprak. Na ongeveer anderhalf uur rijden kwamen we aan in Caltagirone; een stadje dat vooral bekend is geworden door de 142 treden tellende trap (nee, we zijn NIET helemaal naar boven geweest), waarvan elke trede door een apart keramiek-motief is bedekt. Mooi gezicht!

Keramiek wordt in Caltagirone nog steeds met de hand gemaakt: klei wordt een gebruiksvoorwerp dat na droging wordt gebakken. Daarna wordt het beschilderd en geglazuurd en vervolgens nog een keer gebakken. We mochten een kijkje nemen in een “atelier”, waar een stel ginnegappende meiden aan het werk was. Toch wel leuk om even te zien.


Na koffie (waarom wilde die ober ons nu perse met volzinnen aanspreken: net nu we zo trots worden op on Italiaans, begrijpen we er niets meer van. We besluiten dat het aan hem ligt!) in de bus naar Piazza Armerina en meer specifiek naar de Villa Romana. Een halverwege vorige eeuw opgegraven Romeins landhuis uit de 4e eeuw na Chr., waarvan de vloeren volkomen bedekt zijn met (de resten van) schitterende mozaieken. Het geheel is bedekt met een glazen dak om de mozaieken te beschermen, waardoor het ook bij deze temperaturen (alweer zonnig en ongeveer 25 graden) al een oven wordt, maar het is de moeite waard. Grote delen zijn erg goed bewaard gebleven en de voorstellingen zijn erg gedetailleerd. Wist je trouwens dat ze in die tijd ook al dames in bikini’s hadden? De moeite waard! 😉

In Piazza Armerina konden we met de kudde (overigens erg beperkt: ongeveer 15 a 20 mensen) mee lunchen, maar we wilden natuurlijk liever zelf iets regelen. Dat resulteerde na 10 minuten zoeken in een late lunch in een plaatselijk restaurant dat prima eten serveerde. Op de gok namen we een “papardelle” van het huis. Dat bleek pittig, maar erg lekker. Iets met spinazie en broccoli in de saus. En pepers dus…

Na de lunch (het is dan drie uur), hoppen we de bus in en gaan we terug naar Giardini. Daar zijn we om ongeveer 5 uur. We strompelen de supermarkt in, slepen wat wijn en hapjes mee naar het appartement en ploffen op een stoel, om daar de eerste uren niet meer vanaf te komen. Heerlijk: wat een dag!

Etna

Etna

Nog vroeger vandaag! Boe! En dat bleek niet eens nodig, want door mist was de bus vertraagd en werden we uiteindelijk op hetzelfde tijdstip opgepikt als gisteren! Gelukkig rook Eef verse croissantjes. Dan wil zelfs Karin wel ontbijten!


Affijn; uiteindelijk zat iedereen in de dubbeldek-bus, inclusief Grete (de gids) en reden we door de dichte mist naar Alcantara. Nee, niet ons appartement deze keer, maar een enorme kloof, in de rotsen uitgeslepen door lava. Eef was een bikkel en ging de trap af. Geen idee hoeveel treden, maar auw! 🙂 Als we een paar uur hadden gehad waren we gaan waden met lieslaarzen (dat kan daar), maar het feit dat we maar drie kwartier hadden was een mooi excuus (water van 11 graden, brrrr).

Inmiddels scheen de zon! En reden we door naar Randazzo, een tegen de hellingen van de Etna geplakt mini-plaatsje, waar vandaan een mini-treintje rond de Etna gaat. We reden een uur mee, tot Adrano. Onderweg heb je een schitterend uitzicht op de vulkaan en de hellingen eronder. Zoals overal valt op dat er velden vol bloemen staan. Je ruikt ze zelfs in de trein!

