Reisverslag.org

Dag 4

De bavianen hebben ons kamp vannacht met rust gelaten en ondanks de hitte hebben we redelijk geslapen. ‘s Ochtends snel ontbijt met thee, banaan en een koekje want vandaag maken we een gamedrive door Samburu National Park.

We gaan op zoek naar de leeuwinnen die we gisteren aan de andere kant van de rivier gezien hebben. Onderweg stuiten we op twee buffels en een gerenoek (giraf antilope) samen met een kudde impala’s. De leeuwen zijn overgestoken naar de andere kant van de rivier en tegen de tijd dat we daar aankomen zijn ze vertrokken. We trekken verder het park in. Plots ziet één van ons dat in de verte een groep impala’s opspringen, daar achter loopt een leeuw. Als we die kant oprijden staan we ineens midden tussen vier leeuwinnen die duidelijk op zoek zijn naar voedsel.


Verder op hebben we een zebra gezien die we gaan zoeken. De zebra is echter nergens meer te vinden, wel zien we weer girafantilopen. Even later vinden we ook de zebra weer. Terug naar de rivier waar een giraf staat te drinken. We rijden terug naar het kamp. En dan (op nog geen 2 km van het kamp) zien we de twee leeuwinnen van de vorige dag weer bij een zojuist gevangen giraffe. Onze dag kan niet meer stuk en we zijn pas halverwege.


Bij het kamp aangekomen heeft Susan een uitgebreide lunch bereidt. ‘s Middags mogen we douchen en zwemmen bij de lodge vlakbij. Een baviaan komt gevaarlijk dicht naar ons toe, maar wordt afgeschikt door de gooiende armbeweging van Lex. We lopen een paar honderd meter door het park naar de lodge. Bij de lodge worden we verwend op een tropisch verfrissingdrankje en genieten we allemaal van het zwembad.

Tegen de avond maken we onze tweede gamedrive van de dag. We zien weer leeuwen en olifanten, maar ook een cheeta en een groot aantal andere dieren waaronder de netgiraffe, de grevy zebra en de girafantilope die allemaal alleen in deze streek voorkomen. Het avondlicht is prachtig. Benson, lid van de Samburu stam komt op bezoek samen met een medebewoner en beantwoord de vele vragen die we hebben.

Dag 5

We vertrekken rond 8 uur al gamedrivend naar de uitgang van het park. Ook nu zien we weer veel wild, waaronder een kudde van ongeveer 20 olifanten. Ook zien we een aantal koedoe’s deze komen alleen in deze streek voor, maar je krijgt ze meestal niet te zien omdat die zich in de bergen ophouden.


We gaan terug naat het Samburu dorp en maken een wandeling met Benson en Gabrielle en nog wat dorpsbewoners naar de rivier. De Samburu vertellen ons het een en ander over de planten in de omgeving. We vinden sporen van olifanten en hyena’s rond het dorp. De Samburu krijgers tappen bloed van een geit en drinken dit op. In combinatie met melk is dit de dagelijkse kost en een dagelijks terugkerend ritueel.


Daarna gaan de Samburu mannen met ons (alleen de mannen) baden in de rivier.

Vervolg dag 18

Onderweg naar Usambara mountains lunchen we onder een sausage-tree (worstenboom). Aan deze boom hangen grote vruchten die lijken op een grote worst, deze vruchten worden door geen enkel dier gegeven. Vreemd genoeg zijn de vruchten zo zwaar dat ze zelfs niet blijven drijven.

Na een lange, saaie en vooral hete reisdag draaien we om 4 uur van de hoofdweg af, een uur lang slingeren we de bergen in. We stijgen snel en het wordt koeler in de bergen. We overnachten in Lushoto op de Lawn camping.

Dag 19

We maken een wandeling van 3 uur met onderweg een prachtig uitzicht over de masai vlakte. Van het regenwoud in deze omgeving is niet veel meer over, we zien dan ook geen echt regenwoud tijdens de wandeling. Wat we wel zien zijn enkele kameleons, bijzonder fascinerende dieren. We krijgen een prima lunch met heerlijk brood, jam, fruit en kwark. In de middag bezoeken we een weeshuis. Het weeshuis ziet er redelijk netjes uit, al is het aangrijpend om de kamer te zien waar de kinderen verblijven die HIV-positief zijn. We zijn nog op zoek naar het adres van dit weeshuis, dus als je dat hebt of binnenkort deze reis maakt probeer dan het adres te achterhalen en stuur deze naar mij.

Na een drankje op het terras bij de camping pakken we de koffers opnieuw in, vanavond is de laaste dag in de tent.

Dag 20

Om 7 uur vertrekken we voor een lange reisdag naar Dar-es-salaam, waar we om 3 uur aankomen. In het begin is het koud, flarden mist hangen tussen de bergen. In de truck pakken sommige mensen de slaapzak en gaan daar onder zitten. Langzaam dalen we af uit de bergen en wordt het warmer. Aangekomen op de Masai vlakte aan de voet van de bergen is het weer zeer warm. We lunchen vlak bij een waterpoel waar de Masai de koeien laten drinken en de was aan het doen zijn.

Lees verder…

Vervolg dag 5

Rond 11 uur vertrekken we weer uit het Samburu dorp voor een lange rit richting Thomson Falls. Onderweg lunchen we in Isiolo. Langzaam verandert het droge dorre landschap van de Samburu in een vruchtbaar berglandschap met onderweg prachtige vergezichten. Regelmatig hebben we goed zicht op een onbewolkte Mount Kenia.

We doorkruisen een uitgestrekte grasvlakte via een landweggetje. Op de grasvlakte zien we naast de vele vleesrunderen onderandere grand gazellen, hartebeesten, jakhalzen en een paar kroonkraanvogels.

Voordat we aankomen in Thomson Fall’s, zijn we al gestegen van 300 meter naar 2360 meter. Daardoor daalt de temperatuur naar een aangename waarde. We slapen vannacht in Thomson Falls Lodge, op een kamer met douche, toilet en openhaard. De lodge ligt naast de Thomson Falls.

Dag 6

Om 7 uur ontbijt en om half acht een wandeling naar de waterval van 72 meter hoog. We krijgen een gids mee omdat er onlangs een beroving is geweest.

Lees verder…

Dag 6

We stoppen in de plaats Nakuru voor de lunch, hier kunnen we ook voor het eerst internetten. We reizen verder richting Lake Bogoria, onderweg zien we uitgestrekte agave velden voor de sisal productie. Even verderop hangen de vezels te drogen bij een fabriekje.

Bij Lake Bogoria heerst een zinderende hitte, in dit gebied valt maar heel weinig regen. Bij het meer zijn verschillende warmwaterbronnen en er zitten duizenden flamingo’s (die er niet al te best uit zien). Vlakbij is een viewpoint van waaruit je een mooi uitzicht heb over het meer.