Uiteindelijk was het zover: de vulkaan zelf!
Vanaf “Rifugio Sapienza” het plateau waar de bus stopte, ging vroeger een kabelbaantje. Al bij de uitbarstingen in de jaren ’80 werd dit ding een aantal keren verwoest. Na de laatste uitbarsting hebben ze nog geen tijd gehad voor reparaties. Na een heftige uitbarsting in 2001, explodeerde de vulkaan namelijk opnieuw in oktober 2002 en werd de kabelbaan weer onder de lava bedolven. Er steken nog wat resten bovenuit.

Sinds vijf dagen worden er weer tochten de vulkaan op gemaakt; met speciale minibusjes en vergezeld (als altijd) door een berggids.



Ja, NATUURLIJK zijn we naar boven gegaan! Met maar 1 busgenoot, doken we een bijna vertrekkende minibus in en door een soort maan-landschap scheurden we de berg op. Het is een fantastisch gezicht! Er lag op sommige plaatsen nog sneeuw en de brokken lava stapelen zich metershoog op. Boven gekomen maakten we een korte wandeling, naar een uitzichtspunt. Het leek wel een sauna. Het ene moment liepen we door de sneeuw en even later kwamen we langs een plaats waar de lava nog zo heet was dat het wel een barbeque leek!

Het uitzicht was geweldig! Het is een geweldig gevoel om bovenop (nouja; ongeveer 2600 meter) een actieve vulkaan te staan. Je begrijpt ineens waarom je een verklaring moet ondertekenen waarin je aangeeft dat het jouw probleem is als dat ding ontploft! 🙂

En nu zijn we moe en blij en toe aan een drankje. Alweer: wat een dag!!


Vrije dag

Vrije dag



Het plan was niets doen en dat is gelukt. Na het ontbijt in de zon aan het zwembad zijn we met literatuur (studieboek en Viva’s; je mag zelf bedenken wie wat las) en factor 20 er opnieuw naast geploft. Studeren, lezen, zonnen en verder helemaal niets. Het leek wel vakantie! 🙂

‘s Avonds een kleine wandeling naar een leuk restaurantje dat uitkijkt over de baai (alleen van sfeerverlichting hebben ze hier nog nooit gehoord) en na een wandeling terug en een wijntje zat de dag er weer op. Heel naar allemaal…

Palermo

Palermo


Hoe vroeg is het??? We zijn wat gedesorienteerd als de wekker gaat. Om kwart over zes (ongeveer) zitten we in ieder geval in de bus, op naar Palermo. Eef slaapt het grootste deel van de reis en Karin studeert wat. De tijd vliegt in ieder geval voorbij en drie-en-een-half uur later zijn we in Palermo. Schitterend gelegen aan de baai, met op de achtergrond Monte Pellegrino.

Daar pikken we stadsgids Antonio op en de eerste stop is Cappella Palatina, een kleine kapel die verstopt ligt in een Normandisch Kasteel, La Martorana. Schitterende mozaieken op alle muren en een fantastisch bewerkt houten “stalachtieten” plafond.

Veel tijd hadden we niet binnen, maar het was erg indrukwekkend. Net als de tweede bezienswaardigheid, de middeleeuwse cathedraal van Monreale. Eigenlijk de Capella Palatina in het groot. We fotograferen ons suf en Eef heeft al een paar erg mooie foto’s laten zien! Vlak ernaast ligt een oud klooster met een eindeloos aantal allemaal verschillende “zuilen”. Karin is inmiddels begonnen aan haar vierde fotorolletje van deze vakantie…



Terug door de nauwe straatjes van Palermo en op naar de cathedraal. De buitenkant is indrukwekkend: de oudste delen stammen uit de 11e eeuw. En bijna elke eeuw zijn er delen bijgebouwd. De binnenkant valt eigenlijk erg tegen, met uitzondering van een “zonnenklok”, die precies het astronomische middaguur aanwijst als wij er zijn. Gids Antonio is enthousiast en we moeten toegeven dat het een knap staaltje bouwkunst is!