We zetten aan het einde van de middag onze tenten op bij Lake Baringo, waar veel nijlpaarden en krokodillen zitten. Bij de camping is een bar ‘The thirsty goat’ waar we ‘s avonds goed gebruik van maken.

Vervolg dag 20

We besluiten als groep niet in Dar-es-salaam te blijven maar direct door te reizen naar Zanzibar. Om 4 uur stappen we op de ferry naar Zanzibar. Na een rustige boottocht van 2 uur en de nodige formaliteiten bij de immigratiedienst van Zanzibar lopen we naar ons hotel, waar we tegen half zeven aankomen. We slapen in het Safari Lodge hotel.


Dag 21

Na een warme nacht vertrekken we ‘s ochtends voor een tour langs een aantal eilandjes voor de kust van Zanzibar. Het eerste eilandje is niet meer dan een zandbank waar we mooie schelpen en koraal vinden op het strand. We zwemmen er in een prachtige turqoise zee met lekker warm water. Na een tijdje varen we verder naar een ander eiland.

We komen bij een koraalrif waar we uitgebreid de tijd nemen om te snorkelen. Er is veel mooi koraal en verschillende vissen. Het rif is ondiep dus je kunt er goed snorkelen. Tegen lunchtijd gaan we verder naar een volgend eiland.

Op prison-island lunchen we op het strand, we eten fruit en pannenkoekjes. Op het eiland zijn restanten van een oude gevangenis en er leven hele grote landschildpadden. Helaas leven de schildpadden niet meer vrij omdat er in het verleden schilpadden zijn gestolen. Een groot deel van de middag brengen we door met wandelen, zwemmen, snorkelen.

Aan het einde van de middag varen we langs snake-island en graveyard-island terug naar Stonetown. ‘s Avonds eten we prima bij Blues restaurant. ‘s Nachts houden we de airco op de hotelkamer aan, zodat we een lekkere koele nacht hebben.

Dag 22

We slapen uit en na het ontbijt gaan we de stad in. We moeten geld wisselen want we hebben $20 per persoon nodig voor de luchthavenbelasting. Na wat rondvragen en zoeken komen we uit bij een wisselkantoor naast Serena hotel waar ze Visa en Mastercard accepteren. Op het teras van Serena hotel genieten we van een koel drankje en het prachtige uitzicht over de zee waar verschillende dhows langsvaren. Het Serena hotel is een van de meest luxe hotels van het eiland.

We dwalen door de smalle straten van Stown Town. In de straatjes kun je gemakkelijk verdwalen, uiteigenlijk kom je vrijwel zeker op een andere plaats uit als dat je dacht. Echt verdwalen kun je echter niet omdat je uiteindelijk altijd bij een grote straat uitkomt. Veel huizen in Stown Town hebben prachtige deuren met veel deurbeslag en soms mooi bewerkt met houtsnijwerk.


‘s Avonds drinken we wat met de hele groep bij Blues Restaurant, het is de laatste avond dat we als hele groep bij elkaar zijn omdat een van ons langer blijft en gaat duiken op het eiland Pemba. Langs de kade is ‘s avonds een markt met verschillende kraampjes waar je eten kunt komen. We eten hier een heerlijke pizza en een beefburger. We sluiten de avond af met een mixed-fruit-juice bij Mercury’s.

Dag 7

We vertrekken om 7 uur voor een nature walk naar de kliffen aan de rand van de Rift Valley. Onderweg zoeken de gidsen schorpioenen en een slang (carpet viper). We zien onderweg verschillende vogels waar we van de gids uitleg over krijgen.

We mogen gebruik maken van het zwembad van de lodge. Rond de campsite en het zwembad zijn heel veel vogels in de meest uiteenlopende kleuren.

Tegen de avond gaan we met boten het meer op om nijlpaarden en krokodillen te bekijken. We kopen op het meer vis bij een Masai visser voor de visarenden. We varen naar een van de kleine eilandjes op zoek naar de visarend. De gids fluit en de visarend zoekt een plaatsje in een boom. Zodra de vis, gevuld met een stuk hout zodat hij blijft drijven, in het water is gegooid komt de visarend en pikt de vis op uit het water. Het is een fantastisch gezicht om de mooie vogel zo vlak bij de boot te zien duiken op een vis. Het levert mooie foto’s en videobeelden op.

Als we gaan slapen horen we de hippo’s vlak bij de tenten.

Dag 8

‘s Ochtends worden we gewekt door de vele vogels op de campsite. We kunnen uitslapen want we vertrekken pas om 9 uur, dus half acht op staan en om 8 uur alles ingepakt en de tenten opgeruimd. Onder een van de tenten had zich een slang van ongeveer 50cm verscholen (brown house snake).

We stoppen in Kabernet om inkopen te doen, de mensen zij er vriendelijk. Kabernet is een redelijk welvarend handelsstadje. Onder een boom genieten we van het fruit dat we gekocht hebben. Na een stop van ruim een uur gaan we weer verder richting Kerio Valley.

We overnachten op een campsite met een mooi uitzicht over de vallei. Omdat de campsite redelijk hoog ligt (ongeveer 1700 meter) is het er ‘s avonds lekker koel.

We bezoeken de boerderij van de zoon van de eigenaar van de camping. De boer heeft 3 koeien en 4 geiten. Verder verbouwt hij uien, banaan en kool.

Dag 9

‘s Ochtends worden we al vroeg gewekt door verschillende hanen. We staan pas om 8 uur op voor ontbijt. We maken een wandeling door de omgeving van 3,5 uur. Onderweg geeft de gids uitleg over medicinale planten en over de lokale gebruiken. We zien oa een kauwgom-, een lijm-boom en een struik waarvan de wortels gebruikt worden voor giftige pijlen. Het is een leuke wandeling met onderweg mooie uitzicht punten. Vanwege het hoogte verschil is het zo nu en dan wel stevig klimmen. Om 12:30 zijn we weer op de campsite voor de lunch.

Het is lekker weer en we hebben de middag vrij, dus alle tijd om lekker wat te luieren in de zon. Aan het einde van de middag trekt een regenbui langs, in het dal regent het. Het is daar erg droog ze zullen dus blij zijn met de regen en wij kunnen genieten van een regenboog.

‘s Avonds hebben we een Afrikaanse avond. Susan heeft Afrikaanse gerechten gemaakt en we dansen op Afrikaanse muziek met de lokale bewoners. Samen leren we het refrein van een populair Keniaans liedje in Swahili.

Lees verder…

Dag 23

We beginnen onze terugreis om 7 uur met een busje van het hotel naar de luchthaven van Zanzibar. Stipt op tijd vertrekt het vliegtuig, van waaruit we een mooi uitzicht hebben op de eilanden voor de kust van Zanzibar. Na een vlucht van 55 minuten landen we op het vliegveld van Nairobi. Direct aansluitend is er een vlucht van Kenia Airways naar Amsterdam, helaas kunnen we niet met deze vlucht mee omdat er te weinig tijd is om onze tickets om te boeken. We gaan daarom naar Silver Springs Hotel om daar de dag door te brengen.

We besteden die met lezen, luieren, zwemmen en eten. Tegen 9 uur nemen we de taxi weer terug naar het vliegveld. Na een vlotte check-in en het nodige wachten op het vliegveld vertrekken we om half 12 richting Amsterdam waar we iets na 6 uur landen.

Uitzicht op Kilimanjaro vanuit het vliegtuig

Dag 10

We vertrekken rond 8:30 richting Eldoret voor inkopen. De komende 5 dagen kan dat niet meer dus moet er veel ingekocht worden. We zitten nog steeds redelijk hoog en al gauw trekken de meeste mensen een trui aan omdat het koud en winderig is in de truck.

Vanuit Eldoret rijden we naar Kisii, een lange reisdag. We gaan niet naar Kisumu zoals in het officiële programma staat maar naar Kisii, omdat het dichter bij de grens ligt en we morgen weer een lange reisdag hebben. Bovendien regent het in Kisumu vrijwel elke dag waardoor de campsite erg nat kan worden. In Kisii slapen we in een oud klooster.

Onderweg komen we langs theeplantages die zich als een deken uitstrekken over de heuvels. We lunchen op één van de plantages. Even later rijden we door een gebied met suikerrietplantages.

Prachtige groene theeplantages

Ook deze dag heeft de sterke motor van ‘The Beast’ ons niet in de steek gelaten en al rond half 5 komen wee aan in Kisii. We gaan met een groepje nog even wat drinken bij een lokale bar en ‘s avonds eten we in het klooster. Het eten is redelijk maar Susan kookt veel beter.

Dag 11

Na een eenvoudig ontbijt en een korte stop bij een zeepsteen-attelier rijden we richting de Tanziaanse grens, waar we rond 10:30 aankomen. Voor 4 flesjes bier gaat het snel bij de Keniaanse douane.

Tijdens het wachten kopen we wat nootjes van de verkopers, die kunstig verpakt zitten in een papierenhoorn gemaakt van printerpapier wat ook is gebruikt als schoolpapier. Het krijgt dus nu een derde leven als verpakkingsmateriaal.

Na ruim een uur rijden we Tanzania in. Onderweg richting Speke Bay komen we langs prachtige rotsformaties, waar we ook lunchen. Langzaam maar zeker komen een aantal kinderen onze kant op tot ze dicht genoeg bij zijn om ons goed te kunnen bekijken. Bij het vertrek geven we de kinderen een aantal lege waterflessen en iemand geeft wat babykleren.

We vervolgen onze weg richting Speke Bay, waar we rond 4 uur aankomen bij de Speke Bay Lodge. De lodge ligt aan een baai van het Victoria meer, met een mooi uitzocht over het meer. Er zijn veel vogels bij de lodge en we zien verschillende dows op het meer.

We overnachten in ruime vaste tenten met een rieten dak boven de tent. Ook kunnen we tegen bijbetaling gebruikmaken van een luxe lodge, enkele mensen maken hier gebruik van.

Susan heeft ook vanavond een prima diner bereid waar we allemaal van genieten na de matige maaltijd van de vorige dag.

Dag 12

We zijn halverwege de reis en dit is onze eerste hele dag in Tanzania. Vanochtend vroeg opgestaan, even wat thee, een banaan en een koekje gegeten en om 7 uur klaar voor een bird-walk. We wandelen ongeveer 2 uur waarbij Gert tekst en uitleg geeft bij de meer dan 30 vogelsoorten die we zien.

Een kroonkraanvogel maakt ons ‘s ochtends vroeg wakker

Na een prima ontbijt gaan we rond half elf met vier roeiboten naar een vissersdorp. In elke boot gaan 4 of 5 personen en 3 roeiers. Bij het vissersdorp zitten verschillende maraboe’s die de visresten opeten. Zodra we aan wal gaan worden we omringd door de vele kinderen van het dorp. De kinderen willen allemaal bij ons aan de hand lopen.


We zien oa de gevangen nijlbaars, tilapia en meerval. Luc heeft zijn polaroidcamera bij zich waarmee hij weer veel succes heeft. Waar je eigenlijk niet mag fotograferen wil iedereen opeens op de foto.

‘s Middags gaan een aantal mensen fietsen in de omgeving. Wij houden een middag rust met wat lezen en luieren. Bij de lodge zijn fijne warme douches dus daar maken we dankbaar gebruik van. De komende dagen moeten we het zonder stromend water stellen.

Net als de vorige dag begint het aan het einde van de middag in de verte te onweren. Er is ‘s ochtends en ‘s avonds al meer bewolking, waaraan je merkt dat het regenseizoen eraan komt. Wij vinden de bewolking wel fijn want daardoor is het wat minder warm. ‘s Avonds is de temperatuur te vergelijken met een warme zomer avond in Nederland. Na een gezellige avond in de bar gaan we tegen 11 uur naar onze tenten.

Lees verder…

Dag 13

We mogen vanochtend uitslapen het ontbijt is pas om 9 uur. Om 7 uur worden we gewekt door de opkomende zon en de ontwakende vogels. Je hoort vooral de kraanvogels en de duiven naast het gezang van de vele andere vogels. We nemen rustig de tijd om op het gemak wakker te worden en genieten van de ochtend zon.

Om half tien verstrekken we richting Serengeti, onderweg eerst nog wat brood en water kopen. Rond elf uur rijden we het park in, Wat direct opvalt is de uitgestrektheid van de grasvlaktes. We zien een aantal gnoe’s, zebra’s, topi’s, massai giraffes en verschillende vogels. Maar wat we vooral zien zijn grote lege grasvlaktes. Aan het einde van de middag slaan we onze tenten op een campsite in de Serengeti.


Dag 14

Na een eenvoudig ontbijt vertrekken we om half zeven voor een gamedrive. We rijden door de grasvlaktes met hier en daar een buffel, topi of zebra. Bij een riviertje zijn meer dieren te vinden. Na een tijdje wordt onze aandacht getrokken door een aantal jeeps, daar zien we een luipaard in een boom.

We rijden verder langs de rivier. In de verte zien we iets, maar we weten niet of het dieren of stenen zijn. Als we dichterbij komen blijkt het een kudde met duizenden buffels te zijn. Daar niet ver vandaan loopt een groep van ruim 30 olifanten met verschillende jonge dieren.


Onze safaridag is weer helemaal geslaagd als we later ook nog een aantal leeuwen vinden, waarvan er een in de boom ligt. Op weg terug naar de campsite zien we een kudde met honderden zebra’s die gaan drinken bij de rivier. Het is ondertussen 11 uur en het wordt warm, de meeste dieren schuilen in de schaduw.