Na deze stop is het tijd voor de middagpauze…. Laten we aan de afgrijselijke eetgelegenheid geen woorden vuil maken. Gelukkig is er een schattig marktje in de buurt waar we heerlijk een half uurtje overheen dwalen voor we de bus weer ingaan voor een korte stadsrondrit. Daarna is het op naar de catacomben; Convento dei Cappuccini (nee, niet de koffie). Er liggen daar 8000 lijken, in meer of minder goed bewaarde toestand. Het absolute “hoogtepunt” is Rosalia Lombardo, een tweejarig meisje dat in 1920 overleed en er bij ligt alsof ze ligt te slapen.

Om stil van te worden. Dat werd het dan ook: op de terugweg ligt bijna iedereen in de bus te slapen. Om 7 uur staan we weer voor ons appartement. Bekaf, maar wel blij!

Laatste dag – Taormina en zwembad

Laatste dag – Taormina en zwembad



Een ontbijtje in de zon kan er nog af, maar daarna is het nog even haasten geblazen, want we moeten om 10 uur uit ons appartement zijn! Gelukkig hebben we gisteravond het meeste gedaan. Vuilnis weg, tassen bij de receptie en daarna op naar Taormina.

Het blijkt markt op de weg ernaartoe, dus we wringen ons door een mensenmassa langs alle kraampjes. Daarna de bus en nu dwalen we wat door dit erg schattige stadje. Vanavond worden we om 20:00 uur opgehaald door de bus en dan zit het er weer op. Dag heerlijk eiland en zeker tot ziens!

Boeken … 09-07-2003

Boeken … 09-07-2003

De reis is uiteindelijk ruim van te voren geboekt: op 9 jui 2003. We vliegen dus 10 juli naar Oslo en zijn 20 juli weer terug en voorlopig hebben we nog geen idee wat we gaan doen.

Dag 1 (maar nu echt)

Dag 1 (maar nu echt)

Veel te vroeg opgestaan (zelfs Martijn moest al naar z’n werk…). Maar goed, op schiphol lagen er zowaar twee tickets klaar. Gelukkig was de meneer van KLM wel wakker en wees hij ons op het feit dat we de terugweg hadden geboek vanaf een vliegveld ver buiten Oslo wat niet per openbaar vervoer bereikbaar is… (Gelukkig stond het volgens hem ook heel slecht aangegeven op Internet). Maar drie keer vriendelijk glimlachen lostte ook dat probleem weer op en we reizen nu ongeveer om dezelfde tijd terug (voor thuis, vertrek is pas om 13.00 uur, vluchtnummer komt nog).

Afijn iets meer dan anderhalf uur na vertrek stonden we al weer in Oslo. Weer onderweg was prima en we hadden dan ook een perfekt uitzicht.

Op Oslo hebben we met de hulp van een aantal vriendelijke dames onze reis naar het centrum in een hypermoderne trein geregeld en hadden we ook al een adres van een hostel/hotel in het centrum van de stad.
Het hostel bleek een prima optie, eigen kamer met douche en toilet en stapelbedden voor 4 personen. Prima de ruimte dus.

>
Nadat we gesettled waren zijn we er met het perfekte weer op uit getrokken voor de verplichte stadsverkenning. Beetje langs de haven gewandeld, bij het kasteel gekeken, het paleis van het plaatselijke opperhoofd bekeken en een beetje door de winkelstraten geslenterd. Al met al een prima middagje. Daarna werd het dringend tijd voor een tukje in het park en een stevige avondmaaltijd in de vorm van … burgers natuurlijk.

‘s Avonds hebben we een poging gedaan de door ons meegenomen fles wodka soldaat te maken. Morgen zullen wij ons offensief moedig doorzetten en we zullen niet eerder opgeven voordat we eeuuuhh, de fles gekopt hebben zeg maar.