Terug bij de campsite is er een uitgebreide brunch bereidt, die we ons goed laten smaken. Nu gaan ook wij, bij 41 graden, schuilen in de schaduw tot de volgende gamedrive die voor de namiddag op het programma staat. Over de campsite lopen verschillende mangoesten en een giraffe loopt vlak langs.

Mangoesten op de campsite

In de middag gaan we wat drinken bij een luxe lodge vlak bij de campsite. Na een uurtje bij de lodge maken we opnieuw een gamedrive. We zien oa olifanten, giraffes en veel andere dieren, maar wat het meeste opvalt zijn de uitgestrekte grasvlaktes van de Serengeti. Op weg terug naar de campsite zien we nog net een Cerval wegglippen tussen de struiken.


We slapen ‘s nachts niet erg goed, het is warm, het waait hard en er spoken allerlei dieren rond op de campsite.

Dag 1: Amsterdam – Nairobi
Dag 2 Mount Kenia
Dag 3 naar Samburu en Buffalo Springs
Dag 4 Samburu en Buffalo Springs
Dag 5 Thomson Falls
Dag 6-7 Lake Baringo/Lake Bogoria
Dag 8-9 Kerio vallei
Dag 10 Kisii
Dag 11-12 Lake Victoria
Dag 13-14 Serengeti park
Dag 15-16 Olduvai gorge, Ngorongorokrater
Dag 17 wandelen in Mto-wa-mbu, Arusha
Dag 18 naar Usambara mountains
Dag 19 Usambara mountains
Dag 20-22 Zanzibar Stone Town
Dag 23-24 avondvlucht naar Amsterdam

Ruim voor vertrek hebben we alle spullen verzameld. Natuurlijk de slaapzakken, kleding en voldoende fotorolletjes. Er is ons geadviseerd niet meer dan 14 kilo bagage per persoon mee te nemen, we hebben nog geen idee hoeveel dat eigenlijk is, dus eerst maar inpakken en daarna wegen.

Volgens Sawadee is het nodig om ongeveer $700 per persoon mee te nemen, maar achteraf blijkt $800 beter te kloppen. Neem het grootste gedeelte mee in US-dollar biljetten van 50 en 100 dollar. Euro’s kun je wel wisselen maar bij de parken moet in dollars betaald worden. De mogelijkheden tot pinnen of het gebruik van een creditcard zijn beperkt, zeker als je geen Visa-card hebt.

Dag 15

We vertrekken om 8 uur richting de uitgang van de Serengeti. We maken nog een korte gamedrive en zien voor het eerst een groep gevlekte hyena’s. We vervolgen onze weg richting de uitgang over enorme grasvlaktes. Ruim een uur rijden we over een vlakte met aan alle kanten tot de horizon goudgeel gras met hier en daar een struikje.

Bij een klein kopje (een aantal rotsen) staan een aantal jeeps. We stoppen om te kijken wat er te zien is. Op de rotsen ligt een mannetjes leeuw in de schaduw van een struikje.

Tegen half elf komen we aan bij de gate waar we een korte pauze houden. Verder richting het oosten worden de grasvlakten groener en kort gegraasd. Verspreid over de vlakte lopen erschillende grazers. Het is er stoffig, er hangt een dikke waas van stof in de lucht.

Rond het middaguur komen we aan bij Olduvai George, dit is een vindplaats van fossiele resten van prehistorische mensen. Bij de kloof is een klein museum. Het geheel is niet erg indrukwekkend als is het uitzicht over de kloof wel mooi. We lunchen bij de kloof en rijden daarna verder richting Ngorongoro. Als we bij de kraterrand zijn aangekomen hebben we een prachtig uitzicht over de krater. We rijden langs de rand van de krater, plots stop Tom de truck. Er loopt een luipaard over de weg richting onze truck. De luipaard lijkt zich niets aan te trekken van onze aanwezigheid. Als er een bus aankomt is de luipaard in een paar stappen verdwenen in de jungle langs de weg. Aan de andere kant stoppen we nogmaals bij een viewpoint. Tegen 5 uur komen we aan bij de Ngorongoro Safari Lodge in een klein plaatsje iets buiten het park.

Bij de lodge is een kleine supermarkt en kun je internetten. Iedereen kan dus weer even kontakt opnemen met het thuisfront. We eten ‘s avonds in het restaurant van de lodge een prima maaltijd. Na het diner drinken we een drankje in de bar en rusten uit van een lange reisdag.

Dag 16

Na een prima nachtrust en een ontbijt vertrekken we om 7 uur met 4 jeeps naar de krater. De dieren in de krater zijn erg gewend aan de jeeps en dus niet bang. We stoppen bij een hippo-pool, waar een groot aantal nijlpaarden lekker liggen te baden in het ondiepe water.

De nijlpaarden houden het hoofd koel

Zebra’s en gnoe’s gaan nog maar net opzij voor de jeeps, hierdoor kun je ze mooi fotograferen maar doet het wel wat denken aan een safaripark.




In de krater ligt een meer wat roze ziet van de flamingo’s Hiermee vergeleken wat Lake Bogoria het bezoeken niet waard. Bij de flamingo’s zitten een aantal jakhalzen. Een van de jakhalzen heeft een flamingo te pakken en houdt de andere jakhalzen op afstand terwijl hij zicht tegoed doet aan zijn prooi.

Duizenden flamingo’s in de Ngorongoro krater

Op een gegeven moment zien we in de verte een groot aantal jeeps staan, daar is dus wat te zien. Snel rijden we er ook naar toe. Op een paar honderd meter van de jeep staat een zwarte neushoorn, de laatste van de big five.

De zeldzame zwarte neushoorn

Verderop langs een riviertje staat een kalf van een gnoe helemaal alleen ver van de kudde. Niet ver daar vandaan ligt een aantal leeuwinnen in een boom. De kleine gnoe lijkt een eenvoudige prooi. Een van de leeuwinnen komt uit de boom en loopt richting de kleine gnoe. De kleine gnoe staan nog geen 20 meter van ons vandaan, iedereen houdt zijn adem in over wat er nu gaat gebeuren. Langzaam sluipt de leeuw naar de kleine gnoe. De leeuw stopt en gaat in het gras liggen. Plots spingt de leeuw op en met een paar sprongen heeft hij de kleine gnoe te pakken. De leeuw dood de kleine gnoe en sleept hem de struiken in. Dit is geen safaripark maar de harde werkelijkheid van het leven in de Ngorongoro. We hebben deze vakantie al veel gezien maar dit slaat alles.





Later op de dag zien we nog een keer een zwarte neushoorn, nu wat dichterbij en een paar groepen hyena’s. Rond 5 uur zijn we weer bij de lodge.

Lees verder…

17 februari, dag 1

Na een goede vlucht met KLM naar Nairobi landen we rond 10 uur ‘s avonds lokale tijd. Bijna een uur later hebben we geld gewisseld en gaan we na met de groep op weg naar het hotel in Nairobi. We overnachten in het Silver Springs Hotel, alles is prima maar het is wel even wennen aan het Afrikaanse klimaat.

Dag 2

Uitslapen (voor zover dat lukt) we moeten om 7 uur opstaan en om 8 uur klaar zijn voor vertrek. Gisteren hebben we al kort kennis gemaakt met de chaufeur en de truck, bijgenaamd ‘the beast’. We verstrekken rond 9 uur want ‘the beast’ komt langzaam opgang. Na ongeveer een uur komt Mount Kenia in zicht, de drie toppen zijn door de heiige lucht net zichtbaar. We zetten voor het eerst onze tenten op een rustige camping, we zijn de enige gasten naast de aanwezige bavianenfamilie.


‘s Middags een wandeling van 2 uur gemaakt in de omgeving van de camping. Bij terugkomst douchen, een lekkere warme douche. De kokin Susan is al bezig met het avond eten. We eten rijst met kool en een soort goulash, het smaakt prima. Tegen 10 uur vertrekt iedereen richting tent. We vallen in slaap onder het geluid van brulkikkers en boomdassen.

Dag 17

Het is feest want Mirjam is jarig. We hangen ballonnen aan de truck en er is taart. Na felicitaties en ontbijt vertrekken we richting Mto-Wa-Mbu. Onderweg stoppen we bij een kleine souvenir winkel waar ze veel T-shirts verkopen.

Tegen 10 uur zijn we in Mto-Wa-Mbu waar we met mensen van het Curtural Tourism Program een wandeling maken door het dorp en de omringende bananenplantages. We zien de bereiding van bananenbier en kunnen dit ook proeven.

Er zijn veel half afgebouwde huizen. Als mensen geld hebben brengen ze dat niet naar een bank, want die is er niet, in plaats daarvan gebruiken ze het geld voor de bouw van een nieuw huis. Ze kopen eerst bouw materiaal en beginnen met de bouw als het geld op is wachten ze tot de volgende oogst als ze weer geld hebben. Zo kan het wel jaren duren voordat het huis klaar is. De bouw van een huis kost 2-3 duizend euro. Lopend door de bananenplantages zien we naast verschillende soorten bananen, ze hebben er hier meer dan 30, andere soorten fruit.

We zien een schooltje waar de kinderen gratis onderwijs krijgen, betaald uit het geld van de wandelingen. De lunch wordt verzorgd door een aantal vrouwen van het dorp en bestaat uit traditionele gerechten van verschillende stammen. Het smaakt erg goed. Door de hitte lopen we terug naar de truck.

Baobab tree

Onderweg bezoeken we een Masai dorp, als we aankomen bij het dorp blijkt het er niet meer te zijn. Het dorp is volledig weg, de bewoners zijn met huis en al ergens anders gaan wonen. We gaan op zoek naar een ander Masai dorp vlakbij. Het blijkt dat alle volwassenen weg zijn naar een ander dorp waar een bruiloft is. We mogen dit dorp bezoeken. Een Masai dorp bestaat uit een omheining van acacia-takken met daarbinnen een aantal hutten. In de hutten wonen de vrouwen van één man met hun kinderen. In het dorp wat we bezoeken woont een man met zijn 3 vrouwen. De vrouwen hebben de man gevraagd een nieuwe jonge vrouw te nemen zodat die kan helpen met het zware werk. Vandaag trouwt de man daarom zijn 4e vrouw. De bruid zit prachtig gekleed in een nieuwe hut die de andere vrouwen voor haar gebouwd hebben. De vrouw kijkt treurig, dat is niet zo vreemd als je bedenkt dat ze die avond besneden zal worden.

De besneeuwde top van de Kilimanjaro

Rond 5 uur komen we aan bij de Masai Campsite vlak bij Arusha, een prima camping met een gezellige bar en restaurant. We nemen een drankje in de bar en eten de verjaardagstaart van Mirjam. Na een lekkere douche eten we in het restaurant van de camping, het eten smaakt prima maar het is weinig en niet erg warm.

Dag 18

We worden al vroeg gewekt door andere mensen die vertrekken. Tegen 7 uur zitten we aan het ontbijt. We gaan eerst Arusha in om inkopen te doen, wij hebben daar de tijd om souvenirs te komen. Wij kopen een tafeltje voor $23, een tas voor $7, een T-shirt voor $3, een bordje met Kariboe voor $3,50 een twee armbandjes voor $1 en een wandkleed voor $10.

Dag 3

Na een koude nacht op 1690 meter staan we op tijd op om halfzeven. Om 7 uur zijn alle tenten opgeruimd en zitten we aan het ontbijt. Zoals afgesproken vertrekken we 8 uur sharp.

Bij de evenaar de waterproef gedaan en de eerste souvenirs gekocht, een olifant van 20 cm voor KSH 500 en een buffel voor 200. Bij de shopping stop weer leuke handel gedaan en een haarspelt gekocht voor 150.

Onderweg geeft de truck wat problemen, laten we hopen dat hij ons de komende weken niet in de steek laat.


Na een lange hobbelrit van een uur komen we bij een Samburu dorp. We krijgen een kijkje in het dorpsleven en er worden veel verschillende dansen opgevoerd.


Vlak bij het dorp gaan we het Samburu wildpark in voor de eerste gamedrive. We zien meteen twee van de bigfive, de olifant op 5 meter en in de verte twee leeuwen. Verder een krokodil, impala’s, dikdik’s en veel vogels.

Tegen 6 uur zijn we bij de campsite midden in het park bij de rivier. Aan de overkant van de rivier (die bijna droog staat) wachten de bavianen ons al op. Susan maakt vanavond tomatensoep en spagetti. Om halftien ligt iedereen in de tent want we vertrekken morgenochtend om halfzeven.

Vandaag hebben we een ietswat gedeeld programma. We beginnen na onze eerste nacht in onze dierentuin om 8 uur met het ontbijt. Daarna worden we met 14 man achter in een pickup geladen om samen met Benjamin, een gids van het Cultural Tourism Program (CTP) van de omgeving een tocht te maken. Daarbij gaan we langs een school, een blindeninstituut en een weeshuis, waarbij we door de prachtige natuur wandelen.

Het programma is opgezet nadat men er achter kwam dat het overvallen van toeristen in de regio niet de beste optie was om geld in het laatje te brengen. Daarnaast werd veel van het regenwoud gekapt voor brandhout en om er voor te zorgen dat de laatste beetjes bewaard blijven, word middels dit programma geld vrij gemaakt voor herbeplanting.