Zo, dat was het voor vandaag, stelletje snødærds! (beroemd noors scheldwoord)

Dag 2: vrijdag 11 juli

Dag 2: vrijdag 11 juli

Heeeeerlijk getukt, alleen wat is het hier lang licht zeg! Maar goed: het bleek minder mooi weer, maar wel droog gelukkig. Het ontbijt is “included” en dat is niet echt een overbodige luxe gezien de prijzen in dit land. Ik denk dat we nog wel vaker naar de burger gaan grijpen! 🙂

Het eerste avontuur bestond uit een bestorming van het kasteel, de “Akershus festning”, gebouwd vanaf 1299 (in meerdere stadia) en tot op de dag van vandaag in handen van het leger. Er rennen dus nog steeds mannetjes (en ongetwijfeld ook vrouwtjes) in uniform rond. Het is veel en veel groter dan we in eerste instantie dachten en er zijn een behoorlijk aantal zalen in perfecte staat bewaard gebleven. Mooi om te zien en leuk om op de vestingsmuren te staan (Harro genoot) en zelfs de inmiddels stevig doorzettende motregen deed daar niets aan af.


Volgens Harro was de wereld daarna een kwartslag gedraaid… Toen we dat hadden opgelost (kostte wat moeite) vonden we vrij snel het station terug. Dat was handig, want daar konden we de treinreis naar Bergen voor morgen (zaterdag) boeken… Laten we het niet meer over de prijzen in dit land hebben, maar dat goedkope vliegticket is gecompenseerd inmiddels… Zaterdag de 19e reizen we met dezelfde trein weer terug naar Oslo en in de tussentijd gaan we ons in Bergen en omgeving vermaken.

Na nog een uurtje stad zitten we ons nu voor te bereiden op de boottocht naar het Vikingmuseum (Harro geniet alweer) en vanavond gaan we als troost lekker uit eten… vis ofzo… 🙂

Oslo – Bergen, zaterdag 12 juli 2003

Oslo – Bergen, zaterdag 12 juli 2003

Na opnieuw een nachtje heerlijk tukken keken we bij het wakker worden wat angstig uit het raam: je ziet niet veel van een prachtig uitzicht als het rotweer is en regent… Maar gelukkig: wolkjes en een zonnetje dus dat beloofde een prima reisje te worden. Na ontbijt, tas pakken en een wandelingetje naar het station zaten we om half elf in de trein, die stipt 10:43 vertrok. Het eerste deel van de reis was rustig: bebouwing, veel groen, maar nog niets spectaculairs. Dat veranderde na ongeveer 2 uur en het werd daarna alleen maar beter. Meren, bergen, prachtige doorkijkjes, velden met bloemen en uiteindelijk uitzicht op vier gletchers naast elkaar en een prachtig besneeuwd landschap. De tijd vloog voorbij en we zijn het er over eens dat dit met recht 1 van de mooiste routes van Europa mag heten. Geweldig! En volgende week zaterdag mogen we nog een keer!


In Bergen was het weer wat minder: stevig bewolkt en een flink stuk frisser. Harro sloeg aan het bellen en het viel nog niet mee om een slaapplaats te krijgen. Uiteindelijk kwamen we terecht in een hostel: 14 bedden per kamer! Tasje neergooien en natuurlijk direct de stad in: die knie zat behoorlijk vast, ondanks de wandelingetjes in de trein! We ontdekten onmiddellijk een geweldig stukje Bergen dat op de Unesco World Heritage lijst staat: Bryggen, het oude Hanse-gebied. Allemaal kleine, houten, scheef staande huisjes, van rond 1700. We slenterden wat rond en besloten morgen zeker terug te komen. Daarna was het tijd om te fourageren: de 7/11 deed wonderen. Zelf koken! Nouja; brood, maar zelfs met een salade!

Daarna ging het licht uit en slaapzaal of niet (wel dus: onze kamergenoten druppelden in meer of mindere staat van dronkenschap langzaam binnen): slapen!