Na drie stappen zien we onze gids de bosjes induiken om daarna met een (vrouwtjes-)kameleon in zijn handen er weer uit te komen. De kameleon lijkt na een korte tijd redelijk op zijn gemak en wandelt lustig over handen, mouwen en nek van de deelnemers. Het mannetje wat korte tijd later te grazen wordt genomen is het er duidelijk wat minder mee eens, totdat we een splinter die in zijn wang blijkt te zitten verwijderen. Het verhaal gaat dat in de regio iedere boom zo ongeveer een eigen kameleon heeft en gezien de hoeveelheid die we er nog tegen komen lijkt dat niet overdreven.

Na een korte wandeling bereiken we de lagere school waar 535 leerlingen over 18 leraren en leraressen verdeeld worden. Helemaal trots wijzen ze ons op het nieuwe toiletgebouw dat mede door middel van het CTP betaald is. Een korte test laat zien dat het inderdaad een prima toilet is 🙂 Na een welkomstwoord door het hoofd van de school krijgen we nog een korte rondleiding en zorgen we er voor dat er in de klassen werkelijk niemand meer oplet.

De wandeling gaat verder in de richting van een uitzichtpunt van waaruit het dal prachtig is te overzien. Enorme steile bergen en een kilometers ver uitzicht zorgen voor prachtige plaatjes. Daar voegt ook Karin zich samen met een paar andere niet-wandelaars bij de groep. Ze hebben inkopen gedaan in het dorpje: kilo’s rijst, maismeel, suiker, zeep en verder nog wat melkpoeder en limonade voor het blindeninstituut en het weeshuis waar we vanaf het uitzichtspunt heengaan.

Om een beetje op te schieten proberen we dit keer in totaal 22 man op en aan de pickup truck te hangen en tot grote verbazing en hilariteit gaat dat prima. Een paar man moet er een beetje buiten aan hangen maar met het sukkeldrafje waarmee het gevaarte zich beweegt is dat ook niet echt problematisch. Na een paar keer er af te zijn gesprongen voor wat te steile bergjes komen we aan op de lunch plek. Hier krijgen we bruin brood met kaas geserveerd van de plaatselijke kaasboerderij. Sterk staaltje Nederlandse export. Je mixt gewoon wat Friese bonte koeien met de lokale beesten en binnen no-time geven ze 15-20 liter melk per dag in plaats van een halve liter. Aangezien de bevolking werkelijk geen flauw idee heeft wat ze met de melk aanmoeten sturen ze maar iemand die verstand heeft van kaasmaken en hopla… kaasboerderij. Niet dat daar iemand op zit te wachten (kaas staat niet op het menu van de plaatselijke bevolking) maar het verkoopt wel lekker aan toeristen. Wat zullen we er van zeggen…

De volgende korte wandeling brengt ons bij het blindeninstituut, waar ze op dat moment bezig zijn met examens. We krijgen een kort verhaal te horen van een van de leraren en krijgen de mogelijkheid om hem wat vragen te stellen over het instituut. De beroepsdeformatie van Karin komt een beetje bovendrijven en naar haar zin veel te snel vertrekken we alweer, waarbij we de helft van de inkopen achterlaten.

Het weeshuis is drie minuten lopen verderop. 35 Kinderen tussen de 0 en 2 jaar, waarvan de moeder is gestorven (maar de vader in veel gevallen nog leeft, alleen moeilijk kan zorgen voor zo’n ukkie) verblijven hier. De kleintjes zijn natuurlijk vertederend en alle dames willen wel een uk meenemen. Aangezien de meeste kinderen uiteindelijk terug gaan naar de familie zien we er toch maar van af. Ook hier laten we inkopen achter, die erg welkom zijn. We laten het geheel met wat gemengde gevoelens achter ons.

De terugweg is weer per pickup, een half uurtje met wederom 22 man in en aan de laadbak. Binnen in de laadbak wordt wat geklaagd over gebrek aan ruimte, maar daar hebben een aantal heren die er buiten aan hangen weinig last van (ja, natuurlijk was Harro 1 van die heren… noot red.). Die avond genieten we van de laatste maaltijd die Alois deze reis voor ons heeft bereid. Op speciaal verzoek (en ja, daar had Karin wat mee te maken) maakt hij eigenlijk alle favorieten nog een keer: o.a. heerlijke salade, gefrituurde aardappelen en zelfs een cake! We bedanken hem en Bernard door met de pet rond te gaan en met een “speech”. Daarna borrelen we nog even na en is het tukkie-tijd.

Heerlijk: uitslapen! De wekker ging pas om 8 uur, dus ondanks eerder wakker
worden bleven we lekker liggen. Daarna een warme douche (!), ontbijt en om 9 uur
reden we weg.

Van Thompson Falls Lodge naar het Great Rift Valley View
Point, waar je een schitterend uitzicht hebt over de Rift Valley. Dit is een
vruchtbare scheur in de aarde die ongeveer 500 miljoen jaar geleden is ontstaan.
Op een gammel platformpje schoten we plaatjes en Karin kocht een klein
souvenirtje.

Daarna ging het in vliegende vaart naar Nakuru: langs
lachende en zwaaiende kinderen, langs kraampjes en hutjes, langs velden vol mais
en kool. Veel velden worden dubbel bebouwd: tussen het mais staan
vruchtenboompjes.

Om 11 uur waren we in het centrum van deze eerste
serieuze stad in 6 dagen. Straten, winkels, Internetcafe’s, koffiehuizen…


We posten onze eerste berichten op het net en doken daarna samen nog
even het stadje in: nootjes en chocola en dwalen door de supermarkten. Daarna
waren we in 15 minuten in het park, waar we belaagd door apen de tenten opzetten
en lunchten.

Om half 4 begon de gamedrive. Dit gebied bleek weer heel
anders: een roze lint van flamingo’s langs Lake Nakuru, pelikanen, visarend,
Marabu Storks, bushbucks, buffels en jawel: neushoorns! Verder zebra’s,
gazelle’s, impala’s, bavianen (uiteraard) en twee jakhalzen en een paar
Rothschild giraffe’s. Super! We mochten aan het meertje zelfs een half uurtje de
truck uit: midden tussen het wild. Supergaaf! We sloten het tochtje af met een
uitzicht over het meer.

Terug bij de tent hielpen we Alois met het
schieten van apen met een katapult. Daarna aten we bij het kampvuur terwijl de
buffels op een meter of 20 afstand stonden te grazen en er zelfs een zebra
voorbij rende! Daarna bekaf tukken: heerlijke dag!

Over deze dag hoeven we eigenlijk weinig te melden. Dit is eigenlijk de enige vervelende en langste reisdag van de hele trip. We starten om 7 uur en hebben om half 4 de ferry in Dar Es Salaam. In de bus is het snikheet, stoffig en erg winderig. In totaal maken we drie korte stops en dat is eigenlijk alles wat betreft de busreis.

In Dar nemen we definitief afscheid van Alois en Bernard die terug gaan rijden naar Nairobi. Wij gaan met de boot naar Zanzibar City. De tocht over een gelukkig doodstille zee duurt 2 uur en levert wel een paar mooie plaatjes op. Prachtig azuurblauw water, palmbomen en witte stranden beloven wat voor de komende dagen.

Om 6 uur komen we aan in het Shangani hotel in het centrum van Stone Town, het oude gedeelte van Zanzibar City.  We regelen nog snel twee excursies voor de komende dagen en gaan dan eten in een tent met de naam Mercury’s (genoemd naar Freddy himself, want die schijnt hier geboren te zijn…). Het eten is er prima, en met name de grote gamba’s vallen bij de meeste mensen goed in de smaak.

Tegen de tijd dat we eindelijk in ons bed liggen zijn we helemaal kapot.

Hoewel het diertechnisch misschien niet de meest vriendelijk vorm van toerisme is, besluiten we dat zwemmen met dolfijnen iets is wat we niet willen missen. Van onze groep wil er voor de rest niemand mee en dus sluiten we aan bij een gemixte groep van twee Britse dames (en dan bedoelen we echt heel erg Brits…) een wat ouder Canadees stel en twee Amerikanen. Na een busrit van een uurtje (en een half uur wachten op twee mensen die al een half uur in het busje achter ons zaten) komen we aan bij Kizimkazi, op het zuidelijke puntje van Zanzibar. Het uitzicht maakt de wat rommelige en lange rit gelijk goed: Wuivende palmen, witte zandstranden, warm zonnetje… the works.

We kiezen snel wat zwemvliezen en een snorkel en lopen dan tussen enorme hoevelheden zeeegels door in de richting van onze boot. Een houten gevaarte dat aan alle kanten open is zodat we als het nodig is snel in het water liggen. Na 20 minuten varen liggen we midden in een groep van 9 andere boten. Als een stel idioten worden twee dolfijnen die zo onhandig zijn omhoog te komen opgejaagd door de groep boten. Na 10 minuten worden we er redelijk chagrijnig van en bedenken dat het misschien beter is om de beesten met rust te laten. Onze twee bootsjongens denken er gelukkig hetzelfde over en laten de groep wegvaren en we blijven rustig dobberen. Al heel snel worden beloond als een groep van 6 bottlenose dolfijnen vlak bij de boot omhoog komt. Snel laten we ons in het water vallen en rustig zwemmen we met de dolfijnen mee, die 5 meter onder ons over de bodem zwemmen. Daar zien we ook dat er een moeder met een kleintje bij zit. Werkelijk een fantastische ervaring. Na 10 minuten springen we weer de boot in en varen iets verder waar we dezelfde groep weer tegenkomen. Deze keer is het nog beter: de dolfijnen zwemmen vlak onder ons door en komen tussen ons omhoog. Harro zit er zo tussenin dat hij er bijna tegenop zwemt. Schijnbaar ongestoord zwemmen ze verder en na een minuut of 10 houden wij het ook voor gezien (mede omdat iedereen toch aardig buiten adem is… probeer maar eens een dolfijn bij te houden.) Een eindje verderop gaan we rustig wat snorkelen en zien daarbij zeesterren, zeeegels, en massa’s gekleurde vissen. Het is net echt.

Na een korte luch en een nog rommeligere terugrit komen we rond 4 uur weer in ons hotel aan. Die  avond eten we samen met Nicole bij Sweet Easy, een Afrikaans/Thais restaurant in de buurt, verhoudingsgewijs erg prijzig, maar wel erg lekker.

Vroeg op en tenten opruimen en daarna gamedrive van 1/2 7 tot 11 uur. De andere
kant op langs het meer, door kreupelhout en en bos en maar af en toe een blik op
het meer. We zien tot drie keer toe de zwarte neushooorn (wit / zwart: eigenlijk
komt wit van wijd van de bek. Dat werd in het Engels white en daarom werd de
andere neushoorn maar zwart!). Vooral de laatste ontmoeting was een unicum voor
wat betreft de afstand: behoorlijk dichtbij! Verder zien we veel giraffes met
kleintjes, wrattenzwijnen, veel gazelles en impala’s en eindeloos veel (enorme)
vogels. Gieren (3 soorten), “go-away” birds en nog heel veel anderen.

We
genieten, vooral ook van het landschap en na een laatste stop bij de flamingo’s
en een toiletstop (in het park, in een echte doos!) nemen we afscheid van Lake
Nakuru. Tenten inpakken, lunchen (een inmiddels vast ritueel met salade, brood
en fruit en daarna afwassen en droogwapperen: de wapperende mensen blijven
hilarisch) en na een korte boodschappenstop in Nakuru gaat de rit door een
steeds droger wordend landschap naar Lake Baringo.

Nadat de tenten zijn
opgezet aan het meer, waar het stikt van de muggen (prima malaria gebied) en
waar we gewaarschuwd worden voor nijlpaarden en krokodillen, kunnen we zwemmen
of wandelen. Hoewel het erg warm is besluiten we te gaan wandelen. De benen
strekken en iets van de omgeving te zien!

We krijgen er geen spijt van:
gids Peter weet veel en vertelt in uitstekend Engels 100-uit. Hij laat ons met
Mozes (wiens handen onder de littekens zitten van schorpioenen en slangebeten)
een rockviper zien en twee soorten erg giftige schorpioenen, eindeloos veel
vogels, bijenkorven, en een joekel van een termietenheuvel.

Het
landschap is rotsachtig en droog en we kijken tegen de rand van de Riftvalley.
De ondergaande zon zet alles in een prachtige gloed en als we om half 7 terug
zijn vertellen wij 100-uit. De thuisblijvers hebben nijlpaarden gezien bij het
zwembad en zijn net zo enthousiast.

Het eten smaakt prima (ondanks wat
darmklachten bij K) en om half 10 duiken we bekaf de tent in. Het is warm. ‘s
Nachts horen we nijlpaarden vlakbij: ze grazen om de tenten en roepen naar
elkaar. Wat een land: heerlijk!

Als je op Zanzibar bent kom je er eigenlijk niet onderuit: De Spice Tour. Al lange tijd geleden werd Zanzibar ontdekt als kruideneiland en heeft het eiland jaren lang bestaan van de kruidenhandel met met name handelaren uit India en het Midden-Oosten. De Islamitische en Indiaase invloeden zijn op het eiland nog erg goed zichtbaar, met name gedurende de tijd van de Ramadan, waar we nu in zitten. Elke ochten worden we gewekt bij zonsopgang en na zonsondergang wordt er overal op straat eten verkocht. Ook de kledingvoorschriften zijn wat strenger dan normaal. Blote knieen en schouders zijn uit de boze, alleen jammer dat er altijd wel een paar toeristen zijn die zich nergens weten aan te passen.

Maar goed: Spice Tour dus. Met een groep van 8 man vertrekken we rond 9 uur in de richting van de eerste spice farm. Onderweg komen we langs het Livingston House en bekijken we de ruine van een oud paleis van een van de Sultans van het eiland. Op de spice farm zien we onder andere hoe kruidnagels, gemberwortels, koenjit (kurkuma), pepers, vanille, kaneel, citroengras en kardamon groeien. We mogen alles ruiken en proeven en krijgen zelfs drie verschillende soorten (kruiden-)thee aangeboden. Na het verplichte souvenir shoppen zien we nog hoe een knul binnen luttele seconden een 15 meter hoge palmboom inklimt en terugkomt met een aantal kokosnoten. Terwijl wij genieten van vers kokossap en kokosvlees, worden we vermaakt door een aantal van de jongens die werkelijk van alles van palmbladeren vlechten: Van boodschappentassen en stropdassen tot kikkers.

Bij de tweede spice farm stoppen we nog kort om te zien hoe koffie en nootmuskaat groeien.

Daarna is het gelukkig tijd voor water, de temperatuur is ondertussen opgelopen tot zo’n 34 graden en het zonnetje brandt aardig. We gaan snorkelen en een bezoek brengen aan ‘Prison Island’ (Klinkt spannender dan het is, er heeft nog nooit een gevangene gezeten; wel wat gele koorts patienten). Tijdens de eerste ronde snorkelen hebben we prachtig zicht, veel vissen en prachtig koraal omgeven door zeesterren en anemonen. Van het snorkelen de dag ervoor hebben we ondertussen geleerd dat het snorkelen met een T-shirt toch echt een beter plan is en na een half uurtje zetten we koers naar het eiland. Daar ontmoeten we de enige spannende inwoners van het eiland: een grote kolonie reuzeschildpadden, waarvan de meesten meer dan 100 jaar oud zijn. Deze op zich vriendelijk kolossen zijn duidelijk gewend aan mensen en kunnen venijnig hissen en happen als je ze geen spinazie voert. We lunchen aan boord van de boot (fruit, want het blijft Ramadan) en gaan als klap op de vuurpijl nog een rondje snorkelen.

Moe maar voldaan zijn we om 5 uur bij het hotel, en na een korte douche gaan we met z’n tweeen een hapje eten. Tassen pakken en dan is het alweer tijd om naar bed te gaan.

De laatste dag begint redelijk vroeg. Iedereen verzamelt rond half 9 voor het
ontbijt. Het is een vreemd om, met de zon, de blauwe zee en de wuivende palmen
op de achtergrond, te bedenken dat we over 24 uur weer in Nederland zijn. We
besluiten het beste uit deze laatste dag te halen. Dat doen we om te beginnen
met een welgemeend bedankje voor Nicole, die nog wel met ons op de boot mee
terug gaat naar Dar, maar er vanavond tijdens het eten niet meer bij is. Ze kan
meerijden met een andere reisleider naar Nairobi, wat wel zo veilig en goedkoop
is. We nemen dus nu vast afscheid.

Daarna gaat ieder zijns weegs. Wij besluiten nog wat van Stone Town zelf te
gaan bekijken en doen dat om te beginnen door het “Nationaal” Museum van
Zanzibar te bekijken. In een oud paleis is kleding en gereedschap te zien, naast
veel informatie over het eiland, de taal, de geschiedenis en zelfs een complete
van tekeningen nagebouwde dow, waarmee vorige eeuw handelsreizen tot in India
werden uitgevoerd. Hoewel kleinschalig en èrg benauwd, geeft het wel een leuk
beeld van de roerige geschiedenis van het eiland.

Daarna nemen we nog een kijkje in het Arabisch Fort dat een stukje verder nog
overeind staat, al is er weinig meer te zien dan wat muren en een soort podium
waar tegenwoordig voorstellingen worden gehouden. Vervolgens laten we ons
verdwalen in de smalle straatjes van de stad. We komen langs prachtig bewerkte
houten deuren (waar Stone Town beroemd om is), langs eindeloos veel kleine
winkeltjes (steeds minder toeristisch als we dieper het labyrint in verdwijnen)
en krijgen onverwachte kijkjes in het dagelijks leven van de mensen. Zo komen we
langs een soort dokterspraktijk waar de mensen tot op straat in rijen zitten te
wachten en zien we een slagerij waar de koeien en schapen op straat hangen.

Na een tijd dwalen zoeken we verkoeling en lunch bij een echt Italiaans
restaurantje aan het water. Het eten is er uitstekend en we eten een kleine
pizza met een groot glas fris erbij. We komen langzaam bij van de hitte en
genieten, met een boek erbij nog een uurtje van het uitzicht op het helderblauwe
water.
 
Al te vroeg is het tijd voor de boot en na een hobbelige
terugvaart, waarbij iedereen zijn best doet z’n eten binnen te houden, komen we
aan in Dar waar we afscheid nemen van Nicole. Karin wordt door haar tot
interim-reisleidster gebombardeerd en krijgt papieren en geld mee voor het
restaurant en de taxi. We eten in restaurant Sawadee, een Thais restaurant op de
9e verdieping van een enorm hotel. We hebben een prachtig uitzicht op de stad en
de haven en met de volle maan erbij wordt het bijna onwerkelijk. Het eten is erg
lekker en het personeel doet enorm z’n best om ons op tijd weer weg te krijgen,
zodat we ons vliegtuig halen. De taxi-man is bijna roerend netjes en heeft
keurig op onze spullen gepast.
 
We zijn ruim op tijd voor ons
vliegtuig, maar daar wacht ons een nare verrassing. Twee van onze
mede-passagiers blijken niet op de lijst te staan en kunnen door overduidelijke
overboeking, niet mee terug! Karin pleit en smeekt bij de KLM-mevrouw en belt
uiteindelijk met Nicole die telefonisch haar best doet. Het mag niet baten: de
beide heren mogen niet mee!

Met een katerachtig gevoel en met last van de hitte stappen we uiteindelijk
het vliegtuig in. Harro valt natuurlijk meteen om zodra hij op zijn stoel zit.
Karin heeft een wat minder goeie nacht, maar uiteindelijk landen we ruim voor
tijd op Schiphol. Zo op tijd dat we al buiten staan met onze tassen als Eveline
en Martijn met de auto komen voorrijden! Bekaf, maar helemaal vol van verhalen
rijden we terug naar Leiden. Het duurt uiteindelijk nog zeker een week voor we
weer gewend zijn. Het avontuur zelf zal ons zeker bijblijven: we zijn
ongelooflijk onder de indruk van deze prachtige landen vol contrasten.